ျမစ္တစ္စင္း၏ ပဥၥလက္

ျမစ္တစ္စင္း၏ ပဥၥလက္

အခန္း (၁)

“ကဲ.. ျမန္ျမန္လာၾကေလ.. ေဖေဖ ေနာက္က်ေနမယ္..”

ကားေပၚတင္မည့္ ပစၥည္းမ်ားကို စစ္ရင္း ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။ ဒီအထုတ္က ည၀တ္အိပ္ဘို႔ အက်ီေတြ.. အေႏြးထည္ေရာ ပါျပီလား.. ဒါက ေန႔လည္ အစာေျပစားဘို႔.. အဘိုးနဲ႔ အဘြားတြက္ မုန္႔ေတြက ဒီမွာ.. သားငယ္ေလး မနက္ ထမင္းခ်ိဳင့္ ထည့္ဘို႔က ဒါ.. ဒါက သမီးၾကီး ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြ.. ။ အားလံုး စံုျပီျဖစ္ေသာ္လည္း စိတ္က မခ်ႏိုင္ေသး။ သမီးၾကီးႏွင့္ သားငယ္က ကေလးေပါက္စေလးမ်ား မဟုတ္ၾကေသာ္လည္း ေမြးစမွ ယေန႔တိုင္ မိမိႏွင့္ ခြဲအိပ္ ဖူးသည့္ ကေလးမ်ား မဟုတ္ၾက။ ခင္ပြန္း ျဖစ္သူ၏ ထူးထူးဆန္းဆန္း စိတ္ကူးေၾကာင့္သာ ဒီအစီစဥ္ကို လုပ္ျဖစ္ေသာ္လည္း အဘိုးအဘြား အိမ္တြင္ မိမိ မပါဘဲ တစ္ည သြားအိပ္မည့္ သားႏွင့္သမီး အဆင္မေျပမွာ ၀င့္ စိတ္ပူ မိသည္။

“စံုျပီလား ၀င့္..”
“ဟုတ္..”

“ဘိုးဘိုးဘြားဘြား စကား နားေထာင္ေနာ္ သားငယ္ေလး.. သမီးၾကီးကလည္း ေမာင္ေလးကို ဂရုစိုက္.. ႏွစ္ေယာက္သား ရန္ေတြခ်ည့္ ျဖစ္မေနၾကနဲ႕ဦး..” ခင္ပြန္း ျဖစ္သူ၏ အေမးကို ေခါင္းျငိမ့္ျပရင္း အနားေရာက္လာသည့္ သားႏွင့္ သမီးကို မနားတမ္း မွာၾကား ရျပန္၏။ အလုပ္ကိစၥႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ညအိပ္ ခရီးထြက္ရမည့္ ၀င့့္ ခင္ပြန္း ကိုသန္႔စင္။ လမ္း တြင္ သားႏွင့္ သမီးကို အဘိုးအဘြားအိမ္သို႔ ၀င္ပို႔ခဲ့ရမည္။ ရံုးမွ စီစဥ္ေပးလိုက္ေသာ ကားလည္း အိမ္ေရွ႕ ေရာက္ေနျပီ။ ကေလးႏွစ္ေယာက္က ကားေပၚ အေျပး တက္သြားၾက၏။ မိမိတို႔ကို အင္မတန္ခ်စ္ျပီး အလိုလိုက္ေလ့ရွိေသာ အဘိုးအဘြားတို႔ အိမ္တြင္ တစ္ည အိပ္ရမည့္ အေရးက သူတို႔ ႏွစ္ဦးအတြက္ မဟာ အခြင့္အေရး မဟုတ္ပါလား။

“ကေလးေတြ ၀င္ပို႔ဘို႔က အဆင္ေရာ ေျပရဲ႕လား ေမာင္.. ရံုးက ကား ဆိုေတာ့..”
“ေျပပါတယ္ မိန္းမရယ္.. ပူမေနစမ္းနဲ႔.. ေမြးေန႕မွာ တစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႕ ေပ်ာ္ ပစ္လိုက္စမ္းပါ..”
“………..”
“ေရာ့.. မိန္းမ ေမြးေန႔အတြက္ အထူး လက္ေဆာင္..”
“အင္..”
“ဖြင့္မၾကည့္နဲ႕ဦး.. ေမာင္တို႔ ထြက္သြားျပီးမွၾကည့္.. အိုေက..”

ေျပာရင္း ၀င့့္လက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည့္အရာက ေရႊေရာင္ကတ္ထူ စကၠဴျဖင့္ လုပ္ထားသည့္ စာအိတ္ေလး။ ဖိတ္စာ တစ္ခုႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္ တူေနသည့္ စာအိတ္ေလးကို ၾကည့္ရင္း ဘာမ်ားပါလိမ့္ဟု ေတြးမိေသာ္လည္း ေမာင္ ထြက္သြားမွ ၾကည့္ ဟူသည့္ စကားေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း မဖြင့္ျဖစ္။ “ကဲ.. မိန္းမ.. အာဘြားေလး ဘာေလး..” ကိုသန္႔စင္ လက္တစ္ဘက္က ၀င့့္ ေက်ာျပင္ကို အသာ သိုင္းဖက္ရင္း က်န္တစ္ဘက္က ပါးမို႔မို႔ထက္ဆီ ဖြဖြ ပြတ္သပ္လိုက္၏။ စကၠန္႔အနည္းငယ္ အတြင္းမွာပင္ စုိစြတ္ေႏြးေထြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းတို႔ အနမ္း ဂေဟ ဆက္ သြားသည္။ ႏူးညံ့ေသာ အနမ္းတို႔ ရပ္တန္႔ျပီးသည့္ အခိုက္..

“Happy Birthday ေနာ္ ခ်စ္.. ဒီစာအိတ္ေလးထဲမွာ တစ္သက္ မေမ့ႏိုင္စရာ အထူးအစီစဥ္ေတြ လက္ေဆာင္ ေပးထားတယ္..”
“ဘာမ်ားလဲ ေမာင္ရယ္.. အဆန္းေတြ..”
“ဟဟ.. ၀င့္ ေပ်ာ္မွာပါ.. တကယ့္ Surprise..”
“ဒီအသက္ ဒီအရြယ္ၾကီးက်မွမ်ား.. ကဲပါ.. အဲ့ဒါ အသာထား.. ညက် ဖုန္းဆက္ေနာ္.. ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မဆက္အားရင္ေတာင္..”
“အြမ္းးး.. ည လား.. မနက္ျဖန္မွ ဆက္မယ္ေလ.. ေနာ္..”
“ဟမ္.. ဘာလို႔တုန္း..”
“ဘာလို႔မွ မဟုတ္ပါဘူး.. ဟိုေလ.. ဒီလို.. ဒီလို ကြာ.. ေမာင္ သိတယ္.. ဒီည ၀င့္ အားမွာ မဟုတ္ဘူး..”
“………”
“အခု ေမာင္ ထြက္သြားျပီးတာနဲ႔ ဒီ စာအိတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္.. ျပီးရင္ စာအိတ္ထဲက အစီစဥ္ေတြအတုိင္း တသေ၀မတိမ္း လိုက္ လုပ္.. ၀င့့္ အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ည တစ္ည.. တစ္သက္ မေမ့ႏိုင္စရာ ည တစ္ည.. ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေမာင္ စီစဥ္ထားတာ.. ၀င့္ ေပ်ာ္မွာပါ.. ျပီးရင္ ေမာင္ ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း.. ….. ……… ”
“……….”
“……….”
“ခ်က္ခ်င္း.. ဘာ ျဖစ္လဲ.. ဆက္ေျပာေလ..”
“အြမ္းးး.. ေမြးေန႔ညမွာ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္ခဲ့လဲ ဆိုတာ ေမာင့္ကို အေသးစိတ္ ျပန္ေျပာျပေပါ့..”
“……….”
“ကဲ.. ေမာင္ သြားမယ္.. စိတ္ခ်မယ္ေနာ္ ခ်စ္.. တစ္ခုပဲ ထပ္မွာခ်င္တာ.. ဒီညမွာ ၀င့္ ရသမွ် အရာအားလံုးက ေမာင့္ မိန္းမ အတြက္ ေမာင္ ေပးတဲ့လက္ေဆာင္.. ဒီလက္ေဆာင္က ၀င့့္ကို သိပ္ခ်စ္လို႔ ေပးတယ္ ဆိုတာ မေမ့နဲ႔.. ေမာင္ အလုိခ်င္ဆံုးက ၀င့္ ေမာင့္လက္ေဆာင္ကို တကယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး လက္ခံေပးဘို႔ပဲ.. အိုေက..”

ေျပာျပီးသည္ႏွင့္ ၀င့့္ ႏွဖူးျပင္ကို တစ္ခ်က္ ဖိ နမ္းကာ အိမ္ေရွ႕တံခါးဆီ ထြက္သြားသည္။ ကားေပၚမွ သားႏွင့္သမီးကလည္း မိမိ္ကို ေအာ္ဟစ္ ႏႈတ္ဆက္ေန၏။ ၀င့္တစ္ေယာက္ အားလံုးကို လက္ ျပ ျပီး တစ္ကိုယ္တည္း က်န္ခဲ့သည္။ ကားကေလး ျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္သြားသည္အထိ ရပ္ၾကည့္ျပီးမွ အိမ္ထဲ ျပန္၀င္ခဲ့၏။ ဧည့္ခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာခံုေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ လွဲခ်လိုက္သည္။ နံရံမွ တိုင္ကပ္နာရီဆီ တစ္ခ်က္ ၾကည့္မိေတာ့ ခုနစ္နာရီ။ မနက္ ငါးနာရီခြဲ ကတည္းက အိပ္ရာမွ ထ ျပီး ခရီးထြက္မည့္ ေမာင္ႏွင့္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ အတြက္ လိုအပ္သမွ် စီစဥ္ေနရသည္မွာ မနက္ကေလးစာပင္ မစားရေသး။ ေနလည္း ျမင့္လုျပီမို႔ ေရခ်ိဳးျပီးမွပဲ တစ္ခုခု စားေတာ့ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္၏။ မိသားစု ေလးေယာက္တည္း ေနသည့္ အိမ္ကေလးတြင္ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ေတာ့လည္း ေျခာက္ကပ္ကပ္ၾကီးလို။ စားပြဲေပၚ တင္ထားသည့္ ေရႊေရာင္စာအိပ္ေလးဆီ လက္လွမ္းလိုက္၏။ တစ္သက္မေမ့ႏိုင္စရာ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ဆိုသည့္ စာအိတ္ေလး။ လင္ေတာ္ေမာင္ တစ္ေယာက္ ဘာမ်ား အဆန္း ထြင္ထားပါလိမ့္ ဟု ေတြးျပီး ျပံဳးမိသည္။ စာအိတ္ေလးကို ဖြင့္ေဖာက္လိုက္ေတာ့…

မဂၤလာပါ မ၀င့္ထည္၀ါ.. ယေန႕ က်ေန႔က်ေရာက္ေသာ (၃၅) ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ မဂၤလာ အတြက္ ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း ဂုဏ္ျပဳပါသည္.. သင့္အတြက္ ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ ကို ရယူရန္ (………) ဟိုတယ္သို႔ ယေန႔ည (၈)နာရီခြဲ အခ်ိန္ အေရာက္ ၾကြလွမ္း လာေစလိုပါေၾကာင္း လိႈက္လွဲ ၀မ္းေျမာက္စြာ ဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္။ ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေမြးေန႔ အစီစဥ္ ႏွင့္အတူ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ဟိုတယ္တြင္ တစ္ညတာ တည္းခို အနားယူရန္ ျဖစ္ျပီး သင္၏ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အခ်ိန္မ်ားကို တာ၀န္ခံ မဟန္နီခ်ိဳ က ဦးေဆာင္ ကူညီေပးမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဟိုတယ္သို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ အေၾကာင္းၾကား ဆက္သြယ္ေပးရန္ ျဖစ္ပါသည္။

၀င့္ တစ္ေယာက္ ထူးဆန္းေသာ ဖိတ္စာေလးကို အထပ္ထပ္အခါခါ ျပန္ဖတ္ေနမိသည္။ ဒီဖိတ္စာေလးႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး မိမိ ေခါင္းထဲတြင္ ဟိုတယ္ ၀န္ေဆာင္မႈ တစ္ခု၏ လက္မွတ္ ဆိုတာထက္ပိုျပီး ဘာမွ မစဥ္းစားတတ္။ သို႕ေသာ္ အထူး စိတ္၀င္စားမိ သြားသည္ေတာ့ အမွန္ပင္။ မဟုတ္မွ လြဲေရာ ေမာင္ တစ္ေယာက္ ေနျပည္ေတာ္ သြားမည္ဟု အေၾကာင္း ျပ ျပီး ကေလးမ်ားကိုလည္း သူ႕မိဘအိမ္ ပို႔ကာ ဟိုတယ္တြင္ ႏွစ္ေယာက္တည္း ရင္ခုန္စရာ ည… ။ ၀င့္ ႏႈတ္ခမ္းတို႔ ရွိန္းျမ ေႏြးေထြးလာသည္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ မိန္းမငယ္ေလး တစ္ဦးလို ရင္ခုန္စြာ ျပံဳးလိုက္မိ၏။ မ်က္လံုးထဲတြင္ ျမင္ေယာင္ လာသည္က ဟိုတယ္ အိပ္ခန္း၀တြင္ ေယာင္လည္လည္ ရပ္ေနသည့္ မိမိ၊ ရုတ္တရက္ ပြင့္သြားသည့္ တံခါးႏွင့္ ေမွာင္မဲ ေနသည့္ အိပ္ခန္း၊ စမ္းတ၀ါး၀ါး ၀င္သြားျပီးမွ ရုတ္တရက္ လင္းထိန္လာသည့္ မီးေရာင္မ်ားႏွင့္ အတူ ခ်စ္ခင္ပြန္း၏ ျပံဳးရႊင္ ရယ္ျမဴး ေနသည့္ မ်က္ႏွာ၊ ေနာက္ေတာ့ ခ်ိဳျမိန္ ျပင္းရွေသာ အနမ္းမ်ားႏွင့္ ပင့္သက္ေမာတို႔ကို ေဆာင္က်ဥ္း လာမည့္ အခ်စ္ ည..။ အိုးးး… ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေမာင္ရယ္..၀င့္ တစ္ေယာက္ စိတ္မွန္းႏွင့္ပင္ အေတာ္ၾကီး တုန္လႈပ္ရျပီ။ မိန္းမသား တစ္ဦးပီပီ ခင္ပြန္း ျဖစ္သူ၏ ထူးျခား ဆန္းျပားေသာ လက္ေဆာင္ အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေျပာျပခ်င္စိတ္က တားမရ။ စားပြဲေပၚရွိ ဖုန္းကေလးကို ေကာက္ကိုင္ လိုက္ျပီး ခပ္သြက္သြက္ ႏွိပ္လိုက္သည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက အရင္းႏွီးဆံုး ျဖစ္ျပီး ယေန႔တိုင္ အလုပ္ အတူ တြဲလုပ္ဆဲျဖစ္သူ သူငယ္ခ်င္း ေရႊရုပ္သြင္ ထံသို႔။
“ကဲ.. ဆိုစမ္းပါဦး.. လင္ေတာ္ေမာင္ရဲ႕ အထူးလက္ေဆာင္ အေၾကာင္း.. ခိခိ..” လက္ကိုင္အိတ္ေလးကို စားပြဲအသာခ်ရင္း ေျပာလိုက္သည္။ မနက္က ဖုန္းထဲတြင္ အူျမဴးေနေသာ ၀င့္ အသံေၾကာင့္ သူမ၏ ေမြးေန႕ကိစၥကို သြင္လည္း ၀ိုင္းကူ စိတ္လႈပ္ရွားေပး ေနမိသည္။ ၀င့္ႏွင့္ မိမိက မူၾကိဳဘ၀ကေန ဘြဲ႕ရ၊ လုပ္ငန္းခြင္ ေရာက္သည္အထိ တပူးတြဲတြဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ။ သြင့္မိဘမ်ားက ၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာသည္။ ဖက္ရွင္ဆိုင္ တစ္ခု ဖြင့္ေပးေတာ့ ဒီဇိုင္နာမေလးမ်ား အျဖစ္ႏွင့္ အတူ တြဲလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ လုပ္ငန္းလည္း အတန္အသင့္ ေအာင္ျမင္သလို ပြင့္လင္း လြတ္လပ္ေသာ ေခတ္သမီးပ်ိဳမ်ားပီပီ လိင္ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ထူးထူးဆန္းဆန္း ကစားနည္းမ်ားလည္း အေတာ္အသင့္ စမ္းသပ္ျဖစ္ခဲ့ၾက၏။ ႏွစ္ေယာက္သား ေပ်ာ္သလို ေနလာရင္း ၀င့္ တစ္ေယာက္ ခ်စ္သူ ရသြားေတာ့လည္း သြင့္ အေနႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ၏ ခ်စ္ျခင္းကို မဟန္႔တားရက္ခဲ့။ ကိုသန္႔စင္က ရိုးသားျပီး အရည္ခ်င္း ရွိသူတစ္ဦးမွန္း ေကာင္းေကာင္း သိေသာေၾကာင့္လည္း ပါသည္။

ခုဆို ၀င့့့္ အိမ္ေထာင္သက္က ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုစာ ရွိျပီ ျဖစ္သည့္အျပင္ သားႏွင့္ သမီးႏွင့္။ အိမ္မႈတာ၀န္မ်ားအျပင္ မိမိႏွင့္လည္း လုပ္ငန္းအတူ တြဲလုပ္ဆဲမို႔ အလုပ္ မ်ားလြန္းလွသည္မွ လြဲ၍ ၀င့့္ အိမ္ေထာင္ေရးတြင္ မသာယာတာ ဘာမွ မရွိ။ ခုလည္း ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ေပးေသာ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ကိစၥ ေျပာရန္ခ်ိန္းသျဖင့္ ဒီဆိုင္ေလးသို႔ ေရာက္လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ အလုပ္ပိတ္ရက္မို႔ ထင့္၊ အိုးရွင္းစူပါမာ့ကတ္ ၏ food court ထဲတြင္ မိသားစုလိုက္ လာေရာက္ စားေသာက္သူမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား စားပြဲတြင္ ထိုင္၊ စားစရာမ်ား မွာယူျပီးသည္ႏွင့္ စိတ္၀င္စားစရာ စကား၀ိုင္းေလး စတင္ လိုက္ၾကေတာ့သည္
“ဒီမွာေလ.. သူေပးသြားတဲ့ စာအိတ္..”
“……….”
“……….”
“ဟဲ့.. ဒါ..”
“အင္း.. ဟုတ္တယ္..”
“ခိခိ.. လင္မယား ႏွစ္ေယာက္တည္း ဒိတ္ ၾကမယ္ေပါ့ေလ.. ဟို ခ်ီးထုတ္ႏွစ္ေကာင္ ဘယ္ မဲဇာ ပို႔ထားတုန္း..”
“ဟီးးး.. သူ႕မိဘအိမ္ သြားပို႔ေလရဲ႕ မနက္က..”
“ေအာ.. ေကာင္းပါေလ့..”
“သိလား သြင္..”
“အြမ္း.. ေျပာ..”
“ေမာင္ အခု ဒီမွာ မရွိဘူးဟဲ့..”
“အမ္..”
“မနက္ကတင္ ေနျပည္ေတာ္ သြားတာ.. ဟိုမွာ ၂ ရက္ေလာက္ ၾကာမယ္တဲ့..”
“ဟမ္.. အဲ့ေတာ့ ဒီဥစၥာက..”
“အဲ့ဒါေျပာတာေလ..”
“တကယ္ မသြားလို႔ မ်ားလား.. နင့္ကို စပရိုက္စ္ ခ်င္တာေနမွာေပါ့..”
“ငါ သူ႕ရံုးကို ဖုန္းဆက္ ေမးျပီးျပီ သြင္ရဲ႕.. သြားျဖစ္တာ ေသခ်ာလို႔ ကားေပၚေတာင္ ပါသြားျပီ..”
“ဒါဆိုလည္း ညေန ျပန္လာမလို႔လားမွ မသိ..”
“သူနဲ႕ ခ်ိန္းထားတဲ့လူက မနက္ျဖန္မွ ေရာက္မွာတဲ့.. စီစဥ္စရာေတြ ရွိလို႔ တစ္ရက္ ၾကိဳသြားႏွင့္တာ..”
“ရံုးက ေျပာတာလား နင့္ကို..”
“အင္း..”
“………”
“………”
“ဟီးး.. (…) ဟိုတယ္.. ရင္ခုန္စရာ ေမြးေန႕ည.. စီစဥ္ေပးမယ့္သူက မိန္းမနံမည္.. ခိခိ..”
“ဘာ ရယ္တာတုန္း.. မသာမ..”
“ေအာ္ေဟာ္.. ငါ ေတြးမိလို႔ပါ.. ကိုသန္႔စင္က နင္နဲ႔ငါ့ အေၾကာင္း သိတဲ့ေနရာမွာ ဟိုကိစၥ ဒီကိစၥ အကုန္ မဟုတ္လား.. ခိခိ..”
“အဲ့ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္တုန္း.. ေကာင္မစုတ္ေနာ္..”
“မယ္.. ေကာင္မ.. ဟန္ မ်ား ေနတယ္.. ငါ ေတြးမိသလို နင္ေရာ မေတြးမိလို႔လား..”
“ဟီးး..”
“………”
“………”
“ဟဲ့.. မိ၀င့္..”
“အြမ္း..”
“ဟန္နီခ်ိဳ ဆိုတာ မိန္းမအစစ္ေတာ့ ဟုတ္ေလာက္ပါတယ္ေနာ္.. ခြီးး.. ဟီဟိ..”
“………”
“ဟဲ့.. ဘာလို႔ ျငိမ္သြားတုန္း.. မိ၀င့္မ.. တမနက္လံုးေတာ့ ရြစိ ထ ေနျပီး..”
“ဟိုေလ.. သြင္.. ငါလည္း အဲ့ဒါပဲ ေျပာ မလို႔..”

