အိမ္ေျခေပါင္း ၅၀၀ ေလာက္ရွိသည့္ အပူပိုင္းေဒ သ အညာရြာေလးတစ္ရြာ။တစ္ရြာလံုး ေတာင္သူ ႏွင့္လက္လုပ္လက္စားေတြ မ်ားသည္။ မတ္လအလယ္ပိုင္းေလာက္ျဖစ္၍ အညာေႏြက သိသိသာသာပူျပင္းလာသည္။သည္အခ်ိန္ ရာသီမ်ိဳးေရာက္ျပီဆိုလွ်င္ တခ်ိဳ႔က ေတာသို႔ထြက္၍ ေရႊက်င္ႀက။ အေရွ႔ေတာသို႔ ႔ထြက္ ထင္းခုတ္ႀကရ၏။ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ ဲေျဖျပီးျဖစ္သျဖင့္ လြတ္လပ္ခြင့္ရေနသည္။ သူတို႔က ယာေျမေတြဧကေပါင္းမ်ားစြာရွိသျဖင့္ ေက်းလက္ ဓနရွင္စာရင္းဝင္သူမ်ားပီပီ ေရႊေတာ၊ အေရွ႔ေတာႏွင့္ပဌာန္းဆက္ ကင္းေဝးသူမ်ား လည္း ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးတည္းေသာသားလည္းျဖစ္၊စီးပြားဓနလည္း ေခ်ာင္လည္ႀကသူမ်ားမို႔ သားျဖစ္သူကို ေခတ္ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္ကာ ျမိဳ႔အရပ္မွာ ႀကီးပြား ခ်မ္းသာေစဖို႔ ရည္မွန္း ထားႀကသည္။ ေမာင္ထူး က ရြာႏွင့္ ၄ မိုင္ခန္႔ေဝးေသာျမိဳ႔သို႔ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ ္ေက်ာင္းတက္သည္။အသက္ကေလးက ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္၍ ၁၆ ႏွစ္ထဲဝင္လာျပီမို႔ လူပ်ိဳေသြးဝင္လာျပီ ျဖစ္၏။သူ႔ေပါင္ႀကားတြင္ ေပါက္ေနေသာ အေမႊးေလးမွာ အေတာ္ေလးရွည္ကာရင့္သန္လာႀကျပီ။လက္ႏွင့္ကမ်င္းစျပဳတတ္လာျပီျဖစ္၍လထိပ္အေရဖ်ားေလးသည္ပင္အနည္းငယ္လန္စျပဳေနျပီ။သူ႔အေဖႏွင့္အေမတို႔ ေတာသို႔ကိုယ္တိုင္ ထြက္ရ သည့္တိုင္ လမ္းညြန္ေပးရုံမွ်သာ ျဖစ္သည္။ သူ႔ အေ