မိမိစကားကို နားမလည္သလို စိုက္ၾကည့္ေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းကို ဘယ္က ဘယ္လို စကား စ ရမည္ မသိ။ စိတ္ထဲ ထင္ေနသည့္ ကိစၥ တစ္ခုက အေတြးနဲ႔တင္ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထ စရာ။ ဟုတ္ခ်င္မွလည္း ဟုတ္မွာပါေလ ဟု ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္မွန္း မသိ ေတြးရင္း လိေမၼာ္ရည္ တစ္ငံုျဖင့္ လည္ေခ်ာင္း ေအးေအာင္ အရင္ ၾကိဳးစားလိုက္သည္။ ျပီးမွ..

“ခုတေလာ သူ႕မွာ ထူထူးဆန္းဆန္း ၀ါသနာတစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္ သြင္ရဲ႕..”
“အြမ္း..”
“ဒီလို ဟာ.. ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဟိုလို ေနရင္ဟယ္.. အဟီး.. အပ်ိဳၾကီး နားရွက္ေတာ့မွာပဲ..”
“အမေလးဟဲ့.. ဟုတ္တယ္.. နားရွက္ရေအာင္ ငါက.. ဟြမ္း.. ေျပာလိုက္ရ မေကာင္းပူး..”
“ဟီး..”
“အပိုေတြလုပ္မေနနဲ႔ မိ၀င့္.. နင့္လင္က ငါ့ေနာက္မွ နင္နဲ႔ ညားတာ.. ေျပာမွာရွိတာ ေျပာ..”
“ဟီး.. လုပ္ေတာ့မယ္ အတံုးလိုက္ အတစ္လိုက္..”
“ဟုတ္တယ္ေလ.. အသက္ေတြသာ ၾကီးလာတယ္.. နင့္ အဲ့ဒီ ေပရွည္ အက်င့္က ေပ်ာက္ကို မေပ်ာက္ဘူး.. ေျပာစရာရွိတာ ေျပာ.. ရွက္လည္း မေနနဲ႔.. နင့္လင္ဟာၾကီး ငါ ျမင္ေယာင္သြားမယ္လည္း မထင္နဲ႔.. ငါ့မွာ ငါ့အခ်စ္ေတာ္နဲ႔ငါ.. သြားေလရာ ပါတယ္.. သေဘာေပါက္.. ခိခိ..”
“ခုေရာ ပါလာေသးလား.. ႏွစ္ဘက္ခြ်န္ၾကီး.. ဟီဟိ..”
“ၾကည့္မလား.. ဒီမွာ..”
“ဟဲ့ဟဲ့.. လူၾကားထဲ.. ငါ ေနာက္တာပါဟဲ့ သြင္စုတ္မ.. နင္ဟာေလ..”
“နင္ပဲ ေမးတာေလ.. ငါ ထုတ္မျပရဲဘူးမ်ား ထင္လို႔လား.. ဟြင္း..”
“ဟီးး..”
“ကဲပါ နင္ ေျပာမွာလား.. မေျပာဘူးလား..”
“ေျပာပါ့မယ္ဟယ္.. ဒီလို ဟ..”
“……….. …………. ………….. ………………..”
“ၾကံၾကံ ဖန္ဖန္ ဟယ္..”
“ဟီး..”
“အဲ့ေတာ့ ငါ ေမးပါဦးမယ္.. နင္တို႔ အဲ့လို လုပ္ေနရင္း.. သူက တျခားတစ္ေယာက္ဟန္ေဆာင္.. နင့္ကို လုပ္.. ဆိုေတာ့ နင္ မရယ္ခ်င္ဘူးလား..”
“အြမ္း.. အစကေတာ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ေပါ့.. ဒါမယ့္ ကိုယ့္ေယာက်ၤားက အရမ္း စိတ္ထက္သန္ ေနတာရယ္.. ျပီးေတာ့ သူ အဲ့လိုေတြ play လုပ္ရရင္ ပို စိတ္ပါတတ္တာ သိေနေတာ့ရယ္.. ငါလည္း ေရာေယာင္ေပါေယာင္ ေနေပးလိုက္တာေပါ့ဟာ.. Fake ေပါ့..”
“အံ့ေရာ.. ဟီးး.. ငါသာဆို ေဆာင့္ကန္မွာ..”
“လုပ္ျပန္ဘီ..”
“ဟုတ္တယ္ေလဟယ္.. ေအာက္က ေကာင္းေနပါတယ္ဆိုမွ.. ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာ.. သရုပ္ေတြေဆာင္.. ဇာတ္လမ္းေတြ လုပ္ နဲ႔.. ဇိမ္မပ်က္ဘူးလား..”
“ပိုေကာင္းတယ္ ဟဲ့.. နင္ သိျဖင့္ မသိဘဲ..”
“အံ့ေရာ..”
“ေနာက္ပိုင္း လုပ္ပါ မ်ားလာေတာ့ စိတ္ထဲ တကယ္ပဲ တျခားတစ္ေယာက္က ငါ့ကို သူ႕ေရွ႕တင္ ဆိုျပီး.. စိတ္က ခံစားရတာ အဲ့လိုေလး.. အစက Fake ေပးတာေပမယ့္.. ေနာက္ေတာ့ ငါပါ တကယ္ သာယာလာတာ ဟ..”
“အြမ္း.. ဟုတ္မွာပါ.. လူ႕စိတ္ေလာက္ ဆန္းက်ယ္တာ လူ႕စိတ္ပဲေလ..”
“တခါဆို ငါ့ကို rape တာေလ..”
“………”
“ဒီလို ဆန္းေဒးၾကီးေပါ့.. မနက္တည္းက ကိစၥ ေပၚလို႔ ဆိုျပီး ထြက္သြားတာ.. ေန႔လည္က် ကေလးေတြ က်ဴရွင္ သြားေနတုန္း.. တိတ္တိတ္ေလး ျပန္လာတယ္.. ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ၀င္ပုန္းေနတယ္ မသိပါဘူးဟယ္.. ေရခ်ိဳးခန္းထဲ.. ငါလည္း ေရခ်ိဳးမလို႔ ၀င္သြားေရာ ေဆာင့္ဆြဲျပီး လုပ္ပါေလေရာ.. မ်က္ႏွာဖံုး စြပ္ထားေသးတာေနာ္.. အ၀တ္အစားက အစ အိိမ္မွာ ၀တ္ေနက် မဟုတ္တာေတြ ၀တ္ျပီး တကယ္ သူစိမ္း တစ္ေယာက္လိုပဲ..”
“အယ္.. အဆန္းၾကီး.. နင္ကေရာ ခံပလိုက္တာပဲလား.. သူမွန္း မသိဘဲ..”
“ရုန္းလို႔ မရဘူးဟဲ့ ဘယ္လိုမွ.. ဘယ္လိုမွ ထင္မထားေတာ့ shork ေပါ့.. ေအာ္ရ ဟစ္ရေအာင္လည္း ပါးစပ္ကို ဆို႔ထားတာေလ အ၀တ္နဲ႔.. လက္ျပန္ၾကိဳးကလည္း တုပ္လိုက္ေသးတာ.. ၾကမ္းတမ္းတာမ်ား တကယ္ လူသတ္သမား.. တကယ့္ မုဒိမ္းေကာင္ အတိုင္းပဲ..”
“ၾကံၾကံဖန္ဖန္ဟယ္.. ႏွလံုးေရာဂါ ရွိတဲ့မိန္းမသာဆို လန္႔ျပီး ေသမွာ..”
“ဟီးး..”
“အမယ္.. ဟီးတဲ့.. ေကာင္မ.. ေသာက္က်င့္က.. တကယ့္ မုဒိမ္းေကာင္ ၀င္လာလည္း ခံပစ္မယ့္ ရုပ္..”
“စကားပံု ရွိတယ္ေလဟယ္.. အားမတန္ မာန္ေလွ်ာ့..”
“တတ္တယ္.. အဲ့ဒါမ်ိဳးက်..”
“ခိခိ..”
“………..”
“………..”
“………..”
“၀င့္..”
“အင္း..”
“အဲ့ေတာ့ နင္ ေျပာခ်င္တာက.. ခု ည နင့္တြက္ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ ဆိုတာ..”
“အြမ္း.. ဟုတ္တယ္ သြင္.. ငါ့စိတ္ထဲ အဲ့လို ေတြးမိ ေနတယ္..”
“ေနျပည္ေတာ္ မသြားဘဲ ျပန္လာမယ္ လို႔လား..”
“အဲ့ေလာက္နဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ နင့္ ငါ ေျပာျပေနမလား ဟဲ့..”
“အင္းေနာ္.. သူကိုယ္တိုင္ ျပန္လာဘို႔ဆိုရင္က ဟိုတယ္လည္း ခ်ိန္းစရာ ဘယ္လိုမလဲ.. ကေလးေတြလည္း ေတာ္ရာ ပို႔ျပီးျပီပဲဟာ..”
“………..”
“………..”
“ငါ ဘာလုပ္သင့္လဲ ဟင္..”
“အြမ္းးးးး..”
“………..”
“………..”
“ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ဟာ.. ဒါ သူ စီစဥ္တဲ့ကိစၥပဲ..”
“………..”
“ေနာက္တစ္ခုက နင္ သူနဲ႔ အိမ္ေထာင္ က်ျပီးကတည္းကေန ခုထိ.. ႏွစ္ကာလ အတိက် ေျပာရင္ ဆယ္ႏွစ္ ေနာ္..”
“အင္း..”
“ဆယ္ႏွစ္ လံုးလံုး.. သူ႕ ၀တၱရားရယ္.. ကေလး ႏွစ္ေကာင္ရယ္.. အိမ္မႈကိစၥ.. စီးပြားရွာလည္း မပ်က္.. နင့္မွာ အားနည္းခ်က္ ဘာတစ္ခုမွ မရွိဘူးေလ.. ဘယ္ေလာက္ ပင္ပန္းတယ္ ဆုိတာလည္း သူ အသိဆံုး..”
“………..”
“သိလို႔လည္း နင့္အတြက္ အသစ္အဆန္း တစ္ခု သူ ဖန္တီးေပးတာပဲ..”
“………..”
“ခုနေလးတင္ နင္ ေျပာတယ္မလား.. နင္တို႔ play က်ရင္ သူ ေပါက္ကရ ဇာတ္လမ္းထြင္တာ.. နင္ပါ သာယာတယ္ ဆို..”
“………..”
“ခုလည္း ဘာမွ ေတြးမေနဘဲ အလိုက္သင့္ေလး စီးေျမာ သြားလိုက္..”
“………..”
“ဟုတ္တယ္ မိ၀င့္.. ငါ ေျပာတာ နားေထာင္.. ဒါ နင္ေတာင္းဆိုတဲ့ ကိစၥလည္း မဟုတ္ဘူး.. ၾကိဳသိတဲ့ကိစၥလည္း မဟုတ္ဘူး.. သူကိုယ္တိုင္က ဆႏၵ ရွိလို႔သာ စီစဥ္တာေလ..”
“………..”
“ဒီအစီစဥ္က နင္ လက္မခံရင္လည္း ႏွေျမာစရာၾကီးဟ.. မနည္းဘူး ေပးရမွာ.. ဒီလက္မွတ္ သြားျပန္ေပးလို႔လည္း ပိုက္ဆံ ျပန္အမ္းမယ္ မထင္ဘူး.. ဟီး.. ေတြးမေနနဲ႔ မိန္းမ.. ဘာလာလာ ေျပးသာ ေတြ႕ပလိုက္.. အနည္းဆံုးေတာ့.. ဒါ သူ ျဖစ္ေစခ်င္လို႔ လုပ္တာ ဆိုတဲ့ တစ္ခ်က္နဲ႔တင္ နင္ မျငင္းဘို႔ လံုေလာက္ သြားျပီ..”
“အင္းးးး.. ဟူးး..”
“သက္ျပင္းေတြ ခ် မေနနဲ႔ ကေလးမ.. ရုပ္ကျဖင့္ စိတ္လႈပ္ရွား ေနျပီးေတာ့.. နင္လည္း အေတြ႕ၾကံဳသစ္ကို စိတ္၀င္စားေနတယ္ မဟုတ္လား ၀င့္.. သူ႕ အစီစဥ္ကို လက္ခံရမွာ စိတ္မရဲေပမယ့္.. ျငင္းေတာ့ မျငင္းခ်င္ဘူး ဟုတ္..”
“……….”

ႏွစ္ဦးသားရဲ႕ စကား၀ိုင္းေလး တိတ္ဆိတ္ သြားသည္။ ၀င့္ တစ္ေယာက္ သြင့္ စကားကို ေခါင္းျငိမ့္ ျပလိုက္လား၊ မျပလိုက္လား မေသခ်ာ။ စားပြဲေပၚရွိ ဖိတ္စာေလးကို တခ်က္ ၾကည့္မိျပန္သည္။ ေဘးတြင္က ေသာက္လက္စ လိေမၼာ္ရည္ ဖန္ခြက္ေလး။ အထဲမွ ေရခဲတုံုး အရည္ ေပ်ာ္ျပီမို႔ ဖန္ခြက္ေလး၏ အျပင္တြင္ အစိုျပန္ကာ ေရသီးေလးမ်ား ခိုေနသည္။ မိမိ ႏွလံုးသားလည္း လႈပ္ရွား ခုန္ေပါက္ေနျပီမို႔ ေသြးသားတို႔ အစိုျပန္ကာ ကိုယ္တြင္းတစ္ေနရာက ေခြ်းစို႔ ရွိန္းျမလ်က္။
ည (၈) နာရီ။ ေရႊရုပ္သြင္ ေမာင္းလာသည့္ ကားကေလးက (…..) Hotel ေရွ႕တြင္ ျငိမ့္ကနဲ ထိုးရပ္သြားသည္။ သန္႔ျပန္႔သားနားေသာ ၀တ္စံုႏွင့္ အမ်ိဳးသား ၀န္ထမ္းတစ္ဦး တံခါး လာဖြင့္ေပး၏။ “နင္လည္း ဆင္းဦးေလ သြင္..” မ်က္လံုး အ၀ိုင္းသားေလးႏွင့္ ေျပာလာေသာ ၀င့္ကို ၾကည့္ျပီး “ေရာ္.. ငါ့ႏွယ္.. မူၾကိဳကေလး ေက်ာင္းပို႔ရသလိုပါလား.. ခိခိ.. ကဲ လာလာ အမိ..”။ သြင္ပါ ဆင္းလိုက္ေတာ့ တံခါးလာဖြင့္ေပးသည့္ လူငယ္က ကားကို parking လုပ္ေပးရန္ ျပင္သည္။ လူငယ္အား ေခါင္းျငိမ့္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ျပီး ၀င့္လက္ကို ဆြဲကာ lobby ထဲ ၀င္လာခဲ့လိုက္ၾကသည္။

ညစာစားခ်ိန္မို႔ေပလား။ မွန္ခ်ပ္ၾကီး၏ တစ္ဘက္၊ စားေသာက္ခန္းမထဲတြင္ မိသားစုမ်ား၊ လူငယ္စံုတြဲမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား ျဖစ္ဟန္တူသူမ်ား ျဖင့္ ျပည့္လုနီးပါး ျဖစ္ေန၏။ ႏွစ္ေယာက္လံုး၏ မ်က္လံုးမ်ားက ထိုလူမ်ားရွိရာဆီ မသိမသာ ေ၀့ၾကည့္မိသည္။ ကိုသန္႔စင္မ်ား ေရာက္ႏွင့္ ေနမလား။ ျပီးေနာက္မွ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္ရင္း ျပံဳးျဖစ္ၾကသည္။ ေခြ်းေစးတို႔ျဖင့္ ေအးစက္ေနသည့္ ၀င့္လက္ေလးကို တစ္ခ်က္ ဖ်စ္ညွစ္လိုက္ရင္း

“ကဲ.. ကေလးမ.. သိပ္ အမ်ားၾကီး မစဥ္းစားနဲ႔.. နင္ ေတြးရမွာ တစ္ခုတည္း.. ဒီေနရာကို ေရာက္လာတာ နင့္ ေမြးေန႔ကို ထူးထူးျခားျခား က်င္းပ ေပးခ်င္တဲ့ နင့္ေယာက်ၤား ဆႏၵကို ျဖည့္ ဘို႔.. နင္ ေပ်ာ္မွပဲ သူလည္း ေပးရက်ိဳး နပ္မယ္ေလ.. ဟုတ္တယ္မလား.. ကဲ သြားေတာ့.. ရီဆက္ရွင္မွာ ဟန္နီ ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို သြားရွာ.. ငါ လည္း ျပန္ေတာ့မယ္..”
“အင္းပါ.. ဟိုေလ.. သြင္.. ငါ့.. ငါ့ ပံုစံ အရမ္း သိသာ ေနလားဟင္..”
“ဘာကိုတုန္း..”
“ဒီေနရာနဲ႔ သိပ္ မအပ္စပ္သလိုပဲ..”
“ျဖစ္ရမယ္.. အဲ့ဒါ ေျပာတာေပါ့.. နင္ အခုလို လူၾကားသူၾကား မေရာက္ဘဲ အိမ္ကိစၥေတြရယ္.. ကေလးေတြနဲ႔ လင့္၀တၱရားေတြ.. စီးပြားေရးကိစၥ.. အပ္ထည္ေတြ ေဖာက္သည္ေတြနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနရတာ ဆယ္ႏွစ္ ရွိျပီ မိန္းမ.. နင့္ကိုယ္နင္ မသိေပမယ့္ နင့္ေယာက်ၤားက ဒါကို သိတယ္.. ဒါေၾကာင့္လည္း နင့္ကို သူ ေပ်ာ္ေစခ်င္တာ.. ကဲပါ.. သြားသြား.. ရွစ္နာရီ ခြဲေတာ့မယ္..”
“အင္းအင္း..”
“ငါသြားမယ္.. တာ့တာ..”
“တာ့တာ..”

၀င့္ကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး လွည့္ထြက္ခဲ့သည္။ အ၀င္တံခါးမၾကီးဆီ အေရာက္၊ ေနာက္သို႔ ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္၏။ ၀င့္ တစ္ေယာက္ ရီဆက္ရွင္ ေကာင္တာ ေရွ႕တြင္ စတိုင္က်က်ေလး ရပ္ကာ ျပံဳးျပံဳးေလး စကားေျပာေနသည္။ သြင္လည္း ေခါင္းတစ္ခ်က္ ျငိမ့္လိုက္မိရင္း စိတ္ထဲ ေပၚလာသည့္ စကားအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ဘာသာ ျပံဳးလိုက္မိ၏။

အဆင္ေျပမွာပါ.. ကိုင္းးး ကိုသန္႔စင္ေရ.. ရွင့္မိန္းမေတာ့ က်န္ခဲ့ေလရဲ႕.. ရွင္ ဘာေတြ စီစဥ္ထားလဲ မသိေပမယ့္.. ဒီေန႔ေၾကာင့္ က်ဳပ္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ခုခု နာက်င္ ခံစားရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ က်ဳပ္ လက္ခ်က္နဲ႔ ရွင့္ ဟိုဒင္းေတြ စိစိညက္ညက္ ေက် ျပီသာမွတ္..
“မဂၤလာပါ အမ.. ဘာမ်ား ကူညီရမလဲရွင့္..”
“မဟန္နီခ်ိဳနဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါ ညီမေရ.. ကိစၥကေတာ့ ဒီမွာ.. အမ နံမည္ ၀င့္ထည္၀ါ ပါ..”
“ေအာ.. ဟုတ္ကဲ့.. ယု ေရ ညီမ.. ဒီအမကို မဟန္နီဆီ လုိက္ပို႔လိုက္ပါ.. ၈နာရီခြဲ ခ်ိန္းထားတဲ့ VIP pack လို႔..”
“ဟုတ္.. လာပါ အမ..”

ရီဆက္ရွင္မွ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးကို တစ္ခ်က္ျပံဳးျပ ႏႈတ္ဆက္ျပီး ယု ဆိုေသာ ေကာင္မေလးေနာက္ လုိက္လာခဲ့သည္။ ၀င့္ စိတ္ထဲတြင္ ျမင္ျမင္သမွ်သည္ အသစ္ ျဖစ္ေနသလို ခံစားခ်က္ အားလံုးသည္လည္း အသစ္ ျဖစ္ေန၏။ ေနာက္ဆံုး မိမိ ကိုယ္ကိုယ္ပင္ လက္ရွိဘ၀ အေျခအေနကို ေခတၱ ေမ့ေလ်ာ့ကာ လူသစ္တစ္ဦးလို ခံစားေနရသည္။ အေစာက တုန္ရီ လႈပ္ရွားေနေသာ စိတ္မ်ားလည္း အနည္းငယ္ တည္ျငိမ္လာသည္။ မိမိ ေရာက္ေနေသာ ပတ္၀န္က်င္သည္ အသစ္ တစ္ခု။ မိမိအား ဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္း မသိသည့္ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခု ဆိုေသာ အသိကပင္ မိမိ အတြက္ လံုျခံဳမႈတစ္မ်ိဳးကို ဖန္တီး ေပးေနသေယာင္။

“မမဟန္နီ.. ဒါ မမဧည့္သည္ မ၀င့္ထည္၀ါ ပါ.. ၈နာရီခြဲ ခ်ိန္းထားတဲ့ VIP pack..”
“အိုးး.. ေရာက္လာျပီလား.. ေမွ်ာ္ေနတာ.. ခုေတာင္ ရီဆက္ရွင္ကို လွမ္း ေမးေတာ့မလို႔ ညီမေရ.. လာလာ.. Nice to see you ေနာ္.. ညီမ ၀င့္ထည္၀ါက တကယ္ လွတာပဲ..”
“ေက်းဇူး မဟန္နီ.. ၀င့္ လို႔ ေခၚလို႔ ရပါတယ္..”
“အိုေက ၀င့္.. ရျပီ သမီးေရ.. ျပန္လို႔ရျပီ.. လာ ၀င့္.. ညီမအတြက္ စီစဥ္ထားတဲ့ အခန္းကို သြားရေအာင္..”

လိုက္ပို႔သည့္ မိန္းကေလးကို လွမ္းေျပာရင္း ၀င့္ လက္ကို အသာ ဆြဲကာ ဦးေဆာင္ ေခၚလာသည့္ မဟန္နီခ်ိဳ။ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ကိုယ္လံုး သြယ္သြယ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာက အေခ်ာအလွၾကီး မဟုတ္ေသာ္လည္း တည္ျငိမ္ရဲရင့္ျပီး ေဖာ္ေရြေသာ မိန္းမ တစ္ဦး ဆိုတာ သိသာေစ၏။

ေျခလွမ္း အနည္းငယ္ခန္႔ ေရာက္ျပီး ပိတ္ထားေသာ အခန္းတစ္ခု ေရွ႕သို႔ ေရာက္လာသည္။ မဟန္နီကပဲ တံခါးကို ဖြင့္ျပီး ႏွစ္ဦးသား အထဲသို႔ ၀င္လာခဲ့၏။ ခန္းနား သပ္ရပ္ေသာ အိပ္ခန္း အျပင္အဆင္က ျငိမ္သက္စြာ ေစာင့္ၾကိဳေနသည္။ king-size အိပ္ရာၾကီး၏ နေဘးတြင္ မေဟာ္ဂနီေရာင္ ေျပာင္လက္ေနေသာ ဆက္တီ တစ္စံု။ အေပၚတည့္တည့္တြင္က လွပေသာ မီးဆိုင္းၾကီး တစ္ခု။ ၾကမ္းျပင္မွ မ်က္ႏွာက်က္အထိ ျမင့္မားေသာ မွန္ျပတင္းၾကီး၏ တစ္ဘက္တြင္ ရန္ကုန္ည ရႈခင္းကို ျမင္ေနရ၏။ အိမ္ရွင္မ တစ္ေယာက္၏ ဘ၀ ထဲတြင္ စုံးစံုး ျမဳပ္ ေနေသာ ၀င့္ တစ္ေယာက္၊ ဒီလို ရႈခင္းမ်ိဳးကုိ အရသာခံ မၾကည့္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာျပီ မဟုတ္ပါလား။
“ဒါက ဘာတုန္းဟင္..”
“ဗီဒီယို ကင္မရာေလ ညီမ.. ညီမရဲ႕ ေမြးေန႔ ေပ်ာ္ပြဲေလးကို အစအဆံုး မွတ္တမ္း တင္ေပးဘို႔..”
“………”
“ဒီလိုေလ ၀င့္ ရဲ႕.. ဒီညမွာ ညီမအတြက္ တစ္သက္ မေမ့ႏိုင္တဲ့ ရင္ခုန္စရာ အစီစဥ္ေတြ ရွိမယ္.. ဒါကို မွတ္တမ္း တင္ထားျပီး ဒီမွတ္တမ္းေလးကို ညီမနဲ႔ညီမ ခင္ပြန္း အတူတူ ျပန္ၾကည့္ၾကမယ္.. ဒီညရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ေပ်ာ္စရာေလး အျဖစ္ေပါ့.. ေသခ်ာပါတယ္.. ဒီမွတ္တမ္းက ညီမတို႔ လင္မယားအတြက္ ျပန္ၾကည့္ျဖစ္တိုင္း ဆန္းသစ္တဲ့ သာယာမႈ ေပးကို ေပးမွာ..”

မ်က္ႏွာခ်င္း ထိကပ္လုနီးပါး ေျပာလိုက္ေသာ စကား။ စကားလံုးတို႔၏ ဆန္းက်ယ္မႈေၾကာင့္လား၊ ညိႈ႕ဓာတ္ တစ္မ်ိဳး ေပ်ာ္၀င္ေနသည့္ ဟန္နီ႔ ကိုယ္သင္းနံ႕ေၾကာင့္လား မသိ။ ၀င့္ စိတ္ေတြ ယားက်ိက်ိႏွင့္ တစ္မ်ိဳးၾကီး ျဖစ္လာသည္။ သြင္ ေျပာလိုက္သည့္ နင္နဲ႔ငါ ဟိုလို ဒီလို ဆိုတာ နင့္ေယာက်ၤား သိေနလို႔ ဟူေသာ စကားကိုပင္ ျပန္ၾကားမိသေယာင္ေယာင္။ သြင့္ အထင္က ေမာင္ တစ္ေယာက္ မိန္းကေလးခ်င္း ၾကည္ႏူးရတာ ႏွစ္သက္ေသာ မိမိ စိတ္ကို သိ၍မ်ား ခုလို မိန္းမ လွလွတစ္ေယာက္ႏွင့္ အခ်စ္ည တစ္ည လက္ေဆာင္ေပးျခင္း ဟု ယူဆေနသည္ေလ။ တကယ္တမ္း ဒီကိစၥက ဒီထက္ ေလးနက္မွန္း ၀င့္ အေစာၾကီးကတည္းက ရိပ္မိေနပါသည္။

“ေရာ့.. ဒါလည္း ညီမ အတြက္ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ေတြထဲက တစ္ခုေပါ့..” ဟန္နီ လွမ္းေပးလိုက္သည္က အနက္ေရာင္ ကတၱီပါသားႏွင့္ လုပ္ထားသည့္ ေသတၱာေလး တစ္ခု။ တစ္ေပ၊ တစ္ေပခြဲ ပတ္လည္ေလာက္ႏွင့္ လက္တစ္၀ါးစာ အထူေလာက္ ရွိမည့္ ေသတၱာဗူးျပားေလးကို လွမ္းယူျပီး အိပ္ရာ စြန္းတြင္ ထိုင္လိုက္သည္။ ဟန္နီက မိမိ ေဘးမွာ အသာ ၀င္ထိုင္၏။ ေသတၱာေလးကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ အထဲတြင္ ရွိေနသည္က ျမင္ရံုႏွင့္ တန္ဘိုး မနည္းလွမွန္း သိသာေသာ အနက္ေရာင္ under wear တစ္စံု။ “ဖိနပ္စင္ေပၚမွာ high heel တစ္စံု တင္ထားေပးေသးတယ္.. ညီမက ဒါေတြ ၀တ္ျပီး ညီမအတြက္ ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးမယ့္သူကို ေစာင့္ေနယံုပဲ.. က်န္တာေတြက သူ ဆက္ျပီး ဦးေဆာင္ ေပးသြားလိမ့္မယ္.. ေပ်ာ္မွာပါ.. ညီမေရာ.. ညီမအတြက္ ဒီလို စီစဥ္ေပးတဲ့ ညီမ အမ်ိဳးသားေရာ.. ဒီည အတြက္ အရမ္း ေပ်ာ္ၾကမွာ..” မိမိ လက္တို႔ကို ဆုပ္ကိုင္ ဖ်စ္ညွစ္ရင္း ေျပာလိုက္သည့္ ဟန္နီ႔ စကား။ ၾကိဳေတြးထားမိျပီးသား ျဖစ္သည့္တိုင္ ၀င့္ အေသြးအသားတို႔ ထူပူဆူပြက္ လာျခင္းကို ထိန္းမရႏိုင္။ အိပ္ရာဆီ တည့္တည့္ ခ်ိန္ထားသည့္ ကင္မရာကို တစ္ခ်က္ လွည့္ၾကည့္မိျပန္သည္။
“အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားေနလား ညီမေလး.. အစမို႔ပါ.. အမတို႔ဆီက ၀န္ေဆာင္မႈ ယူၾကတဲ့သူတိုင္း အစမွာ ဒီလိုပဲ ျဖစ္ၾကတယ္.. ဒါေပမယ့္ အားလံုးက ေက်နပ္အားရၾကလို႔ ခဏခဏ ျပန္လာၾကတာမ်ားပါတယ္..”
“ဘယ္လို ဘယ္လို..”
“ကဲပါ.. ညီမေလးကို အမ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ရွင္းျပေတာ့မယ္.. အမတို႔က Sexual pleasures နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေလ.. အထူးသျဖင့္က ညီမေလးတို႔လို အိမ္ေထာင္သည္ေတြ အတြက္ေပါ့.. အိမ္ေထာင္သက္ ၾကာလာလို႔ sex နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အသစ္အဆန္း ခံစားခ်င္ၾကတဲ့ စံုတြဲေတြ အမတို႔နဲ႔ ဆက္သြယ္ၾကတယ္..”
“……….” ၀င့္ တစ္ေယာက္ ေခါင္းကိုက္သလိုလို ေရဆာသလိုလို ခံစားလာရသည္။ ဟန္နီ႔ လက္တစ္ဘက္က ၀င့္ပုခံုးကို ဖြဖြ ဆုပ္ကိုင္ျပီး
“စိတ္ၾကီး တင္း မထားပါနဲ႔ ၀င့္ရယ္.. ကိုသန္႔စင္ ေျပာျပထားလို႔ ညီမအေၾကာင္း အမ အားလံုး သိျပီးပါျပီ..”
“က်မ အေၾကာင္း ဟုတ္လား..”
“ညီမေလးမွာ သားသမီးႏွစ္ေယာက္ ရွိတာရယ္.. သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ တြဲလုပ္ေနတဲ့ စီးပြားေရးရယ္.. လံုးေထြးဖိစီးေနတဲ့ အိမ္ရွင္မ ၀တၱရားေတြရယ္ေပါ့.. အေမကလည္း သိပ္မၾကာခင္ကမွ ဆံုးသြားတာ ဆို..”
“တကယ့္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြပဲ..”
“စိတ္မပူပါနဲ႔ ညီမရဲ႕.. အမတို႕အေနနဲ႔ ကိုယ့္ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကို ထိန္းသိမ္း မေပးႏိုင္ရင္ ဒီလို ဘယ္ ေအာင္ျမင္မလဲ.. ကိုသန္႔စင္ကလည္း ဒါကို သိလို႔သာ အမတို႔ကို ေရြးခ်ယ္တာေလ..”
“………..”
“အခု ညီမေလးမွာ သားသမီးေတြလည္း မရွိဘူး.. လင္သားလည္း မရွိဘူး.. အိမ္မႈကိစၥနဲ႔ စီးပြားေရး အလုပ္ေတြလည္း မရွိဘူး.. က်န္းမာျပီး လွပတဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္ ဆိုတာထက္ပိုျပီး ဘာမွ မရွိဘူး.. ရွိဘို႔လည္း မလိုဘူး.. ဟုတ္ျပီလား..”
“ဟူးး.. က်မ.. ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး..”
“OK.. ညီမေလး စိတ္ပင္ပန္းေနရင္ အမ တစ္ခုေျပာမယ္.. မၾကာခင္ေရာက္လာမယ့္သူနဲ႔ ေတြ႕ၾကည့္လိုက္.. ငါ့ညီမ လက္မခံရင္ ဒီအစီစဥ္ အားလံုး ရပ္ပစ္လို႔ ရတယ္.. ေရာ့.. ဒါေလး ယူထား..”
“ဒါ ဘာလဲ ဟင္..”
“လူေခၚ ဘဲလ္ ေလ.. Wireless.. ဒါေလး ႏွိပ္လိုက္တာနဲ႔ စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္း အမ ေရာက္လာမယ္.. ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဘာမွ ထပ္ မေဆြးေႏြးေတာ့ဘဲ ညီမ ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတိုင္း လုပ္ေပးမယ္.. ညီမအတြက္ စီစဥ္ထားတဲ့ လူကိုလည္း အမ ကိုယ္တိုင္ ျပန္ေခၚသြားေပးမယ္.. ျပီးရင္ အခန္းေသာ့ ညီမေလးကို အပ္ျပီး တစ္ေယာက္တည္း ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူလို႔ ရျပီ.. ခ်က္ခ်င္း အိမ္ျပန္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ညီမေလး ကိုယ္တိုင္ စီစဥ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ပို အဆင္ေျပမယ္ေပါ့ေနာ္..”

ျမစ္တစ္စင္း၏ ပဥၥလက္

အပိုင္း (၂)

“………..”
“ေၾကာက္စိတ္ေတြ.. သံသယ စိတ္ေတြ အားလံုး ေဖ်ာက္လိုက္ပါ ၀င့္ထည္၀ါ.. ဒါေတြ အားလံုးက ညီမေလးရဲ႕ ခင္ပြန္း ကိုသန္႔စင္ ကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ကိစၥေတြပါ.. သူ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ အမတို႔က ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးရတာေလ.. ေလာေလာဆယ္ ငါ့ညီမေခါင္းထဲ ဘာပဲ ရွိေနေန.. တစ္ခုပဲ သိထားရမွာက ဒါ ငါ့ေယာက်ၤား ကိုယ္တုိင္က ငါ့အတြက္ ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ ဆိုတာပါ.. အဲ့လို ေတြးထားရင္ အားလံုး အဆင္ေျပျပီ.. အိုေက..”
“………..”
“စိတ္ေတြ သိပ္ လႈပ္ရွားေနရင္ ဒီမွာ ရွန္ပိန္ေလး ရွိတယ္.. အမ အဆင္သင့္ ဖြင့္ေပးခဲ့မယ္.. စိတ္သန္႔သန္႔နဲ႕ ေသာက္လို႔ ရတယ္ ညီမေလး.. သိပ္အမ်ားၾကီး မစဥ္းစားနဲ႔..”
“……”
“ရွစ္နာရီ ခြဲဘို႔ ဆယ္မိနစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ လိုေတာ့တယ္..”
“………..”
“ျပီးရင္ ျပင္ဆင္လိုက္ေတာ့ ေနာ္..”
“………..”
“ဒီဘဲလ္ ေလးကို အနားမွာ ထား..”
“………..”
“ဒါေပမယ့္ အမ ယံုၾကည္ပါတယ္.. ညီမေလး ဒါကို သံုးျဖစ္မယ္ မထင္ဘူး.. အနည္းဆံုးေတာ့ ကိုသန္႔စင္ရဲ႕ အခ်စ္ကို အသိမွတ္ ျပဳတဲ့ အေနနဲ႔ သူေပးတဲ့ လက္ေဆာင္မွာ ေပ်ာ္၀င္ ေပးလိုက္ပါညီမရယ္.. တစ္ၾကိမ္တစ္ခါပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေနာ္..”
“………..”
“ကဲ.. အမ သြားမယ္.. တစ္သက္မေမ့ႏိုင္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔ ျဖစ္ပါေစ ၀င့္ထည္၀ါ..”

စကား ဆံုးေတာ့ ခ်ိဳရႊင္ေသာ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ ျပံဳးျပ ႏႈတ္ဆက္ျပီး ထြက္သြားသည္။ ခန္းနားလွပေသာ ဟိုတယ္ အိပ္ခန္းက်ယ္ၾကီးထဲတြင္ ၀င့္ထည္၀ါ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ေတာ့၏။
ဘာလုပ္ရမလဲ.. ငါ ဘာလုပ္ရမလဲ.. စိတ္က ေတြးရင္း အိပ္ရာနေဘးတြင္ ေခါက္တုန္႕ ေခါက္ျပန္ ေလွ်ာက္ေနမိသည္။ အဖံုးပြင့္လ်က္သား ကတၱီပါ ေသတၱာေလးကို ၾကည့္မိသည္။ အထဲမွ ၀တ္စံုတို႔ကို အသာ ထုတ္လိုက္၏။ အနက္ေရာင္ ဘရာေလးႏွင့္ ပင္တီ တစ္စံု၊ ပိုးသား ပါးပါးေလးေပၚတြင္ ခ်ည္ဇာပန္း လွလွေလးမ်ားႏွင့္ အတြင္းခံ ၀တ္စံု ၀မ္းဆက္ေလးက တန္ဘိုးၾကီး ပစၥည္း ပီပီ မိမိစိတ္ကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လြန္းေန၏။ အနက္ေရာင္ စေကာ့ကင္ တစ္စံုလည္း ပါေသးသည္။ ဖိနပ္စင္ေပၚ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အနီရဲရဲ ၾကိဳးသိုင္း ေဒါက္ျမင့္ေလးက ခ်စ္စရာ။ ၀င့္ တစ္ေယာက္ ဘာ လုပ္သင့္ ဆိုသည္ကို ဦးေဏွာက္က မဆံုးျဖတ္ႏုိင္မီ လက္က အလုပ္လုပ္မိျပီ။ ၀တ္ထားေသာ အက်ီႏွင့္ စကပ္ကို အျမန္ခြ်တ္လုိက္၏။ တုန္ရီေနေသာ လက္မ်ား၏ လႈပ္ရွားမႈက သြက္လက္ လြန္းသည္။ နံရံမွ နာရီၾကီးကိုလည္း တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္ေသး၏။ ၈ နာရီ ၂၀..

အလို ငါ အခ်ိန္လုျပီး လုပ္ေနမိပါလား.. ၈ နာရီခြဲ အမွီ အ၀တ္လဲျပီးဘို႔ ျပင္ဆင္ေနမိတယ္ ၾကည့္စမ္း.. ဒါ.. ဒါဆို ငါ.. အို.. ဘာမွ မစဥ္းစားနဲ႔.. ဒါက ငါ့သေဘာမွ မဟုတ္ဘဲ.. ေမာင္ ေပးတဲ့လက္ေဆာင္.. ေမာင္ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ကိစၥ.. ဟုတ္တယ္.. ငါ အခု လုပ္ေနတာေတြက ေမာင့္ အတြက္ပဲ..

အေတြးႏွင့္အတူရပ္တန္႕ သြားေသာ လႈပ္ရွားမႈ အားလံုး၏ ေနာက္တြင္ ….. ။ အိပ္ရာၾကီး၏ တစ္ဘက္ရွိ လူတစ္ရပ္စာနီးပါး ၾကည့္မွန္ၾကီး ထဲ၌ ျမင္ေနရသည္က လွပ၍ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိလြန္းေသာ မိန္းမ တစ္ဦး။ အနက္ေရာင္ ပင္တီႏွင့္ ဘရာေလးက ၀င္း၀ါစိုေျပေသာ အသားအေရကို လွသည္ထက္ လွေအာင္ ပံ့ပိုးေပးေနသည္။ ေအးျမပါးလႊာေသာ ခ်ည္သားစစ္စစ္၏ အထိအေတြ႕က ကိုယ္ေပၚတြင္ တိရိသပ္ရပ္လွေသာ္လည္း ဘာမွ် ၀တ္မထားသလို ေပါ့ပါးျပီး သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိလွ၏။ ေပါင္တစ္၀က္ခန္႔ထိ ရွည္ေသာ စေကာ့ကင္ ေလးႏွင့္ အနီရဲရဲ ေဒါက္ျမင့္ေလးကလည္း လိုက္ဖက္ လြန္းေနသည္။ ခါးေလးေကာ့ကာ ကိုယ္ကို တစ္ပါတ္လွည့္လိုက္ရင္း ေနာက္ေက်ာ အလွကို ၾကည့္မိသည္။ အိမ္မႈကိစၥမ်ားႏွင့္ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ မနားရေအာင္ လႈပ္ရွားေနရျခင္းကပဲ ခႏၶာကိုယ္အလွကို အလုိလို ထိန္းေပးသည့္ ေလ့က်င့္ခန္း ျဖစ္ေနေရာ့သလား။ အဆီပိုမရွိ က်စ္လစ္ဆဲ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ စြင့္ကားကား တင္အလွက မိမိကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈတစ္ခုကိုပင္ ေပးေနေသးေတာ့၏။ သားႏွင့္ သမီးကလည္း ႏို႔ဗူးမ်ားႏွင့္ ၾကီးၾကသည္ျဖစ္ရာ၊ ကေလးႏွစ္ေယာက္အေမ ျဖစ္သည့္တိုင္ ၀င့္ ရင္သားတို႔က ပံုစံမပ်က္ လံုး၀န္း က်စ္လစ္ဆဲ။ ေခါင္းထက္မွ ဆံညွပ္ၾကီးကို ျဖဳတ္လိုက္သည္။ အလွအပအတြက္ အခ်ိန္ လံုး၀ မေပးႏိုင္ေတာ့တာ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ ေမြးျပီးကတည္းက။ ၾကံဳသလို စည္းေႏွာင္ကာ ညွပ္ၾကီးႏွင့္ ေခါက္တင္ထားေလ့ရွိတာ ၾကာျပီျဖစ္သည့္ ဆံႏြယ္ရွည္ တို႔က သဘာ၀အတိုင္း လႈိင္းတြန္႕ ေလးမ်ားပင္  ျဖစ္ေနေသးသည္။ ကိုယ္ဟန္ ေက်ာ့ေက်ာ့ေလး ရပ္ကာ လက္တစ္ဘက္က ခါးကို ဖြဖြ ေထာက္လိုက္၏။ ေခါင္းေမာ့ ျပီး ဆံပင္တို႔ကို ၀ဲကနဲ ခါ လိုက္သည္။ အိုးးး.. မွန္ထဲက မိန္းမ.. ငါ မွ ဟုတ္ရဲ႕လား..

၈ နာရီ ၂၄.. ။ အလုပ္မ်ားေသာ အိမ္ရွင္မပီပီ အ၀တ္လဲျခင္းအမႈေလာက္အတြက္ သံုးေသာအခ်ိန္က ၅ မိနစ္ပင္ မၾကာလိုက္။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ လုပ္တတ္တာ က်င့္သားရေနျပီ ျဖစ္သည့္အတြက္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ပင္ ျပံဳးမိေသးေတာ့၏။ ေရဆာသလို ခံစား လာရသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ မၾကာမီ ရင္ဆိုင္ရမည့္ အေတြ႕ၾကံဳသစ္အတြက္ စိတ္တည္ျငိမ္ရန္ ပိုမို လိုအပ္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ေၾကာင္း စားပြဲတြင္ အသင့္ တင္ထားသည့္ ရွန္ပိန္ပုလင္းႏွင့္ ဖန္ခြက္ကို လက္လွမ္းလိုက္၏။ လက္ႏွစ္လံုးခန္႔ ငွဲ႕လိုက္ျပီး အာစြတ္ယံုေလာက္ အရသာခံ ျမည္းစမ္းလိုက္သည္။ ရွိန္းျမခါးသက္သည့္ အရသာေလးကို သေဘာက်မိ၏။ ဒုတိယ တစ္ငံု ထပ္ေသာက္လိုက္ရင္း နာရီစကၠန္႕တို႔၏ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ မိမိ ႏွလံုးသား၏ အနိိမ့္အျမင့္ သံစဥ္တို႔ကို စီးခ်က္ ညွိရန္ ၾကိဳးစားလိုက္သည္။ ထိုစဥ္ အခန္းအျပင္မွ ေျခသံလိုလို အသံ သဲ့သဲ့ကို ၾကားလိုက္ရ၏။ အိုးး… ဘုရား ဘုရား.. ၈ နာရီ.. ၈ နာရီ ခြဲ ျပီ.. ဒါ ေျခသံ.. ေျခသံက ငါ့ အခန္းေရွ႕ ရပ္ သြားသလိုပဲ.. …. …..

ေဒါက္ ေဒါက္.. ေဒါက္ ေဒါက္..

တံခါးေခါက္သံ တိုးတိုးေလးေၾကာင့္ ႏွလံုးသား တျဖပ္ျဖပ္ တုန္ခါ လာလိုက္သည္မွာ ကြ်န္းတံခါးႏွင့္ ရင္ဘတ္ အၾကား ၾကိဳး တန္းထားသကဲ့သို႕ပင္။ ဟူးးး.. ပင့္သက္တစ္ခ်က္ မႈတ္ထုတ္လိုက္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို လွ်ာႏွင့္ တစ္ခ်က္ သပ္လိုက္၏။ ဖန္ခြက္ကို အသာခ်ျပီး တံခါး ရွိရာဆီ သြားကာ လက္လွမ္းလိုက္သည္။ တုန္ရီေနေသာ လက္မ်ားႏွင့္ တံခါးကို အဖြင့္…

“မဂၤလာပါ မ၀င့္ထည္၀ါ.. က်ေနာ္ ရဲရင့္ ပါ..”
“……….”

ေခါင္းျငိမ့္ ျပလိုက္ရင္း တံခါး ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ မိမိ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား ျပံဳးေနသလား.. တည္ေနသလား ၀င့္ တကယ္ မသိ။ ေသာက္ထားမိသည့္ ရွန္ပိန္ အနည္းငယ္ ကလည္း ေသြးသားထဲမွ ရမၼက္စိတ္တို႔ကို စတင္ လႈံ႕ေဆာ္စ ျပဳျပီ ထင္သည္။ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ မိခင္၊ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ အိမ္ေထာင္သည္ တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ၀င့္ထည္၀ါ တစ္ေယာက္ မိမိထက္ ငယ္မွာ ေသခ်ာသည့္ ကိုလူေခ်ာေလးကို ေငးၾကည့္ မိသြားသည္။ မီးခိုးေရာင္ Alta ရွပ္အက်ီႏွင့္ Jeans ေဘာင္းဘီ ၀တ္ဆင္ထားျပီး အရပ္ျမင့္ျမင့္၊ ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္၊ ကိုယ္ေနဟန္ ေတာင့္ေတာင့္၊ တိုတိတိ ဆံပင္ပံုစံ၊ စူးရဲေသာ မ်က္လံုးမ်ား၊ ပိရိ ေသသပ္ေသာ ႏႈတ္ခမ္း၊ ေလးေထာင့္ဆန္ဆန္ ေယာက်ၤားပီသေသာ မ်က္ႏွာ .. .. ..

တကယ္ပဲ.. သူက ငါ နဲ႕.. ငါ့ ကို.. ငါ့ အတြက္.. အို.. တကယ္ပဲ.. ဒါ တကယ္ပဲလား..။ အေတြးႏွင့္တင္ တလွပ္လွပ္ တုန္ရီလာေသာ ခံစားခ်က္က တကယ့္ကို တစ္သက္ မေမ့ႏိုင္စရာ။ အနီးစပ္ဆံုး ပမာ ျပ ရလ်င္ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္၊ ေမာင္ နဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္စ ေန႕ကေလး ကဲ့သို႔ပင္။ ရွိန္းျမ လႈိက္ဖိုလာေသာ ရင္အစံုက ရင့္က်က္ေသာ အသက္အရြယ္၏ တည္ျငိမ္မႈကို ေလ်ာ့ခ် ပစ္ေနသည္။ ၀င့္ရင္ထဲတြင္ တကယ္ပဲ ဆယ္ႏွစ္စာေလာက္ ႏုနယ္ပ်ိဳျမစ္ သြားရ၏။ လူေခ်ာေလးက ေျခတစ္လွမ္း တိုးျပီး အခန္းထဲ ၀င္လာသည္။ ေၾကာင္ေငးေငး ျဖစ္ေနသည့္ မိမိႏွင့္ ရင္ခ်င္း အပ္မတတ္ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္မိသြား၏။ ၀ိုင္းစက္လုလု ျဖစ္ေနေသာ ၀င့္ မ်က္လံုး တည့္တည့္ကို သူ စိုက္ၾကည့္သည္။ ပိရိေသသပ္ေသာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက ျပံဳးျခင္းလည္း မက်၊ တည္္ျခင္းလည္း မက။ ထို႕ေနာက္ ေလသံထက္ အနည္းငယ္ မွ်သာ က်ယ္ေသာ ၾသရွရွ အသံေလးႏွင့္ ဒုတိယ အၾကိမ္ေျမာက္ မိတ္ဆက္ စကားကို တစ္လံုးခ်င္း ေျပာခ်လိုက္၏။

“က်ေနာ္ ရဲရင့္ ပါ..”
“……….”
“The reason …….. that I’m ……. here ……… is …….…”
“……….”
“to ………. FUCK ………… YOU..”
“အိုးးး..”

စကားသံက တိုးတိုးေလးမွ တကယ့္ တိုးတိုးေလး။ သို႔ေသာ္ ထိုေကာင္ေခ်ာေလး၏ မိုက္မဲ ရဲတင္းလွေသာ စကားေလးက ၀င့္ တစ္ကိုယ္လံုးရွိ အေၾကာအခ်ဥ္၊ အေသြးအသား အားလံုးကို ဆြဲေဆာင့္ စုပ္ယူ သြားသည္။ ျပည့္တင္းေသာ လက္ေမာင္းအိုးေလးတြင္ သီးထလာသည့္ ၾကက္သီး အဖုဖုတို႔ေၾကာင့္ ေရႊေရာင္ လ့ဲေနသည့္ ေမြးညင္းမ်ားပင္ ေထာင္ထ လာ၏။ ၀င့္ အေနႏွင့္ သူ႕ကို စိတ္ဆိုးေဒါသ ထြက္သြားရမည့္အစား ကိုယ္တိုင္ပါ ခပ္မိုက္မိုက္ စကားေတြ ေျပာပစ္ ခ်င္လာသည္။ ေကာင္ေခ်ာေလး လက္တစ္ဘက္ အသာ ေျမာက္လာျပီး ၀င့္ ပါးျပင္ေအာက္ ေမးစပ္ နားဆီ မထိတထိ ေရာက္လာ၏။ ၀င့္ အသားကိုေတာ့ လံုး၀ မထိေသး။ ႏွာေခါင္းထဲတြင္ သူ႕ဆီမွ ေယာက်ၤားဆန္ေသာ သဘာ၀ရနံ႔ တစ္ခု ရေနသည္။ ခုေလးတင္ ေရခ်ိဳးျပီး တက္လာသူ တစ္ဦး၏ လတ္ဆတ္ေသာ ရနံ႕ တစ္မ်ိဳး..။ ၀င့္ ကိုယ္ထဲတြင္ ရွန္ပိန္ တစ္ပုလင္းလံုး တစ္ၾကိဳက္တည္း ျမိဳခ် လိုက္ရသလို တရိပ္ရိပ္ ရစ္မူးလာ၏။ ယားက်ိက်ိ ျဖစ္လာေသာ ေနရာေလး တစ္ခုကို ဆစ္ကနဲ ရံႈ႕သြင္းလိုက္မိသည္။ တင္ပါးခြက္ေလးပါ က်ံဳ႕၀င္ သြားေအာင္ ရႈံ႕သြင္း လိုက္ေသာ္လည္း မထိတထိ ခံစားခ်က္သာ အဖတ္တင္ျပီး အာသီသက ေပ်ာက္ မသြား..။

အိုးးးးး ၾကည့္စမ္း.. ငါ တကယ့္ကိုပဲ သူစိမ္း တစ္ေယာက္ လိုး တာ ခံ ဘို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပါေပါ့လား..
“ခင္ဗ်ား အရမ္း လွ တာပဲ..” ဘရာေလးႏွင့္ ပင္တီက လြဲ၍ စေကာ့ကင္ တစ္စံုသာ ၀တ္ဆင္ထားသည့္ ၀င့္ ခႏၶာကိုယ္ကို စူးစိုက္ၾကည့္ျပီး ေျပာလိုက္သည္။ စိတ္ထဲ ထူအန္းအန္း ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ရွက္ရြံ႕ဟန္ မျပမိ။ “Thak you ရဲရင့္.. ေက်းဇူးပါပဲ.. ဒါေပမယ့္ မင္း ဆီက ၀ယ္ထားတဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈ ထဲမွာ ဒီလို ခ်ီးက်ဴးစကား ေျပာ ေပးဘို႔လည္း ပါမယ္ ထင္ရဲ႕..” မဲ့မေယာင္ အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္ေသာ စကား။ ေကာင္ေခ်ာေလး မ်က္ခံုးတစ္ဘက္ ပင့္တက္သြားသည္။ အသက္ျပင္း တစ္ခ်က္ ရွဴျပီး ခါးဆန္႔ လိုက္၏။ လက္ႏွစ္ဘက္ ေနာက္ပစ္ျပီး မိမိကို ျပံဳး ၾကည့္သည္။ ရင္ဖြင့္၍ မတ္မတ္ ရပ္လိုက္ေသာ ဟန္က ရင္အုပ္က်ယ္ၾကီး၏ ဆြဲေဆာင္မႈကို ပိုမို ပီျပင္ေအာင္ ပံ့ပိုး ေပးေနသည္။ ၀င့္ သူ႕ လႈပ္ရွားမႈကို စူးစိုက္ ေငးမိသြားသည္။ ေၾကးစား တစ္ဦး ျဖစ္ေစကာမူ သူ႕ ပံုစံက မိန္းမ တစ္ေယာက္ အာရံုထဲ စြဲက်န္ေစမည့္ ေယာက်ၤားပီသသူ တစ္ေယာက္ ဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာ၏။

“အဲ့လိုေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ႔ဗ်ာ.. မ .. တကယ္လွလို႕ လွ တယ္ ေျပာတာပါ.. ”
“အင္း.. အင္းပါ.. ေက်းဇူးပဲ.. တို႔ ေျပာလိုက္တာ နည္းနည္းမ်ား လြန္သြားလားမသိ.. sorry..”
“အာ.. ရပါတယ္.. ကိစၥ မရွိပါဘူး မ ရဲ႕.. တကယ္လည္း ဟုတ္မွ မဟုတ္ဘဲေလ..”
“……..”
“က်ေနာ္က မ ထင္ေနသလို နာရီနဲ႕ တြက္ျပီး ပိုက္ဆံယူတဲ့လူမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး..”
“ခိခိ.. တကယ္လား.. ဒါဆို အခု တို႔ ေမြးေန႔ အစီအစဥ္ စ ျပီ ဆိုပါေတာ့.. မင္း နာရီတၾကည့္ၾကည့္ေတာ့ လုပ္မေနပါဘူးေနာ္.. ခိခိခိ..”
“ဟားဟားဟား.. မ လည္း ေနာက္တတ္သားပဲ.. မ မွာ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္ဗ်ာ.. ေရွ႕ဆက္မလား.. မဆက္ဘူးလား..”
“အြမ္းးးးး…. ”

ႏွစ္ဦးသား တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အဓိပၸာယ္ပါပါ စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ ရဲရင့္ မ်က္လံုးမ်ား အေရာင္ ၀င့္ထည္ ေနသလို ၀င့္ မ်က္လံုးမ်ားကလည္း ရဲရင့္မႈ အျပည့္။ ေရွ႕ဆက္မလား၊ မဆက္ဘူးလား ဆိုသည့္ အေျခအေနတစ္ခုက ဒီေလာက္ပဲ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းေနသလား။ ၀င့္ ကိုယ္ထဲ ေႏြးေထြး စြတ္စို လာသည္ေတာ့ အမွန္ပင္။ လက္ရွိ အေျခအေနအရ ရပ္တန္႔ သြားေသာ စကားစကို မိမိက ျပန္ေဖာ္ရမည့္ သေဘာ။ ဒီပြဲ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က မိမိ ခ်ရမွာ မဟုတ္လား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါ ေမာင့္ ဆႏၵ.. ေမာင္ စီစဥ္တာ.. ေမာင္ ျဖစ္ေစခ်င္တာ.. ။ ဇြတ္မွိတ္ျပီး ေရွ႕တိုး ေနမိျခင္းလားေတာ့ မသိ။ ၀င့္စိတ္ထဲ ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ရဘို႔ မျငင္းခ်င္ေတာ့တာ အမွန္ပင္..။

“တို႔ ဒီထက္ပို သိခ်င္ေသးတယ္ေလ.. ဥပမာ မင္း တို႔ကို ဘယ္လို အထူးအဆန္းေတြ ေပးမွာလဲ.. ဘာေတြ စီစဥ္ ထားလဲ စသည္ျဖင့္ေပါ့.. ဒါမွ တို႔လည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လို႔ရမွာ..” ေျပာရင္း ဆိုဖာခံု ရွိရာ လွည့္သြားလိုက္ျပီး ေျခခ်င္း ခ်ိတ္ကာ ထိုင္လိုက္၏။ စတိုင္က်က် ထိုင္ျပီးသည္ႏွင့္ “ကဲ..” ဟု ဆိုကာ မ်က္ခံုး တစ္ခ်က္ ပင့္ ျပီး ေမးဆတ္ ျပလိုက္သည္။ မင္းအစီစဥ္ေတြ အရင္ေျပာျပေလ ဆိုသည့္ သေဘာ။ ညိႈ႕အား အျပည့္ႏွင့္ ၀င့္ အမူအရာတို႔ကို ၾကည့္ျပီး ရဲရင့္ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္လာ၏။ ညီေတာ္ေမာင္လည္း ေတာင့္တင္းကာ ေသြး ဆာလာေတာ့သည္။ ဒီ မိန္းမ.. ငါ့ကို ဆြ ေနတာပဲ.. ခ်က္ခ်င္း တက္ခြျပီး ပက္ပက္စက္စက္ လိုး ပစ္ လိုက္ရ ကြာ..။ စိတ္ထဲက ျဖစ္လာသည့္ ဆာေလာင္မႈကို ထိန္းရင္း..

“အဲ့လို ၾကိဳေျပာလုိက္ရင္ surprise လို႔ ဘယ္ေခၚေတာ့မလဲ မ ရဲ႕.. ျပီးေတာ့ မ မွာလည္း idea ေကာင္းေလးေတြ ရွိခ်င္ ရွိေနမွာေလ.. ဆိုေတာ့ကာ.. က်ေနာ္ သင္ယူပါရေစလား ခင္ဗ်ာ..”
“ခိခိခိ..” “ဟက္ဟက္..”
“တကယ္ပါ မရဲ႕.. ေျပာပါ.. က်ေနာ္ တို႔ ဘယ္လို စ ၾကရင္ေကာင္းမလဲ..”

“အြမ္းးး.. စဥ္းစား လိုက္ ဦး မယ္..” ေျပာရင္း လက္ပိုက္လိုက္၏။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို လက္ညိႈး ထိပ္ႏွင့္ ဖာသာ ေဆာ့ကစားရင္း တစ္ခုခု ထပ္ေျပာဘို႔ အရွိန္ ယူလိုက္သည္။ ရင္သားအစံု ဆီမွ တင္းက်ပ္က်ပ္ ခံစားမႈႏွင့္  ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားလည္း မာဆတ္ဆတ္ ျဖစ္လာျပီ။ အဓိက အရသာကို ခံစားမည့္ ညီမေလးကေတာ့ ေဇာေခြ်းေတြ တနင့္တပိုး။ ေရဆာလာသလိုလို ခံစားခ်က္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္း အစံုတို႔ကလည္း စိုစြတ္ေသာ အနမ္းတို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ျပီး ရွိန္းျမ ပူေလာင္ လာ၏။ တုန္ရီေနေသာ ခႏၶာကိုယ္က ေသြးသား၏ ဆႏၵေနာက္သို႔ တျငိမ့္ျငိမ့္ ခ်ဥ္းနင္း လုိက္ပါေလျပီ။ မည္သို႔မွ် ထင္မွတ္မထားေသာ စကားတို႔က ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွ ခုန္ေပါက္ ထြက္က် လာလိုက္သည္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပင္ မယံုၾကည္ႏိုင္စရာ။

“အက်ီ ခြ်တ္ လိုက္..”
“…………”
“ေဘာင္းဘီ ေရာ..”
“………”
“အကုန္ ခြ်တ္..”

ရဲရင့္မ်က္လံုးမ်ားက ၀င့္ကို စူးစိုက္ ၾကည့္လ်က္ကပင္ နာခံစြာ ျပံဳးရင္း ရွပ္အက်ီကို ခြ်တ္လိုက္သည္။ ဗလာက်င္းသြားေသာ မိမိ ကိုယ္အေပၚပိုင္း ကို ေငးၾကည့္ေနသည့္ မိန္းမ တစ္ဦး။ ႏႈတ္ခမ္း အစံုတို႔က လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ အကာအကြယ္ ယူထား သည့္တိုင္ ေသြးသား ဆႏၵ၏ တုန္ရီမႈကို မဖံုးဖိႏိုင္။ မ်က္၀န္းလွလွ မ်ားတြင္ ေတာက္ေလာင္ ေနေသာ ရမၼက္မီးတို႔ အရွိန္ အတန္အသင့္ ရေနျပီမွန္း ရဲရင့္ ျမင္ေနရသည္။ ေဘာင္းဘီခါးပတ္ကို ညွင္သာစြာ ကိုင္ျပီး ခ်က္ခ်င္း မျဖဳတ္ေသးဘဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အခ်ိန္ ဆြဲ ျပေနလိုက္၏။

“ခိခိ.. ဟန္ေရး သိပ္ ျပ တာပဲ ဟယ္.. လူကို ဆြ မေနစမ္းပါနဲ႔.. ခြ်တ္စရာရွိတာ ျမန္ျမန္ ခြ်တ္..”
“အဟားဟား..”
ဒီအမ်ိဳးသမီး ေခသူမဟုတ္မွန္း ရဲရင့္ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သြားျပီ။ ၀င့္ လည္း စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ရယ္မိသည္။ ခ်ိတ္ထားေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ဘက္ကို ခ်ကာ ခပ္ဟဟ ျပင္ထိုင္လိုက္၏။ ကာမ ၀တ္ရည္တို႔ စိုလူးေနေသာ ပန္းပြင့္ေလးက အခန္းတြင္းမွ ေလထုေၾကာင့္ ေအးျမျမေလး ခံစားလာရသည္။ ၀င့္ စိတ္ထဲ မိမိ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွ ရနံ႔ ကိုပင္ ရေန သေယာင္ေယာင္။ ပိုက္ထားသည့္ လက္ေမာင္းမ်ားျဖင့္ ရင္မႊာအစံုကို ပင့္တင္ေပးထားလိုက္သည္။ အိစက္မို႔ေမာက္ေသာ ႏို႔အံု တို႔က လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ၾကားတြင္ ငံု႔ နမ္းခ်င္စရာ တင္းရင္းေဖာင္းၾကြ ေန၏။ တကယ္တမ္း ၀င့္ တြင္ ကိုသန္႔စင္မွ လြဲ၍ ဒီလို အေျခအေနအထိ ပတ္သက္ဖူးေသာ ေယာက်ၤား မရွိ။ သို႕ေသာ္ မိန္းမ တစ္ဦးပီပီ ဘယ္လို အေနအထားမ်ိဳးက ေယာက်ၤား တစ္ေယာက္၏ လိင္စိတ္ကို အျပင္းထန္ဆံုး ထ ၾကြ လာေစမလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္း သိ သည္။ ခင္ပြန္း ျဖစ္သူ၏ ရမၼက္စိတ္မ်ား ျပင္းထန္ လာရန္ အတြက္လည္း သူမ ကိုယ္ကို ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ်ႏိုင္ခဲ့သည္ခ်ည့္သာ။ သို႔ေသာ္ တစ္ခု ခက္သည္မွာ ကိုသန္႔စင္က ေကာက္ရိုးမီးလို လူစား။ ၀င့္ အေနႏွင့္ စိတ္တိုင္းက်ေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ရဘို႔ ကိုယ့္လက္ကိုယ္သာ အားကိုးရသည္က မ်ား၏။

ရဲရင့္ တစ္ကိုယ္လံုးတြင္ အ၀တ္အစားဟူ၍ အနက္ေရာင္ အတြင္းခံ တစ္ထည္သာ က်န္ေတာ့သည္။ ဖိနပ္ႏွင့္ ေျခစြပ္ကို ခြ်တ္ေနသည့္ သူ႕ကို ၾကည့္ျပီး ၀င့္ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ကပ္လာ၏။ မိမိကိုယ္ထဲရွိ အစိုဓာတ္အားလံုးက ေပါင္ႏွစ္ဘက္ၾကား တစ္ေနရာတည္းသုိ႕သာ စုျပံဳ ေရာက္ေနျပီ။ တံေတြး အၾကိမ္ၾကိမ္ ျမိဳခ် ပါေသာ္လည္း လည္ေခ်ာင္း တေလွ်ာက္က ပူေလာင္ ေျခာက္ကပ္ ေနဆဲ။ အသားကပ္ေဘာင္းဘီ ေအာက္တြင္ ဖုေဖာင္း ထ ေနေသာ အရာၾကီးကို ၀င့္ ျမင္ေနရသည္။ အိုးးး.. အၾကီးၾကီးပဲ.. ငါ.. ငါ ဒါၾကီးနဲ႕ အလိုး ခံလိုက္ရရင္.. ဟူးး.. ။ ဒီည အဘို႔ေတာ့ ဒီေကာင္ေလးကို မည္သို႔မွ် မျငင္းႏိုင္ေတာ့မည္မွန္း ေသခ်ာ သြားျပီ။ ေတာင့္တင္း က်စ္လစ္ေသာ သူ႕ ကိုယ္လံုးကို ခပ္ရဲရဲ စိုုက္ၾကည့္ရင္း..

“မဆိုးပါဘူး..”
“ေက်းဇူး..”
“အြမ္း.. အမွန္ေတာ့ မဆိုးပါဘူး ဆိုတာထက္ အမ်ားၾကီး သာပါတယ္ကြာ.. တကယ္ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ ေဘာ္ဒီပဲ.. မိန္းမ အမ်ားစု ေၾကြဆင္း သြားမယ့္ ပံုစံ.. အထူးသျဖင့္ အိမ္ေထာင္ က်ဖူးျပီး အထီးက်န္ေနတဲ့ မိန္းမေတြေပါ့.. ဘယ္လိုလဲ.. တုိ႔မွန္းတာ မလြဲဘူး ဟုတ္..”
“အဟား.. ဟက္ဟက္.. တခါတရံေပါ့ မ ရယ္.. ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ေတြ႕ဖူးတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမတိုင္းေတာ့ အထီးက်န္ေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး.. တခ်ိဳ႕လည္း မ လိုေပါ့..”
“တုိ႔ လို.. ? ဟဟ.. တို႔အေၾကာင္းလည္း မသိဘဲနဲ႔..”
“ၾကည့္ရံုနဲ႔တင္ မွန္းႏိုင္ပါတယ္.. မ က လွသေလာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ ရွိတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ ဆိုတာ..”

သူ႕ စကားေၾကာင့္ ၀င့္ ကိုယ္၀င့္ ေက်နပ္မိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသာမက ရင္တြင္းမွပင္ လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲ ျပံဳးမိလုိက္၏။ ဆိုဖာခံုေပၚမွ အသာ ထ ျပီး ကုတင္စြန္းတြင္ သြားထိုင္လိုက္သည္။ အေျခအေနတစ္ခုကို မစတင္မီ မိမိအား ဋီကာ ဖြင့္ေနသည့္ စကားမ်ားကို ဆက္ ၾကားလိုေသး၏။

“အြမ္း.. ဆက္စမ္းပါဦး..”
“ေနာက္ျပီး မ က sex နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး က်ေနာ္နဲ႕ ဟန္ခ်က္ညီမယ့္ သေဘာရွိတယ္.. က်ေနာ့ဘက္က သိပ္ ၾကမ္းသြားရင္ေတာင္ မ မႈမယ္ မထင္ဘူး..”
“ဟားဟား.. တကယ္.. တကယ္ အဲ့လို ထင္စရာ ျဖစ္ေနလား.. ခိခိ.. တို႔ကိုယ္တို႔ေတာင္ သတိမထားဘူး..”
“ေနာက္တစ္ခု ေျပာႏိုင္ေသးတာက..” ေျပာရင္းႏွင့္ ၀င့္ အနား တိုးေလွ်ာက္လာသည္။
“……..” ၀င့္တစ္ေယာက္ ရိႈက္သြင္းလိုက္မိေသာ ၀င္သက္ကို ျပန္ မထုတ္မိ။
“မ မ်က္လံုးထဲမွာ ၾကင္နာတတ္တဲ့ အရိပ္ ေတြ ျမင္ေနရတယ္.. ေနာက္တစ္ခ်က္က မ စိတ္ထဲမွာ ဒီညကို ေပ်ာ္၀င္လုိက္ခ်င္ေပမယ့္ ဒီအတြက္ အမွန္ အမွားလည္း ပိုင္းျခားရ ခက္ ေနတယ္..”
“……..”

၀င့္မ်က္လံုးထဲမွ စူးရဲေတာက္ပ ေနေသာ အရိပ္ေယာင္တို႔ တျဖည္းျဖည္း လြင့္ျပယ္ကာ ရီေ၀ယစ္မူး မႈတို႔က ေနရာ ယူလာသည္။ သူ႕ စကားတို႔က မိမိ ၏ ရွိစုမဲ့စု သတိေလးကို ေဘးေရာက္ေအာင္ တျဖည္းျဖည္း တြန္းထုတ္ ေနျပီမွန္း သတိထားမိပါေသာ္လည္း… ။ သူ႕လက္မ်ားက ၀င့္ ပုခံုးႏွစ္ဘက္ေပၚ ဖြဖြ ေရာက္လာ၏။ ထိုင္ရာမွ ထေစရန္ အသာ ဆြဲမထူလိုက္သည္။ ညိႈ႕အား အျပည့္ ပါေသာ မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ ရီေ၀စြာ ၾကည့္ရင္း..

“စိတ္ေပါ့ေပါ့ထားျပီး ေပ်ာ္၀င္ပစ္လိုက္စမ္းပါ မ ရယ္.. မ ကို ဒီေနရာ ဒီအေျခေနေရာက္ေစခ်င္တာ မ အမ်ိဳးသား ကိုယ္တိုင္ ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႔..”

စကားႏွင့္အတူ လြင့္ပ်ံလာသည့္ သူ႕ ထြက္သက္ ေႏြးေႏြးတို႔က ၀င့္ မ်က္ႏွာေပၚ ေလညင္း တစ္ခုလို..။ ၀င့္ ႏွာေခါင္းထဲတြင္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ား ဆီမွ ခ်ိဳျမိန္ယစ္မူးဖြယ္ ရနံ႔ကို ရေနသည္။ ၀င့္စိတ္ေတြ ထိန္းမရေတာ့။ သူ႕ ရင္အုပ္က်ယ္ၾကီးဆီ လက္လွမ္း လိုက္မိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား ေျခာက္ေသြ႕လာသျဖင့္ လွ်ာျဖင့္ တစ္ခ်က္ သပ္လိုက္၏။ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကေတာ့ ေရာမ ေက်ာက္ရုပ္ တစ္ခုလို အခ်ိဳးအစား က်န သည့္ သူ႕ ခႏၶာကိုယ္ ကို ဖြဖြ စမ္းကိုင္ ပြတ္သပ္လ်က္။ ဖုထစ္ၾကံ့ခိုင္ေသာ ၾကြက္သားစိုင္တို႔က တို႔ထိ ပြတ္သပ္လိုက္ရံုမွ်ႏွင့္ပင္ ရင္ခုန္ ရစ္မူးဖြယ္ ျဖစ္ေန၏။ ၀င့္ တစ္ကိုယ္လံုး နတ္ပူးသလို တုန္ရီလာ၏။ ေခါင္း တစ္ခုလံုးလည္း ခ်ာလည္မူးေနာက္ လာသလိုပင္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ား လည္း ေက်ာက္စရစ္ခဲလို မာေတာင္ လာသည္။ ပိပိ အတြင္းေခါင္းထဲမွလည္း ထိန္းရ ခက္ေလာက္ေအာင္ ပူေလာင္ ယားသက္လွျပီ။ ပင္တီဂြၾကားေလးမွာလည္း ေခ်ာ္ရည္ပူမ်ားႏွင့္ ရႊဲအိုင္အိစိုလ်က္။ သူ႕ ကိုယ္ကို ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္ ေနရင္းမွပင္ တကိုယ္တည္း ေရရြတ္သလို စကားလံုးမ်ား ၀င့္ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ထြက္ေပၚလာသည္။

“ဟင္းးး.. အရွင္းဆံုး ေျပာရရင္ ခုခ်ိန္မွာ မွန္သလား မွားသလား ဆိုတာ မစဥ္းစား ခ်င္ေတာ့ဘူး.. ဘယ္လို ခံစားရမလဲ ဆိုတာပဲ သိခ်င္ေတာ့တယ္..”

ျမစ္တစ္စင္း၏ ပဥၥလက္

အပိုင္း (၃)

ႏွစ္ဦးသား အၾကားတြင္ တိတ္ဆိတ္မႈက လႊမ္းျခံဳသြားသည္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ရမၼက္ ျပင္းေသာ မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ စိုက္ၾကည့္ေနၾက၏။ ၀င့္ အေတြးထဲတြင္ စိုးမိုးေနေသာ ၀န္ေလးမႈအားလံုးကို ရမၼက္က အႏိုင္ယူသြားျပီ။ ရဲရင့္ လက္ေခ်ာင္းမ်ား ၀င့္ ေမးဖ်ားဆီ ေရာက္လာသည္။ မ်က္ႏွာေလးကို ညင္သာစြာ ေမာ့ေစလိုက္၏။

“ေၾကာင္နဲ႔ ၾကြက္တမ္း ကစားရေအာင္ မ..”
“……….”
“ေၾကာင္ၾကီးက ဗိုက္ဆာျပီ တဲ့.. ေၾကာင္ၾကီး အတြက္ မလိုင္ ေတြ အသင့္ ျဖစ္ျပီလား..”
“ခိ.. အြမ္း.. ဘယ္နည္းနဲ႔မ်ား စားမွာပါလိမ့္..”

ႏွစ္ဦးသားၾကားမွ ေသြးတိုးစမ္း စကားလံုးမ်ား ရပ္တန္႔ သြားျပီး အသစ္ စ တင္လိုက္သည္က ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္ခု၏ အသံတိတ္ စစ္ပြဲ။ ျပင္းထန္ေလာင္ျမိဳက္ေသာ အနမ္းမ်ားက မၾကာမီ စတင္ေတာ့မည့္ ၾကမ္းတမ္းေသာ ခ်စ္ပြဲ အတြက္ ပထမဆံုး ေျခလွမ္းမ်ားပင္။ တရိႈက္မက္မက္ စုပ္နမ္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္ခု။ ရမၼက္၏ ေလာင္ျမိဳက္သံမ်ား စတင္ထြက္ေပၚလာသည္။ ရဲရင့္၏ ၾကမ္းတမ္းေသာ အနမ္းမ်ားက ၀င့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားအျပင္ လည္တိုင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာ အႏွံ႔ဆီ တလၾကမ္း။ ၀င့္ လက္မ်ားက ရဲဲရင့္ ေနာက္ေက်ာကို သိုင္းဖက္ထားသည္။ မာတင္းေနေသာ ေက်ာျပင္ ၾကြက္သားမ်ားကို လက္ႏွင့္ ကုပ္ျခစ္ ရင္း ၾကမ္းတမ္းေသာ အနမ္းမ်ားကို ႏွစ္လိုစြာ တုန္႔ျပန္ေနမိ၏။ ဖုေဖာင္းေနေသာ ရဲရင့္ အတံၾကီးက ၀င့္ ဆီးခံုေပၚ ဖိပြတ္ေနသည္။ ၀င့္ တစ္ေယာက္ ေျခတစ္ဘက္ အလိုလို ေျမွာက္လိုက္မိသည္။ ရဲရင့္က ေျမာက္တက္လာေသာ ေပါင္တံေလးကို ဖြဖြ ဆြဲမ လိုက္သည္။ အဓိက ပစၥည္းႏွစ္ခု ေနရာတက် တည့္သြား၏။ အတြင္းခံအသီသီး ၀တ္ထားလ်က္ကပင္ ရဲရင့္ အတံၾကီးက ၀င့္ အကြဲေၾကာင္းေလး တည့္တည့္ဆီ ေကာ့ကာ ဖိ ပြတ္ေပးေနသည္။ ေႏြးေထြး ႏူးညံ့ေနေသာ ရဲရင့္ လက္မ်ားက ၀င့္ ေက်ာျပင္တြင္ စုန္ဆန္ ပြတ္သပ္လုိက္ ၊ တင္စိုင္မ်ားကို ဖြဖြ ညွစ္ေခ်လိုက္ လုပ္ေန၏။

ထိုစဥ္ ၀င့္ သူ႕ကိုယ္ထဲမွ ရုတ္တရက္ ရုန္းထြက္လိုက္၏။ “ဘာျဖစ္လို႔လဲ..” ရဲရင့္ ေၾကာင္သြားျပီး အေမာတေကာ ေမးသည္။ “ဟင့္အင္း.. ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး..” ျပန္ေျဖရင္း ကုတင္ေပၚတြင္ အမွတ္မ့ဲ ခ် ထားမိသည့္ ဘဲလ္ ေလးကို ေကာက္ကိုင္ လိုက္သည္။ “ဒီမွာေလ.. ဒီေနရာမွာ ဒါ ရွိေနစရာ မလိုေတာ့လို႔..” ဆိုျပီး အခန္းေထာင့္ဘက္ဆီ လႊင့္ပစ္လိုက္၏။ ျပီးေနာက္ ႏွစ္ဦးသား တင္းၾကပ္စြာ ျပန္လည္ ေပြ႕ဖက္လိုက္ၾကျပီး ရမၼက္ခရီးလမ္းဆီ အနမ္းၾကမ္းတို႔ျဖင့္ ျပန္လည္ စတင္လိုက္ၾကသည္။ ျပင္းရွေသာ အနမ္းမ်ားကို တန္ျပန္ရင္း ၀င့္ ေခါင္းထဲတြင္ ေတြးေနမိသည္က..

သူ႕ဟာၾကီးက တကယ့္ မနည္းမေနာပဲ.. ခုနစ္လက္မလား.. ရွစ္လက္မေလာက္ ျဖစ္မလား.. ဒါၾကီးနဲ႔ ထိုးထဲ့ရင္ ငါ့ ဟာေလး.. ကြဲမ်ား ကြဲထြက္သြားမလား.. နာမလားလည္း မသိဘူး.. အင္းး.. အင္းဟင္း.. သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက ခ်ိဳလိုက္တာ..

ရဲရင့္ အနမ္းမ်ား ေအာက္ဘက္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလ်ာဆင္းလာသည္။ လွ်ာဖ်ားခြ်န္ခြ်န္ေလးက ၀င့္ လည္တုိင္ ပတ္လည္မွသည္ ရင္သားမ်ားဆီ ေရာက္လာ၏။ ဘရာလွလွေလးႏွင့္ ပင့္တင္ထားသလို ျဖစ္ေနသည့္ ရင္စိုင္ႏွစ္ခု၏ အလယ္ေျမာင္းေလးဆီ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ ထိုးကလိေပးသည္။ ၀င့္ေရွ႕တြင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ျပီး ဗိုက္သား ရွပ္ရွပ္ေလးမ်ားဆီ ဖြဖြခ်င္း နမ္းလိုက္.. ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ စုပ္လိုက္ လုပ္ေန၏။ ခ်က္ေပါက္လွလွေလးထဲ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ ထိုးကေလာ္ျပီး ျပြတ္ခနဲ စုပ္လိုက္ျပန္သည္။ ၀င့္ လက္ေတြက သူ႕ ဆံပင္မ်ားၾကားဆီ ထိုးဖြရင္း သက္ျပင္းမ်ား တဟူးဟူး ရွဴထုတ္ေနရ၏။ သူ႕ အနမ္းမ်ားက ဆီးခံုတည့္တည့္ဆီ ေရာက္လာျပီ။ ပင္တီ ခါးေလးႏွစ္ဘက္ကို ကိုင္လိုက္ျပီး ဆြဲခြ်တ္ဟန္ ျပလိုက္၏။ အိုးးး.. သူ.. သူ.. ငါ့ ဟာေလးကို နမ္းေတာ့မယ္..

“ေၾကာင္ၾကီးရဲ႕ မလိုင္အိုးက ဒီမွာ.. ဘယ္လိုေနမလဲ ျမည္းခ်င္လိုက္တာ.. ဟင္.. မ..” ေမာ့ၾကည့္ျပီး ေျပာလိုက္သည့္ သူ႕စကား။ ၀င့္ စိတ္ထဲ သူ႕ကို ကိုင္ေဆာင့္ပစ္ခ်င္လာ၏။ ဒီေကာင္ေလး ငါ့ကို ကလိ ေနတာပဲ လို႔လည္း ေတြးမိသည္။ အေစာတုန္းကလို အားစမ္းသည့္ စကားမ်ားလည္း မဆိုႏိုင္၊ ထီမထင္ အျပံဳးတို႔လည္း ေပ်ာက္ကြယ္၊ ျဖစ္ႏိုင္လ်င္ ငါ့ကို ခ်က္ခ်င္း လိုးေတာ့ဟာ ဟုသာ ေျပာခ်လိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။ ရဲရင့္က ၀င့္၏ မခ်င့္မရဲ ခံစားေနရသည့္ မ်က္ႏွာလွလွေလးကို စိုက္ၾကည့္ျပီး..

“က်ေနာ္ ဒါကို မျမည္းခင္ က်ေနာ့္ အရသာ ဘယ္လိုရွိလဲ အရင္သိေအာင္.. မ ဘက္က အရင္ လုပ္ရမယ္..”
“…………..”
“ဘယ္လိုလဲ..”
“…………”

သူ႕လိုရင္းကို ၀င့္ သေဘာေပါက္လိုက္ျပီ။ ရဲရင့္က ဒူးေထာက္ ထိုင္ေနရာမွ ထ ရပ္သည္။ မ်က္လံုး အ၀ိုင္းသားေလးႏွင့္ စိုက္ၾကည့္ေနမိ၏။ ၀င့္ ႏႈတ္ခမ္းကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ ေ၀့၀ိုက္ ေဆာ့ကစားလိုက္၏။ ေနာက္ေတာ့ ၀တ္ထားသည့္ အတြင္းခံကို ခြ်တ္ခ် သည္။ အိုးးး… တကယ့္ကို အၾကီးၾကီးပဲ.. ။ ၀င့္ တစ္ေယာက္ ထူပူလာေသာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို လ်ာျဖင့္ သပ္မိသည္။ တုတ္ခိုင္ၾကီးမားေသာ အတံၾကီးက မတ္မတ္ရပ္ေနသည့္ သူ႕ေပါင္ၾကားတြင္ တယမ္းယမ္း ခါေနသည္။ ပိရိေသသပ္စြာ ပံုသြင္းထားပံုရေသာ ဆီးခံုေမြး မည္းမည္းမ်ားၾကားမွ ထိုးထြက္ေနသည့္ လိင္တံၾကီးမွာ အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္း ထ ေနျပီး မာေၾကာ ေတာင့္တင္း ေနယံုသာမက ထိပ္ဖူး အယ္အယ္ၾကီးကလည္း ေကာ့ေကာ့ ေကာက္ေကာက္ၾကီး ျဖစ္ေနသည္။ တုန္ရီ လႈပ္ရွားေနသည့္ ၀င့္ လက္ေလးက ထိုအတံေကာ့ေကာ့ၾကီးဆီ တယုတယ ေရာက္သြားေတာ့၏။ မ်က္လံုးမ်ားက ေဆးမိသူလို ရီေ၀ေနသည္။ စုပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္.. ငါ့ကို လိုးမယ့္ လီးၾကီး.. အားရပါးရ စုပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္.. သူ႕ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ရန္ ျပင္စဥ္..

“အိပ္ရာေပၚ တက္မယ္ မ..” ဟုေျပာျပီး ၀င့္ကိုယ္ေလးကို အိပ္ရာထက္ဆီ တြန္းတင္လုိက္၏။ ေအးစက္ ႏူးညံ့ေနေသာ ေမြ႕ယာၾကီးေပၚ အေရာက္၊ ၀င့္ အေတြးတို႔ ေယာက္ယက္ ခတ္သြားသည္။ ကင္မရာ.. ဗီဒီယုိ ကင္မရာ.. ငါ လုပ္သမွ် သက္ေသခံေပးမယ့္ ကင္မရာၾကီး.. မွိတ္တုပ္လင္းေနသည့္ မီးနီေလးက ရီေကာဒင္း လုပ္ေနျပီဆိုတာကို ေဖာ္ျပေနသည္။

ဒီကင္မရာထဲမွာ ဒီတစ္ည လုပ္သမွ် အစအဆံုး ပါေနမွာ.. ခုနကလို အားရပါးရ အနမ္းေတြကေန.. အဆံုးထိေပါ့.. ေမာင့္ဘက္က တကယ္ပဲ ငါ ဘာလုပ္လုပ္ ၾကည္ျဖဴမွာလား.. မဟန္နီေျပာသလိုဆို ဒီကင္မရာက ေမာင္နဲ႔ငါ ျပန္ၾကည့္မယ့္ မွတ္တမ္း.. သူ႕မိန္းမက တျခားေယာက်ၤား တစ္ေယာက္ရဲ႕ လီးကို စုပ္ေပးေတာ့မွာ.. ဒါကို သူ တကယ္ပဲ ထိုင္ၾကည့္ ႏိုင္မယ္လား.. မာ ေတာင္ ေနတဲ့ လီး ထြားထြားၾကီးကိုေလ.. သူစိမ္း ေယာက်ၤား တစ္ေယာက္ရဲ႕ လီးၾကီးက ငါ့ ပါးစပ္ ေရွ႕မွာ.. ငါ အခု ဒါၾကီးကို အားရပါးရ စုပ္ေတာ့ မွာ.. ေမာင္က ဒါကို ၾကည့္ခ်င္တာ ေသခ်ာပါ့မလား.. ဒီကိစၥက တကယ္ပဲ.. ငါတို႔ အတြက္.. ငါ့ အတြက္.. ေမာင့္ အတြက္.. အို.. အြမ္းး… အြမ့္.. အြမ့္.. အင္းးးး.. ဟင္းးးး….. ……….. …………..
ဦးေဏွာက္မွ အေတြးမ်ား ေ၀ခြဲမရမီ ၀င့္ လက္တို႔က သူ႕ ပစၥည္းကို တယုတယ ကိုင္မိျပီ။ ပါးျပင္ႏွင့္ ျဖည္းညင္းစြာ ပြတ္သပ္ရင္း ေၾကာင္ေလး တစ္ေကာင္လို ေခါင္းေ၀ွ႕ရႈိက္နမ္း လိုက္မိ၏။ နီညိဳေရာင္ ၾကြက္သားေခ်ာင္းၾကီးက ေႏြး ေနသည္။ တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း တိုးေနသည့္ ေသြးေၾကာတို႔၏ အေတြ႕ကို ပါးျပင္မွ တဆင့္ သိေနရသည္။ မည္းနက္ေနေသာ အေမြးအံုၾကီးတြင္ မိမိ ဆီမွ ရမၼက္ရည္တို႔၏ အနံ႔ ကို ျပန္ရ ေနသည္။ အကြဲေၾကာင္းေလးထဲတြင္ မ်က္ရည္သီးေလး စို႔ေနပံုက စြဲမက္စရာ။ မာတင္းေနေသာ အတံၾကီးကို လက္ႏွင့္ ကိုင္ဆုပ္ျပီး ခပ္ဖြဖြ တစ္ခ်က္ ညွစ္ၾကည့္လိုက္၏။ ရဲရင့္က ၀င့္ကို တစ္ခ်က္ ငံု႔ၾကည့္သည္။ ျပီးေနာက္ ေခါင္းကို အသာ ေမာ့ျပီး မ်က္စိ မွိတ္လိုက္၏။ ေကာင္းပါတယ္.. မင္း ငံု႔ၾကည့္ေနရင္ ငါ ဒါ ၾကီးကို စုပ္ ရမွာ စိတ္မရဲ ဘူး.. ။ အသက္ ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ ရႈသြင္းျပီး အလုပ္ စ လုိက္၏။ အရင္ဆံုး သူ႕ အေရျပားကို ေအာက္ဘက္ သပ္ခ်လိုက္သည္။ ေတာင့္တင္း ေျပာင္လက္ေနသည့္ လိင္တံၾကီးက ၀င့္လက္ထဲတြင္ ငြားငြားစြင့္စြင့္။

အရင္ဆံုး အတံၾကီး၏ ေဘးပတ္လည္ကို လွ်ာ အျပားလိုက္ႏွင့္ လ်က္ေပးလုိက္သည္။ ထိပ္ဖူးကားကားၾကီး အလယ္တြင္ စို႔ေနသည့္ အရည္ၾကည္ေလးကို စုပ္ယူလိုက္၏။ ရဲရင့္ တင္ပါးအေၾကာမ်ား တင္း သြားသည္။ အရည္ၾကည္ေလးေတြ ကုန္ သြားေတာ့ လွ်ာဖ်ားေလးကို ခြ်န္ျပီး အက္ကြဲေၾကာင္းေလးထဲ ထိုးထည့္ ေမႊလိုက္၏။ ရွစ္… ဟူး.. ရဲရင့္ ညည္းသံထြက္လာျပီး ၀င့္ကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္သည္။ ကပိုကယို ျဖစ္ေနေသာ ၀င့္ ဆံပင္မ်ားကို သိမ္းစုျပီး ဆုပ္ထားလိုက္၏။ ၀င့္လည္း သူ႕ပစၥည္း တုတ္တုတ္ၾကီးကို ငံုလိုက္သည္။ တကယ္ပဲ ပါးစပ္ႏွင့္ အျပည့္။ အရင္းထိ ေရာက္ေအာင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ငံုလိုက္ျပီး အတံၾကီး ပတ္လည္ကို လွ်ာျဖင့္ က်င္လည္စြာ လွည့္ပတ္ ကစားေပးသည္။ အာေခါင္ေပ်ာ့ေလးဆီ ထိ ေနသည့္ ထိပ္ဖူးၾကီးက လည္ေခ်ာင္း၀ကို ယားက်ိက်ိႏွင့္ ကလိေနသည္။ ၀င့္ ကိုယ္တုိင္က သည္လို အရသာကို ႏွစ္သက္၏။ ကိုသန္႔စင္ ပစၥည္းက သည္ေလာက္ မထြားက်ိဳင္းေတာ့ သည္လို အရသာမ်ိဳး ရရင္ ၀င့္ အေတာ္ၾကိဳးစားယူရသည္။ ၾကာေတာ့ လွ်ာရင္းမ်ား ေညာင္းလာတာသာ အဖတ္တင္၏။ ခုေတာ့ ရဲရင့္ အတံၾကီးက ၀င့္ ပါးစပ္ထဲတြင္ အျပည့္ ေနရာယူျပီး ျဖစ္ေနသည္။ ၀င့္ တစ္ေယာက္ ရခဲလွေသာ အေတြ႕ထူးကို စိတ္ပါလက္ပါ ခံစားေလေတာ့သည္။

အတံၾကီးကို တဆံုး ငံု ထားျပီး လွ်ာႏွင့္ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ စုပ္ေပးေနလုိက္၏။ ရဲရင့္ ႏႈတ္မွ ျပင္းျပေသာ ရမၼက္သံမ်ား ထြက္လာသည္။ သူ႕ တင္ပါးႏွစ္ဘက္ကို အေသအခ်ာ ကိုင္ျပီး ေခါင္းကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ၀င့္ အျပဳစု ေကာင္းမႈေၾကာင့္ အဆတိုးျပီး ထြားက်ိဳင္းလာသည့္ အတံၾကီးက အားရစရာ။ တကူးတက ညွစ္ ထားစရာ မလိုေတာ့ ၀င့္ အတြက္လည္း သိပ္ မပင္ပန္း။ လႈပ္ရွားမႈ အရွိန္ကို ျမွင့္လုိက္ျပီး ခပ္သြက္သြက္ေလး စုပ္ေပးလိုက္သည္။ မိမိလက္ထဲမွ ရဲရင့္၏ တင္ပါးႏွစ္ဘက္က ေက်ာက္သားလို မာလာသည္။ ေကာင္ေလး အရမ္း ေကာင္းေနျပီ.. ျပင္းထန္ေသာ ရမၼက္သံမ်ားက အံက်ိတ္ထားသည့္ ၾကားမွပင္ တအင္းအင္း ထြက္ေပၚေန၏။ သူ႕မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ အထိအေတြ႕၏ အရာသာကို ေကာင္းစြာ ခံစားေနသည့္ ရဲရင့္၊ ေလာကၾကီးကို ေမ့မ်ားေနျပီလား..။

၀င့္လက္တစ္ဘက္က မိမိ ေပါင္ခြၾကားဆီ ေရာက္လာ၏။ ပင္တီေလးထဲ လက္ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ေသြးဆာေနသည့္ ပန္းပြင့္ေလးက စိုစြတ္ယံုမက ရႊဲအိုင္၍ေနျပီ။ ရဲရင့္ကို စုပ္ေပးေနရင္း လက္တစ္ဘက္က မိမိ အတြက္ ခံစားခ်င္လာသည္။ ပါးစပ္ထဲမွ အတံၾကီးကို အား အျပည့္ႏွင့္ ဆြဲစုပ္ရင္း လက္ကလည္း ေခ်ာက်ိက်ိ တြင္းေလးကို ႏႈိက္ ဆြ ေနမိသည္။ မာဆတ္ဆတ္ အစိေလးကို တလွည့္၊ နားရြက္ ကားကားေလး ႏွစ္ဘက္ကို တလွည့္စီ။ ခံစားခ်က္က အရမ္း ေကာင္းလာသည္။ လက္ခလယ္ တစ္ေခ်ာင္းလံုး အတြင္းထဲ ထိုးထည့္ လုိက္၏။ စက္၀ိုင္းပံုစံ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွည့္ေမႊ လိုက္သည္။ လက္ဖေနာင့္ႏွင့္ ဖိ ထားသည့္ အစိေလးကိုလည္း ဖြဖြ က်ိတ္ေခ်ေပး၏။ ပိပိ အတြင္းနံရံေတြက ထိုးေမႊေနသည့္ လက္ေခ်ာင္းကို တင္းၾကပ္စြာ ညွစ္ထားေနသည္။ ခဏ ေနရင္ ငါ့ ပါးစပ္ထဲက ဟာၾကီးကို ဒီလို ညွစ္ ထားမိမွာ.. လက္ေခ်ာင္းေလး ေနရာမွာ သူ႕ လီး တုတ္တုတ္ၾကီး.. အိုးး .. အမေလး.. ဘယ္ေလာက္မ်ား..။ စိတ္ကူးအတြးတို႔က ခံစားခ်က္ကို ထိပ္တက္ေအာင္ တြန္းပို႔ေနသည္။ ခဏေလး အတြင္းမွာပင္ အျမင့္ဆံုး ေရာက္လုနီးပါး..

“ထေတာ့.. မ.. ၾကာရင္ ဒီတိုင္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး ျပီးသြားလိမ့္မယ္..” ေျပာရင္း ၀င့္ ကိုယ္ေလးကို ထိန္းကိုင္ျပီး ကုတင္တိုင္ ရွိရာဆီ ေနရာ ေရႊ႕ေစ၏။ ၀င့္လည္း ေဆးမိသူ တစ္ဦးလို သူေျပာသမွ် နာခံေနမိသည္။ “ဒီတစ္ခါ က်ေနာ့္ အလွည့္..” ေျပာျပီး ကုတင္တိုင္ကို မွီေစသည္။ ၀င့္ ရင္မႊာအစံုက ဖားဖိုလို နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ ျဖစ္ေန၏။ ရဲရဲင့္ က ထိုရင္မႊာ အၾကားဆီ မ်က္ႏွာ အပ္လိုက္သည္။ ရင္ၾကားေျမာင္း ေလးထဲ လွ်ာဖ်ားျဖင့္ လွ်က္ကာ ကစားေပးရင္း လက္မ်ားက ၀င့္ ေနာက္ေက်ာကို ပြတ္သပ္ေန၏။ ခဏ ၾကာေတာ့ ဘရာခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္သည္။ ၾကက္သီး အပိန္႔ပိန္႔ထ ေနသည့္ ႏို႔အံုထြားထြား ႏွစ္ခုႏွင့္ မာဆတ္ဆတ္ သီးလံုးေလးမ်ား အကာအကြယ္ မဲ့ သြားျပီ။ စိုစြတ္ေသာ အနမ္းတို႔ကို ျပည့္ျပည့္၀၀ ခံစားခြင့္ ရ သြား၏။ ရဲရင့္ လွ်ာ ခြ်န္ခြ်န္ေလးက ႏို႔သီးေခါင္း ပတ္လည္ရွိ အညိဳကြင္းကေလးကို ေ၀့၀ိုက္ ကစားေနသည္။ သီးလံုးေလးကို ဖြဖြ စုပ္ ရင္း လက္တစ္ဘက္ကလည္း ႏို႔အံု လွလွေလးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ညွစ္ေန၏။ ၀င့္ လည္း ေကာင္ေခ်ာေလး၏ အျပဳစုကို လက္ေခ်ာင္းေလး ကိုက္ ရင္း အရသာ ခံေနမိသည္။ လက္တစ္ဘက္က ကုတင္တိုင္ကို ေနာက္ျပန္ ကိုင္ထား၏။ ပါးစပ္ထဲမွ မိမိ လက္ေခ်ာင္းကိုပင္ သူ႔ လီးၾကီး အမွတ္ႏွင့္ အငမ္းမရ စုပ္ေနမိသည္။ မိမိ ႏို႔ကို ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ စို႔ေပးေနျခင္းကိုလည္း ရင္ကေလး ေကာ့ေကာ့ ေပးရင္း အရသာ ခံေနလုိက္၏။

ႏို႔ ႏွစ္ဘက္ကို တလွည့္စီ နမ္းစုပ္ရင္း လက္မ်ားက ၀င့္ တင္စိုင္မ်ားဆီ ဖြဖြ ပြတ္လိုက္၊ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ညစ္ေခ်လိုက္ လုပ္ေနသည္။ ပင္တီေလး၏ ခါး သားေရၾကိဳးကို ခပ္တင္းတင္း ဆြဲကိုင္ထားျပီး က်ီစယ္ဟန္ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ..

“ဒါၾကီးက ရႈတ္ေနသလိုပဲ မ.. ဆြဲျဖဲပစ္လိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္..”
“အြမ္းးး.. လုပ္ ဟာ.. ျဖဲ ပစ္ လိုက္..”

ရဲရင့္လက္မ်ားက ပင္တီ ခါး ႏွစ္ဘက္ကို လိမ္က်စ္ျပီး ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းကို ခပ္ဖြဖြ ကိုက္ျပီး ၀င့္မ်က္လံုးမ်ားကို ရီေ၀ညိႈ႕ငင္စြာ ၾကည့္လိုက္၏။ မ်က္ခံုးတစ္ဘက္ ဆတ္ကနဲ ပင့္ကာ စိန္ေခၚသလို ၾကည့္လိုက္ျပီး အဘိုးတန္ ပင္တီ လွလွေလးကို တကယ္ပဲ ေဆာင့္ဆြဲ ျဖဲ ပစ္လုိက္၏။ ေကာင္ေခ်ာေလး၏ ခပ္ဆိုးဆိုး အျပဳအမူက ၀င့္ အတြက္ တကယ္ပဲ ခ်စ္စႏိုး ျဖစ္သြားေစသည္။ အခု ၀င့္ ကိုယ္ေပၚတြင္ စေတာ့ကင္ တစ္စံုႏွင့္ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေလးမွ လြဲ၍ ဘာမွ် မရွိေတာ့ပါေခ်။ ရဲရင့္က လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားသည့္ ပင္တီေလးကို အားပါးတရ နမ္း လိုက္၏။ မ်က္စိ စံုမွိတ္ျပီး ပင္တီေလးဆီမွ ၀င့္ ၏ ၀တ္ရည္နံ႔တို႔ကို အားရပါးရ ရိႈက္သြင္းလိုက္သည္။ သူ႕ အျပဳအမူေၾကာင့္ ၀င့္ ကိုယ္ထဲ စိမ့္ ကနဲ ခံစားလိုက္ရ၏။ ပိပိေလးထဲမွ ၾကည္လဲ့လဲ့ ၀တ္ရည္တို႔ စိမ့္က် လာျပန္သည္။

ဖံုးအုပ္ျခင္း ကင္းမဲ့ေသာ ၀င့္ ခႏၶာ ကိုယ္ေလးက ရဲရင့္ အတြက္ နတ္ဘုရား ရုပ္တု တစ္ခု အသက္၀င္ေနသလို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လွ၏။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ညွပ္ထားဟန္ရွိေသာ အေမြး ေရးေရးေလးမ်ားႏွင့္ ပိပိေဖာင္းေဖာင္းေလးက ကေလးႏွစ္ေယာက္ မိခင္ဟု မထင္ရက္ေလာက္ေအာင္ပင္ ခ်စ္စရာေကာင္းလွ၏။ ကိုသန္႔စင္ အကိုင္အတြယ္ ညင္သာပံုပဲ.. အေတြးနဲ႔ ျပံဳးမိရင္း ၀င့္ မ်က္ႏွာကို စူးစိုက္ ၾကည့္လိုက္၏။ သူမ လက္ႏွစ္ဘက္က ေခါင္းေပၚ ေျမွာက္ထားျပီး ကုတင္တုိင္ကို ေနာက္ျပန္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ သူမ ဟန္ပန္ကို ၾကည့္ျပီး သူ႕ ဆက္ဆံမႈကို ဘယ္ေလာက္ အလိုရွိေနျပီမွန္း ရဲရင့္ ေကာင္းစြာ သိေန၏။ လက္ထဲမွ ပင္တီေလးကို အသာခ်ျပီး လည္တိုင္ကို ခပ္ဖြဖြ ဆုပ္ကိုင္ကာ ေခါင္းေမာ့ေစလိုက္၏။ ပန္းေသြးေရာင္ ယွက္သန္းေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္.. နားရြက္ဖ်ားေလးကို သြားျဖင့္ အသာ ခဲရင္း…

“က်ေနာ္က မ ကို မတ္တပ္ ရပ္ ျပီး လိုး ခ်င္တာ..”

ျမစ္တစ္စင္း၏ ပဥၥလက္

အပိုင္း (၄)

“ဘာကို ေစာင့္ေနေသးလဲ ဒါဆို..”
“မလိုင္ အရသာ ျမည္းခ်င္ေသးလို႔ေလ.. က်ေနာ္တို႔ ေျပာခဲ့တာ မွတ္မိတယ္ဟုတ္..”
“………..”
“က်ေနာ္ ဒူးေထာက္ လွည့္..”
“……………”

မစဥ္းစားနဲ႔.. ဘာမွ စဥ္းစား မေနနဲ႔.. မိမိစိတ္ကို ျပန္အားေပးရင္း ေျခေထာက္ ႏွစ္ဘက္ကို ကားေပးလိုက္ေတာ့သည္။ စိုရႊဲေနေသာ ပိပိေလးက အဲကြန္းမွ ေလေအးေအးကို အရင္ ၾကိဳဆိုလိုက္ရသည္။ တရံႈ႕ရံႈ႕ ငိုရင္း ေမွ်ာ္ေနရရွာသည့္ ပိပိေလး ခမ်ာ သူ႕ လွ်ာ ေႏြးေႏြးၾကီး ေရာက္လာဘို႔ အေရး ေစာင့္ရသည့္ စကၠန္႔ အနည္းက နာရီမ်ားစြာလိုပင္။ ရဲရင့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားက ျဖည္းညင္းစြာ စ တင္လာျပီ။ ပိပိေလး၏ အေပါက္၀ ေအာက္ေျခ အသားႏုေလးကို စတင္ လ်က္ေပးလိုက္သည္။ ျပီးေနာက္မွ လွ်ာ အျပားလိုက္ႏွင့္ သပ္တင္ျပီး ရသာဖူး မာဆတ္ဆတ္ေလးဆီ ခပ္သြက္သြက္ ကစားေပးလိုက္၏။ ၀င့္ ထံမွ သက္ျပင္းခ်သံ သဲ့သဲ့ေလး ထြက္ေပၚလာသည္။ အစိေလးကို ျပြတ္ကနဲ တစ္ခ်က္ စုပ္လိုက္၏။ အိုးး.. ဟင့္အင္း.. ရွီးး… ဒီလို အေတြ႕ထူးမ်ိဳးက ၀င့္အတြက္ ပထမဆံုး ျဖစ္ေန၏။ နားရြက္ဖားဖားေလး ႏွစ္ဘက္ကို စုပ္ ေပးျပန္သည္။ အာ လာ လာ.. က်စ္.. ၀င့္ လက္တစ္ဘက္က ႏို႔အံုမ်ားကို ဘာသာ ဆုပ္နယ္ရင္း အသံ ထြက္၍ပင္ ညည္းမိသြား၏။

အစိေလးကို လွ်ာႏွင့္ တဇတ္ဇတ္ ကလိေပးရင္း သူ႕ လက္မ်ားက နားရြက္ေလး ႏွစ္ဘက္ဆီ ေရာက္လာသည္။ ေခ်ာက်ိက်ိ ျဖစ္ေနသည့္ နားရြက္ေလး ႏွစ္ဘက္ကို လက္မ ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ဆြဲ ျဖဲလိုက္၏။ အစြမ္းကုန္ ပြင့္အာေနေသာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ ေပၚလာသည္။ လွ်ာ ခြ်န္ခြ်န္ေလးက ပန္းပြင့္ အား တျပပ္ျပပ္ ျမည္ေအာင္ လွ်က္ေပးေတာ့သည္။ အိုးး.. အမေလး.. အိုး.. အို႔.. အေပါက္ထဲထိ အတင္းအဓမၼ ထိုးကေလာ္ျပီး ေမႊေႏွာက္ေနသည့္ လွ်ာေလး။ လက္မ ႏွစ္ဘက္ကလည္း အဖုတ္ေလးကို ျပဲ ေနေအာင္ ဆြဲ ဟ ထားေသးသည္။ ၀င့္ အတြက္ အထူးထူးေသာ အရသာ.. ထြန္႔ထြန္႔ လူး ေနေအာင္ ခံစားရသည္။ ေကာင္းလိုက္တာ ေကာင္ေလးရယ္.. ေက်းဇူးပဲ.. ေက်းဇူးပါပဲ.. အင့္.. ဟင့္… အဟင့္ဟင့္.. တစ္ခါမွ် မခံစားဖူးသည့္ အထိေတြ႕ေၾကာင့္ ၀င့္ တစ္ေယာက္ ေအာ္ငိုလိုက္ခ်င္စိတ္ပင္ ေပါက္လာမိသည္။ ငါ့.. ငါ့.. ေစာက္ပတ္ကို သူ လိုး ေနျပီ.. သူ လွ်ာနဲဲ႔ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္.. လိုး ေန.. အိုးး.. က်စ္ က်စ္..

ရဲရင့္ လက္ေခ်ာင္းေလး တြင္းထဲ ၀င္လာ၏။ အစိေလးကိုေတာ့ လ်က္လုိက္ စုပ္လုိက္ လုပ္ေနဆဲ။ လက္ေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္းကေန ႏွစ္ေခ်ာင္း။ လက္ညိႈး တစ္ေခ်ာင္းလံုး တဆံုး ထိုးသြင္းျပီး အတြင္းကို ေမႊေႏွာက္ ကလိေတာ့သည္။ ၀င့္လည္း ခါးေလး ေကာ့ကာ ေကာ့ကာႏွင့္ လူးလြန္႔ ေနမိ၏။ ရဲရင့္ လက္ေခ်ာင္းက က်င္လည္စြာ ေမႊေႏွာက္ရင္း ဂ်ီစေပါ့ တည့္တည့္ဆီ ေရာက္လာသည္။ အိုးးး.. ၀င့္ အသံက်ယ္က်ယ္ ညည္းမိ သြားျပန္သည္။ ခ်က္ေကာင္းကို စမ္းမိသြားေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးက ေနရာ မေရြ႕ေတာ့။ ထိုတစ္ေနရတည္းကို ပဲ နာနာေလး ဖိ ေခ်ေပးေနသည္။ ပါးစပ္ကလည္း အစိေလးကို အစုပ္ မပ်က္။ အိုးး.. အမေလး.. မရ.. မရေတာ့ဘူး.. ဟင့္.. ဟင့္.. ဟုတ္တယ္.. အဲ့နားေလး.. လုပ္ပါ.. လုပ္ လုပ္.. ၀င့္တစ္ေယာက္ ေျခဖေနာင့္ေလးကို အားျပဳ ေထာက္ျပီး အဖုတ္ေလး ေကာ့ကာ ေကာင္းေကာင္းၾကီး အႏိႈက္ ခံေနရင္း..  ပါးစပ္မွလည္း စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ညည္းေနမိေတာ့၏။

အရမ္း ေကာင္းေနဆဲမွာပဲ ရဲရင့္က အသာ ထ လိုက္သည္။ ၀င့္ စိတ္ထဲတြင္ ေအာ္ငို ပစ္ခ်င္ေန၏။ ဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ကိုယ္ေလးကို အသာ ေပြ႕ဖက္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းမ်ားဆီ စုပ္ နမ္းလိုက္သည္။ ၀င့္လည္း ျပန္ နမ္း၏။ သူ႕ ႏႈတ္ခမ္းတြင္ ေပလူးေနသည့္ မိမိ အရည္မ်ားကို တမ္းမက္စြာပဲ စုပ္ယူ ျမိဳခ်ေနမိသည္။ ကိုသန္႔စင္နဲ႔ ေနၾကတိုင္း သည္လို oral ေပးဖူးေသာ္လည္း ကိုသန္႔စင္က မိမိကို တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ လ်က္ေပးျပီးလွ်င္ တန္း ထည့္တာ မ်ားသည္။ ခုလို ျပန္ နမ္းေလ့ မရွိ။ ၀င့္ အေနႏွင့္ ကိုယ့္ အရည္မ်ားဆီမွ အရသာကို ခုမွပဲ ခံစားဖူးျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႕ ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္လႊာကို တလွည့္စီ စုပ္ျပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း နမ္းပစ္လိုက္သည္။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွ တဆင့္ ခံစားရသည့္ မိမိ အရသာက ၀ိုင္ခ်ိဳ လိုလို.. ရမၼက္သည္ အမွန္တကယ္ပင္ မူးယစ္ ေစတတ္ေၾကာင္း ၀င့္ သိလိုက္ရျပီ..။

“ကိုင္းးး…”
“………”
“က်ေနာ္.. ထည့္ခ်င္ျပီ မ..”
“……..”
“ထ.. ဟိုဘက္လွည့္..”
“………”

ကုတင္တိုင္ကို အားျပဳ ကိုင္လိုက္ျပီး ခါးေလး ခြက္ ကာ တင္ကို အသာ ေကာ့ေပးထားလိုက္၏။ ရဲရင့္က ေနာက္တည့္တည့္မွ လာ ရပ္သည္။ ၀င့္ ေျခေထာက္ တစ္ဘက္ကို ျဖည္းျဖည္းေလး ကန္ ျပီး ခ်ဲေစလိုက္သည္။ ေဒါက္ဖိနပ္အျမင့္ ၏ အကူအညီေၾကာင့္ ၀င့္ အဓိက ေနရာက သူ႕ အတံၾကီးႏွင့္ အလုိက္သင့္ ျဖစ္ေနသည္။ “မ.. က်ေနာ့္တြက္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ျပီလား..” ဆဲြေဆာင္မႈ တစ္မ်ိဳး ေပ်ာ္၀င္ေနသည့္ သူ႕ ေမးခြန္းေၾကာင့္ ၀င့္တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းေလး ဖိကိုက္ျပီး ျပံဳးမိသည္။ က်ေနာ့္အတြက္ တဲ့လား.. ေျပာပံုက အသဲယားစရာ.. ဘာေကာင္ေလးမွန္းကို မသိဘူး.. မ်က္စိတ္ မွိတ္ထားျပီး အာရံု အားလံုးကို အေမွာင္ ခ်လိုက္္၏။ အေကာင္းဆံုး အရသာကို ခံစားေတာ့မည္မို႔ သိပ္မ်ားမ်ား မေတြးေတာ့ခ်င္..။ သူ႕ အေမးစကားကို အေမွာင္ထုထဲမွ အိပ္တစ္၀က္ ႏိုးတစ္၀က္ ေလသံမ်ိဳးျဖင့္ ျပန္ေျဖလုိက္သည္။

“အြမ္းး.. အသင့္ ပဲ..”

ေကာ့ေပးထားေသာ တင္ပါး ေအာက္မွ ျပဴးထြက္ေနမည္ ျဖစ္သည့္ မိမိ ပစၥည္းေလးကို သူ႕ အတံၾကီး ေတ့ လိုက္ျပီ။ ၀င့္ ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္း ခုန္လာ ၏။ အႏူးညံ့ဆံုး အေရျပားႏွစ္ခု ထိေတြ႕မႈ။ ရဲရင့္က သူ႕ပစၥည္းကို ထိုးမထည့္ေသးဘဲ ၀င့္ အကြဲေၾကာင္းေလးဆီ ေခါင္းေတ့ကာ ထက္ေအာက္ ပြတ္ဆြဲေနသည္။ ထိပ္ဖူး ကားကားၾကီး၏ ပြတ္နယ္မႈေၾကာင့္ ပြင့္ဖတ္ေလး ႏွစ္ဘက္မွာ ခြ်ဲက်ိက်ိ ၀တ္ရည္တို႔ ေတာက္ေတာက္ ယို လွ်က္။ ရဲရင့္က ၀င့္ ေနာက္မွေန၍ လည္တိုင္ကို လက္ေမာင္းျဖင့္ သိုင္းဖက္ရင္း အံက်ိတ္သံႏွင့္ ေမး သည္။

“က်ေနာ့္ကို ဘာ လုပ္ေစခ်င္လဲ မ.. ဟင္.. က်ေနာ္ မ ကို ဘာ လုပ္ ရမလဲ..”
“Fuck me ရဲရင့္.. ငါ့ကို လိုးပါေတာ့.. အခု ခ်က္ခ်င္း လုိးေပးပါေတာ့..”

တုန္ရီစြာ ျပန္ေျပာလိုက္ေသာ ၀င့္ စကား အဆံုးတြင္ အ၀ မွာေခါင္းေတ့ ထားေသာ အတံၾကီးက တြင္းကေလးထဲ နင့္ ကနဲ..။ တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ တဆံုး ထိုးထဲ့လုိက္ေသာေၾကာင့္ စူး ေအာင့္ သြားသည္။ ၀င့္ တစ္ေယာက္ မ်က္ရည္ေလးပင္ လည္ သြားရ၏။ ဒူးႏွစ္ဘက္လည္း ညႊတ္ခ်င္သလို ျဖစ္သြားသည္။ ရဲရင့္က အထဲက ပစၥည္းကို လံုး၀ မလႈပ္။ ၀င့္ ေပါင္ႏွစ္ဘက္ကို ဖြဖြေလး ထိန္းျပီး ေကာ့ေပး ထားသည္။ သူ႕ကိုယ္ေပၚ အားျပဳလိုက္ရင္း အတံၾကီး၏ အရသာကို ခံစားေနလိုက္၏။ အတြင္းထဲတြင္ အျပည့္အသိပ္ ေနရာ ယူထားသည့္ အတံၾကီး၊ ၀င့္ ဘက္က အထူးတလွယ္ ညွစ္ေပးထားစရာ မလိုဘဲႏွင့္ကို ျပည့္သိပ္ တင္းၾကပ္ ေနသည္။ သစ္သားတံုးၾကီးႏွင့္ သပ္လွ်ိဳထားသလို တစ္ဆို႔ဆို႔ၾကီး ခံစားရ၏။ ယားက်ိက်ိ ခံစားခ်က္ အစား ေအာင့္ျမက္ သိပ္သည္းသည့္ အရသာ။ ၀င့္ အရမ္းကို ေက်နပ္ ေနမိသည္။

ေကာင္းလိုက္တာ.. မာလိုက္ ထြားလိုက္တဲ့ လီး.. တကယ့္ အၾကီးၾကီးပဲ.. ငါ့ အရုပ္ၾကီးနဲ႔ အရြယ္တူေလာက္ ရွိမယ္.. အရသာ ခ်င္းေတာ့ ဘယ္တူ မလဲ.. အရုပ္က အရုပ္ လူက လူ.. ၀င့္ စိတ္ထဲ သူ႕ပစၥည္းကို မိမိ ခိုး၀ယ္ထားသည့္ အတု ၾကီးႏွင့္ ယွဥ္ေနမိသည္။ ကိုသန္႔စင္ ပစၥည္းေလးက ေသးေတာ့ ၀င့္ အေနႏွင့္ ၾကာေလ ေခ်ာင္လည္လည္ ျဖစ္ေလမို႔ ဆက္ဆံရတာ အားမရခ်င္။ ေနာက္ဆံုး ေမာင္ ႏွင့္ မျပည့္၀ေသာ ခံစားခ်က္ကို အစားထိုးရန္ ဆိုဒ္ၾကီးၾကီး အတု တစ္ခု ခိုး၀ယ္ျပီး တိတ္တိတ္ေလး ဖြက္ထားခ့ဲသည္။ အခု ရဲရင့္ ပစၥည္းက ထို အတုၾကီးေလာက္ ရွိသည္။ အတုၾကီးထက္ သာတာက ေႏြးေထြး ႏူးညံ့မႈ။ ႏူးညံ့ေခ်ာေမြ႕ျပီး ျပည့္သိပ္ ေနတဲ့ အရသာက ၀င့္အတြက္ ေက်နပ္အားရမႈ အျပည့္ ေပးေနသည္။ ဒီ ခံစားခ်က္ေလး ေပ်ာက္သြား မွာေတာင္ စိုးမိေသးေတာ့၏။
“အာ.. အာ.. အာ.. က်စ္ က်စ္..”

၀င့္ အာရံုထဲ ျပည့္သိပ္သိပ္ၾကီး အေၾကာင္း ေတြးရင္း ၾကည္ႏူးေနစဥ္ သူ႕ တရစပ္ လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ အသံထြက္၍ ညည္းမိသြားသည္။ အထဲ စိုက္ထားသည့္ ဟာၾကီးကို လံုး၀ ျပန္ဆြဲမထုတ္ဘဲ တဇတ္ဇတ္ ေဆာင့္ထိုးေနသည့္ ရဲရင့္။ အ၀တည့္တည့္ ေနရာေလးက ကြဲမ်ား သြားပလားမသိ။ စပ္သလိုလိုေတာင္ ျဖစ္လာသည္။ အထဲကေတာ့ ေကာင္းလြန္း တာေတာ့ ေျပာေနဘို႔ပင္ မလို။ ေဒါက္ျမင့္ ဖိနပ္ေလး စီးထားသည့္ ၾကားမွပင္ ေျခဖ်ားေပၚ အားျပဳျပီး အစြမ္းကုန္ ေကာ့ေပ းထားမိသည္။ လုပ္.. လုပ္.. တအား ျဖဲ.. ထိုးထည့္ပစ္.. အင္းး.. ေကာင္းတယ္.. စိတ္ကပဲ ေျပာမိလား၊ ပါးစပ္က အသံ ထြက္သြားေသးလား ၀င့္ တကယ္ပဲ မသိေတာ့။ အာရံုေတြ ေမွာင္မိုက္ျပီး မ်က္လံုးထဲ နီလိုက္ ျပာလုိက္ ျဖစ္ကုန္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ ဟိုးအထဲက တဆစ္ဆစ္ က်ဥ္လာျပီး .. ညွစ္ ခ်င္တယ္.. အင္း.. က်စ္က်စ္.. ညွစ္ခ်င္လာျပီ အရမ္းပဲ.. အာ အာ အာ.. က်စ္က်စ္.. လုပ္ပါ နာ နာ ေလး.. အင္း.. ဟင္းးး..

အတံျပည့္ျပည့္ၾကီး၏ အရသာကို မွိန္းခံေနရင္း ခရီး ဆံုးခါနီးေတာ့ မ သဘာ၀အရ အလုအယက္ ညွစ္ ထားမိသည္။ ကုတင္တိုင္ကို ဆုပ္ကိုင္ ထားသည့္ လက္မ်ား အားမရွိေတာ့ခ်င္။ ဒူးမ်ား ညႊတ္ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္သြားျပီး ေျခဖ်ားလည္း ၾကမ္းနဲ႕ လြတ္သြားလား မသိ။ သန္မာေသာ သူ႕လက္ေမာင္းမ်ားက ၀င့္ ကိုယ္ကို သိုင္း၍ ေပြ႕လုိက္သည္။ ၀င့္ တစ္ကိုယ္လံုးရွိ အေၾကာမ်ား၊ အားအင္မ်ား အကုန္လံုး တစ္ေနရာတည္းတြင္ စုရံုးေရာက္ရွိသြားျပီးခဏ..။ အင္းး.. ဟင္းး.. ဘယ္တုန္းကနဲ႔မွ မတူတဲ့ အရသာ၏ေနာက္တြင္ လူက အ၀တ္စေလး တစ္ခုလို ေပ်ာ့အိ ႏုန္းခ်ိသြားေတာ့သည္။ ရဲရင့္က ၀င့္မ်က္ႏွာေလးကို အသာ ဆြဲလွည့္လိုက္၏။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ဖြဖြ စုပ္နမ္းရင္း သူ႕ အတံၾကီးကို အသာ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ၀င့္ ပိပိေလးထဲတြင္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း က်န္ခဲ့သည့္ အရသာက ခ်စ္သူလက္ကို မတတ္သာ၍ လႊတ္ေပးလိုက္ရသည့္ မိန္းမငယ္ တစ္ဦးအလား ေဆြးေဆြးေျမ့လ်က္။ အထဲတြင္ ရႊဲအိုင္ေနသည့္ အရည္မ်ားက ေပါင္တံတေလ်ာက္ စီးက် လာသည္။ အလိုေလး.. ငါ့ အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြ.. တကယ့္ကို မနည္းမေနာပါ့လား…

ရဲရင့္က ေပြ႕ထားသည့္ လက္ကို အသာ လႊတ္ျပီး ၀င့္ကို သူ႕ဘက္ ဆြဲလွည့္သည္။ ႏွစ္ဦးသား မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္မိစဥ္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ က် ေနသည့္ ၀င့္ မ်က္၀န္းထဲတြင္ အရင္ဆံုး ျမင္လိုက္ရတာက အရည္ စက္လက္ႏွင့္ သူ႕ အတံၾကီး။ “မ အရည္ေတြေလ.. ျမည္းၾကည့္ပါဦးလား..” သူ႕စကားလည္း အဆံုး၊ ၀င့္လည္း သူ႕ ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ လုိက္မိေတာ့သည္။ အတံၾကီးဆီ အသာ လက္လွမ္းလိုက္၏။ အရည္ေတြ ရႊဲစိုေနသည့္ ၾကြက္သားေခ်ာင္းၾကီးက သိသိသာသာ ပူေႏြး ေနျပီး ၀င့္ လက္ထဲတြင္ ေပါက္ထြက္ေတာ့မည့္ ဒိုင္းနမိုက္ တစ္ခုလို ဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ ၾကည့္စမ္း.. ေကာင္ေလး မျပီးေသးဘူးပဲ.. ေယာက်ၤား တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဟိုဒင္းက ျပီးခါနီး ထိပ္ဆံုး ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလိုၾကီးလား.. အိုးး.. အူယားစရာ ေကာင္းလိုက္တာ.. ခုေန ဒါၾကီးကို ငါ စုပ္လိုက္ရင္.. သူ႔ အရည္ေတြ ငါ့ ပါးစပ္ထဲ.. အို.. ဒါလည္း အေတြ႕အၾကံဳသစ္ပဲ..

ခြ်ဲက်ိက်ိ အရည္မ်ား ေပေနသည့္ အတံမာမာၾကီးက ပါးစပ္ႏွင့္ အျပည့္။ ခုနကထက္ ပိုၾကီးေနတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ အီလည္လည္ အနံ႔ေလးသင္းေနသည့္ အရည္မ်ားကလည္း ၀င့္အတြက္ အသစ္အဆန္း ျဖစ္ေနသည္။ ပံုမွန္အခ်ိန္တြင္ ရြံတတ္လြန္းေသာ ၀င့္ တစ္ေယာက္ ခုေတာ့ သူ႕ အတံၾကီး ပတ္လည္ကို လွ်ာႏွင့္ ေမႊ႕ကစားရင္း ပါးေစာင္ထဲ အိုင္လာသည့္ အရည္ေတြကို စိတ္ပါလက္ပါ ျမိဳခ်ေနမိသည္။ အူးး.. ရဲရင့္ ထံမွ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ႏွင့္အတူ ၀င့္ ပါးစပ္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ႏွင့္ သံုးေလးခ်က္ သြက္သြက္ လုပ္လုိက္၏။ အလုိလို… သူ.. သူ ငါ့ ပါးစပ္ကို လိုး ေနတာပါလား.. အိုး.. ငါ့ ပါးစပ္ထဲ ဟိုဒင္းေတြ ပန္းထည့္ မလို႔မ်ားလား..

“ရျပီ.. မ.. ထ ေတာ့..” ၀င့္ တစ္ေယာက္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေတြးေနမိတုန္း ရဲရင့္က ေနာက္ဆုတ္ျပီး ထ ခိုင္းျပန္သည္။ ၀င့္ မတ္တပ္ ရပ္လုိက္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္နမ္းျပန္၏။ သူ႕ လႈပ္ရွားမႈမ်ားက ဘယ္အခ်ိန္ ဘာလုပ္မယ္ဟု ၾကိဳတင္ စီစဥ္ ထားသည့္အလား တဆင့္ခ်င္း တည္ျငိမ္စြာ ခရီးဆက္ ေနေသာ္လည္း လူကေတာ့ အဆိပ္တက္ တုန္ရီေနမွန္း အေစာကထက္ အငမ္းမရ ျဖစ္ေနသည့္ အနမ္းမ်ားက သက္ေသျပေနသည္။ ၀င့္ ေပါင္တစ္ဘက္ကို ဆြဲမျပီး ကုတင္ေပၚ ေျခတစ္ဘက္ တင္ေစလိုက္၏။ ျပီးေတာ့ ပြင့္အာလက္စ အကြဲေၾကာင္းေလးဆီ သူ႕ ထိပ္ဖူးၾကီးကို ေနရာ ခ် သည္။ အ၀ျပဲျပဲေလးကို အသာ ဟ ကာ ထိပ္ဖူးၾကီးႏွင့္ ထက္ေအာက္ ဆြဲပြတ္လုိက္၏။ အထဲထိ ထိုးမထည့္ဘဲ ထိပ္ဖ်ားေလး အသာ ႏွစ္ျပီး ဂြင္းတိုက္ကာ သူ႕ကိစၥ သူ အဆံုး သတ္လိုက္သည္။ အြမ္းး.. ဟြမ္းး… ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အနမ္းမပ်က္ဘဲ တိုးသဲ့သဲ့ ညည္းသံက သူ႕ ႏႈတ္ခမ္းမွ တဆင့္ ၀င့္ ပါးစပ္ထဲ ၀င္ သြားသည္။ ၀င့္ အကြဲေလးမွာလည္း သူ႕ အရည္ေတြႏွင့္ ျပည့္အိုင္ျပီး အေႏြး စီးေၾကာင္း ပ်စ္ပ်စ္ေလးက ေပါင္တံ တေလ်ာက္ ေလးတြဲ႕စြာ စီးက် လာသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား တင္းက်ပ္စြာ ေပြ႕ဖက္လ်က္ အိပ္ရာေပၚ လွဲခ် လိုက္ၾကသည္။

“မ.. အရမ္း မိုက္တယ္ဗ်ာ.. က်ေနာ့္ကို တကယ့္ စိတ္လႈပ္ရွားေစတယ္.. ”
“ဟြန္း.. မင္းကေရာ ငါ့ကို သိပ္ၾကီး ဆုိးဆိုး၀ါး၀ါး ဘာမွ မလုပ္လုိက္ဘူးကိုးး..”
“ဟဟ..”
“ခစ္ ခစ္..”
ရယ္သံမ်ား အဆံုးတြင္ ႏွစ္ဦးသား ရီေ၀စြာ ၾကည့္ရင္း ေခတၱ ျငိမ္သက္ သြားသည္။ ကုတင္တစ္ဘက္စြန္းတြင္ လွဲေနသည့္ ၀င့္ ကိုယ္လံုးေလးကို သူ စိုက္ၾကည့္ေန၏။ ျပည့္တယ္ဆိုရံု ကိုယ္လံုးအိအိေလးႏွင့္ ကပိုကယို ျပန္႔က်ဲေနေသာ ဆံႏြယ္ရွည္၊ အနက္ေရာင္ စေတာ့ကင္ေလးႏွင့္ ေဒါက္ဖိနပ္ နီနီေလးက ခုထိ မခြ်တ္ရေသး။ ရဲရင့္မ်က္လံုးထဲတြင္ သူမ အလွက အသက္အရြယ္ႏွင့္ လိုက္ဘက္စြာပင္ တင့္တယ္ တည္ျငိမ္လို႔ေနသည္။ လွဲေနရာမွ အသာ ထ ျပီး ကုတင္ေဘးတြင္ မတ္တပ္ ရပ္လိုက္သည္။ ၀င့္က သူ ရွိရာဘက္ ကို္ယ္တေစာင္း လွည့္လိုက္၏။ ေဘးတေစာင္း လွဲအိပ္လုိက္ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ ေကာက္ေၾကာင္း အလွက ပိုမို ေပၚလြင္ သြားသည္။ တင္းရင္း မို႔ေမာက္ေနေသာ တင္စိုင္ အလွကို ေငးရင္း မိမိ ပစၥည္းကို ခပ္ဖြဖြ ဆုပ္ကိုင္လုိက္၏။ ၀င့္က မိမိအား ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္၍ ေငးေနသည္။ ဤအျပဳအမူသည္ ရမၼက္က ေခၚေဆာင္ေသာ ႏုနယ္ ပ်ိဳျမစ္ျခင္း၏ သေကၤတ တစ္ရပ္။ သူမ မ်က္ႏွာကို ျပံဳး ၾကည့္ရင္း မ်က္စိတစ္ဘက္ မွိတ္ျပလိုက္ေတာ့ ပုခံုးေလး အသာ တြန္႔ ျပသည္။ တကယ္ အသည္းယားဘို႔ ေကာင္းတဲ့ မိန္းမ ပဲ..

သူမ၏ ညိႈ႕မ်က္၀န္းမ်ားကို ခပ္စူးစူး စိုက္ၾကည့္ေနရင္း လက္ထဲမွ ခ်ာတိတ္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ကစားေပးေနမိ၏။ ၀င့္ လက္တစ္ဘက္ကို ဆြဲယူလိုက္ကာ သူမ ေပါင္ၾကားဆီ ေနရာ ခ်ေပးလိုက္သည္။ မ်က္စ တစ္ခ်က္ ပစ္ ျပလိုက္၏။ သူ ဘာကို ရည္ရြယ္မွန္း ခ်က္ခ်င္း သိေသာ သူမက ခစ္ ကနဲ တစ္ခ်က္ ရယ္ရင္း ဒူးတစ္ဘက္ ေထာင္လုိက္သည္။ ျဖဴသြယ္ေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားက ဆီးခံုမို႔မို႔ထက္မွ ျမက္ႏုေလးမ်ားကို အသာဖြဖြ ကိုင္ေဆာ့ လိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းထူ ႏွစ္ဘက္ကို ဆြဲဟ ျပီး မာဆတ္ဆတ္ အဖုေလးဆီ ဖြဖြ ပြတ္ေခ်လိုက္၏။ ခုေလးတင္ အလိုး ခံ ျပီးတဲ့ အဖုတ္ေလး.. ေနာက္တစ္ေခါက္ အတြက္ တကယ္ပဲ အဆင္သင့္ ျဖစ္ျပီလား.. ၀င့္ ကိုယ္၀င့္ သိပ္ မေသခ်ာေသးေသာ္လည္း ရဲရင့္ အတံၾကီးက တဖန္ ျပန္၍ ေတာင့္တင္း ေနပံုရသည္။

ဒီေကာင္ေလး တကယ္ပဲ.. အင္းေပါ့.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီတစ္ညက ငါ့ အတြက္ အထူးထူး ျဖစ္ရမယ့္ ည ပဲ.. ဒီအတြက္ သူ႕ဘက္က ခုလိုပဲ အျမဲ အသင့္ ျဖစ္ေနရမွာ..

ေတြးရင္း လက္တစ္ဘက္က သူ႕ပစၥည္းၾကီးကို လွမ္းကိုင္ မိသြားသည္။ မိမိ ကိုယ္ကိုယ္လည္း ပြတ္သပ္ရင္း သူ႕ကိုပါ ဂြင္းတိုက္ ေပးလိုက္၏။ မာတင္းတင္း အတံၾကီးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ခပ္ဆဆေလး ညွစ္လိုက္သည္။ ထို အခ်ိန္ေလးအတြင္း ၀င့္ မ်က္လံုး အၾကည့္က မိမိ လက္တြင္ ၀တ္ဆင္ထားေသာ လက္ထပ္ လက္စြပ္ေလးဆီ ဖ်ပ္ကနဲ ေရာက္သြားသည္။ မ်က္စိလ်င္ပံုရေသာ ရဲရင့္လည္း ဒါကို သတိထားမိသြားသည္။ ႏွစ္ဦးသား အၾကည့္က ၾကယ္ေရာင္လက္ေနသည့္ စိန္ပြင့္ကေလးဆီတြင္ စူးစိုက္လ်က္။

“အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ဒီလို ေနရတာ သေဘာက်လား..”
“အြမ္း..” ၀င့္ အေမးကို သူ မဆိုင္းမတြဘဲ ျပန္ေျဖသည္။
“က်ေနာ္က မ နဲ႔ မ ေယာက်ၤား ဆက္ဆံေရးကို ဖ်က္လို ဖ်က္ဆီး လုပ္ဘို႔မွ မဟုတ္ဘဲေလ.. မ အတြက္ သူ မေပးႏိုင္တဲ့ အရသာကို ေပးဘို႔ သက္သက္ပဲ..”
“ဘယ္လိုမ်ားပါလိမ့္..”
“ဘယ္လို အေႏွာင္အဖြဲ႕မ်ိဳးမွ မပါတဲ့ sex ခံစားမႈ သက္သက္.. အခ်စ္ ဆိုတာလည္း မပါဘူး.. က်ေနာ္ေရာ မ ေရာ တစ္ေယာက္ လိုအပ္ခ်က္ တစ္ေယာက္ ျဖည့္ၾကတယ္.. ခံစားခ်က္ ျပီးေျမာက္ဘို႔ကလြဲျပီး ဘာ အခ်ည္ေႏွာင္မွ မပါတဲ့ ပတ္သက္မႈေပါ့.. ဒီတစ္ခ်က္ကလြဲျပီး က်ေနာ္တို႔ၾကားမွာ ဘာမွ မရွိဘူး..”
“အခ်စ္ ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ မပါဘဲ.. ခံစားခ်က္ ဆိုတာတစ္ခုတည္း အတြက္ ခ်စ္တမ္းကစားတယ္ ဆိုပါေတာ့ေလ.. ခစ္ခစ္.. ဒါ တကယ္ပဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လား..”
“ဟားဟားဟား.. မ စကားလည္း တကယ္ ၾကြယ္တယ္ေနာ္.. ၾကည့္ရတာ ျဖစ္ႏုိင္လား မျဖစ္ႏိုင္လား.. မသိေသးဘူး ထင္တယ္..”
“အင္းေလ.. တို႔က အလုပ္နဲနဲမ်ားတာကလြဲျပီး တျခား ဘာျပသနာမွ မရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခုရဲ႕ ဇနီး.. သားရယ္ သမီးရယ္.. တို႔ ဘ၀က ျပည့္စံုတယ္.. ေပ်ာ္လည္း ေပ်ာ္ေနတာပါပဲ..”
“………..”
“ဒါမယ့္ ခုေတာ့ သိခ်င္ေနတာေပါ့.. အဲ့လို မိန္းမတစ္ေယာက္ကို မင္း ဘက္က အခ်စ္စိတ္ မပါဘဲ ဘယ္လို ခ်စ္ျပမလဲ လို႔..”

ရဲရင့္က ဘာစကားမွ မေျပာေတာ့ဘဲ အသာ ငံု႕ကာ ၀င့္ ကိုယ္ေပၚ အုပ္မိုးလိုက္သည္။ လည္တုိင္ႏွင့္ ရင္ညြန္႔မ်ားဆီ အနမ္းမ်ား ေပးရင္း ဒုတိယေျမာက္ ရမၼက္ခရီးကို စတင္ေစလိုက္၏။ ရင္သားမို႔မို႔မ်ားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စုပ္နမ္းရင္း မာဆတ္ဆတ္ သီးလံုးေလးကုိ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ ေမႊ႕ကစားလိုက္သည္။ ငံုခဲျပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စုိ႔ေပး၏။ ၀င့္ အသက္ရႈသံေလးေတြ ျမန္လာသည္။ ခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႔ ပြတ္သပ္ ေပးေနသည့္ လက္မ်ားက ေအာက္ဘက္ ေလွ်ာဆင္းလာသည္။ ေပါင္တံ တစ္ဘက္ကို ဆြဲကားလိုက္ျပီး ေပါင္တြင္းသားေလးေတြကို လက္သည္းထိပ္ႏွင့္ မထိတထိေလး ျခစ္ဆြဲေပးလိုက္၏။ ၀င့္ ကိုယ္ေလး ဓာတ္လိုက္သလို ဆတ္ကနဲ တြန္႔ သြားသည္။ “Fuck.. က်စ္ က်စ္.. ရဲရင့္.. please..”

ရဲရင့္က ၀င့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို တဖန္ စုပ္နမ္းျပန္သည္။ သူစိမ္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ အနမ္းက ဒီေလာက္ပဲ ခ်ိဳျမိန္လြန္းသလား။ သပ္ရပ္ကြ်မ္းက်င္ေသာ သူ႕ အထိအေတြ႕မ်ားေၾကာင့္ ၀င့္ အသိစိတ္ေတြ ေပ်ာက္လုလု ျဖစ္သြားရျပန္သည္။ ေပါင္ႏွစ္ဘက္ကို ကားေပးလိုက္ျပီး လက္ပိုက္ထားလိုက္၏။ တင္းရင္းေသာ ရင္သားအစံုက လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ႏွင့္ ပင့္ညွစ္ေပးထားသလို ျဖစ္ေနသည္။ တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း တက္လာသည့္ ၾကက္သီးဖုေလးမ်ားက ရဲရင့္ လွ်ာစြမ္းေအာက္တြင္ စိုရႊဲကုန္သည္။ တစ္ခ်က္ခ်က္ ဖိ စုပ္လိုက္တိုင္း ပန္းေရာင္ အရာေလးမ်ား ထင္က်န္ခဲ့၏။

“လုပ္ေတာ့ ရဲရင့္ရယ္.. တို႔ အရမ္း လိုခ်င္ေနျပီ.. တကယ္ပဲ.. မေျပာမခ်င္း ညွင္းေနတယ္..”
ႏူးညံ့ မာေက်ာ ေနေသာ ထိပ္ဖူးၾကီး ၀င့္ အ၀ေလးမွာ လာ ေထာက္ ေနျပီ။ အခ်စ္ မပါေသာ ခ်စ္ျခင္း တဲ့လား..။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီညက ႏွစ္လိုဖြယ္ ေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပင္။ ျပည့္သိပ္ တင္းက်ပ္မႈက ၀င့္ ကိုယ္ထဲ တရစ္ျခင္း တိုး၀င္လာသည္။ ပထမတစ္ခါလို ရုတ္တရက္ၾကီး မဟုတ္ဘဲ ျဖည္းျဖည္းေလးႏွင့္ ျငိမ့္ျငိမ့္ေလး။ အဆံုးထိ တအိအိ ထိုးသြင္းျပီးမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏွဲ႕ေပးသည္။ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေကာ့သြင္းေနသည့္ သူ႕ လႈပ္ရွားမႈက မိန္းမ တစ္ေယာက္၏ အဓိက ေနရာကို ေကာင္းေကာင္း သိေနသည့္ အလား။ က်ဥ္ကနဲ က်ဥ္ကနဲေနေအာင္ ေကာင္းလွသည့္ ခံစားခ်က္က ၀င့္ အတြက္ တကယ္ပဲ ဆန္းသစ္ လြန္းေနသည္။ ဒီခံစားခ်က္ကို အၾကာၾကီး ထိန္းျပီး ဇိမ္ယူလုိပါေသာ္လည္း ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္။ လက္ႏွစ္ဘက္က အိပ္ရာခင္းကို က်စ္ေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ဟိုေနရာေလးကို အစြမ္းကုန္ ျဖဲေကာ့ေပးထားမိသည္။ ရမၼက္ ေခြ်းေတြ အိုင္ဖြဲ႕ ေနသည့္ လိႈဏ္ေခါင္းေလးကလည္း တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္သြင္းေနသည့္ အရသာကို အငမ္းမရ ျမိဳခ်လို႔ေန၏။

“ျပီး.. ျပီး ခ်င္ ျပီ.. ဟင္းး.. ရဲ.. ရဲရင့္..”
“ကင္မရာဘက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ မ..”
“……….”
“အြမ္း.. ၾကည့္.. တည့္တည့္ကို ၾကည့္.. မ ေယာက်ၤားကို ျပ ရေအာင္..”
“……….”
“မ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေနတယ္ ဆိုတာ..”
“……….”

၀င့္လည္း သူေျပာသည့္အတုိင္း ကင္မရာ ရွိရာဆီ မ်က္ႏွာ လွည့္လိုက္မိသည္။ သတိလက္လြတ္ ျဖစ္ေနရာမွ အသိ၀င္လာသူ တစ္ဦးလို ခံစားလိုက္ရ၏။ ရွက္ရြံ႕စိတ္၊ ေမာင့္ အေပၚ အားနာစိတ္၊ ဒါ role play တစ္ခု မဟုတ္တဲ့ လက္ေတြ႕ ျဖစ္ရပ္ တစ္ခုဆိုသည့္ အသိ။ လင္ရွိမယား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာ မိမိကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ၾကီး လိင္ဆက္ဆံေနတာ သူစိမ္း တစ္ေယာက္ပါလား။ မိမိကလည္း ဒါကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ခံယူေနမိသည္။ ဒါ ျဖစ္သင့္ရဲ႔႕လား။ ကင္မရာထဲတြင္ ေမာင့္မ်က္ႏွာကို ထင္ထင္ရွားရွားၾကီး ျမင္ေယာင္လာမိသည္။ ေနာင္တရသလို ခံစားခ်က္ေလး ခပ္ေရးေရး ေပၚလာ မိေသာ္လည္း ထို ေနာင္တက ရမၼက္၏ အရသာကို မတြန္းလွန္ႏိုင္။ ဦးေဏွာက္ အသိ အေနႏွင့္ ေမာင့္ အေပၚ အားနာစိတ္ ၀င္လာမိေပမယ့္ ေအာက္က ညီမေလးကေတာ့ သူ႕ထဲ နစ္၀င္ လြန္႔လူးေနသည့္ မာေတာင္ေတာင္ အတံၾကီးကို အငမ္းမရ ဖက္တြယ္ ထားဆဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေျဖသိမ့္ အေတြး တစ္ခုကို တံတိုင္းသဖြယ္ အကာကြယ္ ယူမိသည္။ ဒါ ေမာင့္ ဆႏၵ။ မိမိက လိုခ်င္လို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တာလည္းွ မဟုတ္၊ ေမာင္ မသိေအာင္ ေဖာက္ျပန္ေနတာလည္း ဟုတ္မွ မဟုတ္ဘဲေလ။ ရမၼက္တည္းဟူေသာ ေလာင္စာမီးက လူတစ္ေယာက္ စိတ္ကို တစ္ဘက္စြန္း ေရာက္ေအာင္ တကယ္ပဲ တြန္းပို႔ ႏိုင္သလား.. ၀င့္ ဆက္ မေတြးျဖစ္ေတာ့ပါ။

ေမာင္ေရ.. တကယ္ပဲ.. ၀င့္ မမွားပါဘူးေနာ္ ေမာင္.. ဒါ.. ဒါ ေမာင့္ဆႏၵပဲ.. ဟုတ္တယ္မွတ္လား ဟင္.. ေမာင့္ မိန္းမကို တျခား တစ္ေယာက္က လာ လိုးေနတယ္.. ၀င့္.. ၀င့္ ေမာင္မဟုတ္တဲ့ လူစိမ္းတစ္ေယာက္ လိုးတာ ခံေနမိတယ္ ေမာင္.. ဒါ တကယ္.. တကယ္ၾကီး.. ေမာင္ရယ္.. ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ.. ေက်းဇူး တင္ပါတယ္.. ဒီည အတြက္.. တကယ္ပဲ.. ေမာင္ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ အတြက္..

ကင္မရာမွ မီးနီေလးက လူးလြန္႔ ေကာ့ျပန္ေနေသာ ၀င့္ မ်က္ႏွာေလးဆီတြင္ တရိပ္ရိပ္။ ေနေျပာက္ ထိုးသေလာက္ေတာင္ မရွိသည့္ အလင္းစက္ေလးကို ၾကည့္ရင္း ၀င့္ စိတ္ေတြ ေယာက္ယက္ ခတ္ ေနသည္။ ခုေလးတင္ ျပီးေတာ့မလို ျဖစ္သြားသည့္ ခံစားခ်က္က ဒီျမင္ကြင္းကို ေမာင္ ၾကည့္ေနတယ္ ဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ တန္႔မလိုလို ျဖစ္သြား၏။ ဒါကပဲ ၀င့္ အတြက္ အေကာင္းဆံုး အရသာကို ၾကာၾကာ ခံစားခြင့္ ေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားရသည္။

“ခံစား ျပလိုက္ေလ မ.. မ ေယာက်ၤား မနာလို ျဖစ္သြားေအာင္..”
“အိုးး... လုပ္.. လုပ္ပါ.. နာနာေလး.. ျမန္ ျမန္..”

၀င့္ လက္ေတြက ရဲရင့္ ေက်ာကို အတင္း ကုပ္ဖက္တြယ္လာသည္။ ရဲရင့္လည္း ၀င့္ ေက်ာေအာက္မွ လက္လွ်ိဳသြင္းျပီး ပုခံုးမ်ားကို ျမဲျမဲ ဆုပ္ကိုင္လုိက္၏။ အသင့္ အေနအထားရေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္သြင္းေပးလိုက္သည္။ ၀င့္ တစ္ေယာက္ ထြန္႔ထြန္႔ လူးသြားေအာင္ပင္ ခံစားလိုက္ရ၏။ “အင္းးး.. က်စ္.. ေကာင္းတယ္.. အရမ္းပဲ.. အရမ္းေကာင္းတာပဲ ရဲရင့္ရယ္..” တစ္ခါမွကို ဒီေလာက္ မေကာင္းဖူးဘူး ဆိုသည့္ စကားကေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိ၊ ရင္ထဲမွာပဲ က်န္ေနခဲ့သည္။ ခဏ ေနေတာ့ အသက္ရႈႏႈန္းမ်ား တျဖည္းျဖည္း တည္ျငိမ္ သြား၏။ ေအာက္ထဲမွာ ထိုးစိုက္ထားဆဲ အတံၾကီးကေတာ့ မာ ျမဲ မာ လ်က္။ သူ မျပီးေသးမွန္း ၀င့္ သိလုိက္သည္။

“ဆက္ လုပ္ ေလ.. ျပီးေသးဘူး မွတ္လား..”

ႏြမ္းလ် ေနေသာ အသံေလးက ရဲရင့္ကို တစ္မ်ိဳးတစ္ဘာသာ ဆြဲေဆာင္ေနျပန္၏။ ဒီအမ်ိဳးသမီး ဟန္ေဆာင္မႈ ကင္းသည္။ ပြင့္လင္း သည္။ ရဲရင့္ သည္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က မိမိ ၾကမ္းသေလာက္လည္း ခံႏိုင္သည္။ ဒီအခ်က္က မိမိ အတြက္ အဓိက အက်ဆံုး။ ၾကံဳဖူးသမွ် မနည္းလွေသာ မိန္းမမ်ားသည္ ၀င့္ ကဲ့သို႔ မဟုတ္။ ယခုက သူမ အတြက္ ဆိုေသာ္လည္း မိမိ အတြက္ပါ ရာခိုင္းႏႈန္းျပည့္ သာယာမႈရေၾကာင္း မိမိ ကိုယ္တိုင္ အသိဆံုး။ ေပါက္ထြက္ေတာ့မည့္ ညီေမာင္ကို တဇတ္ဇတ္ ထိုးထဲ့ရင္း ခံစားခ်က္ အျမင့္ဆံုး ေရာက္လာခ်ိန္..။ မိမိ ပစၥည္းက အလြန္အမင္း က်ဥ္ တက္လာျပီး စုစည္း ျပည့္အိုင္လာသည့္ သုတ္ရည္ပူမ်ား ကို အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ပန္းထုတ္ရန္ အသင့္ ျဖစ္ေနျပီ။ အျပင္မွာ ျပီးဘို႔အတြက္ မိမိ လိင္တံကို ဆြဲထုတ္ရန္ ျပင္သည္။ ထိုစဥ္ သူမ ထံမွ ၾကားလိုက္ရသည္က လံုး၀ ထင္မထားေသာ စကား..။


ျမစ္တစ္စင္း၏ ပဥၥလက္

အပိုင္း (၅) ဇာတ္သိမ္း

“မထုတ္နဲ႔ ရဲရင့္..”
“……..”
“တို႔ ထဲမွာ ျပီးလိုက္..”
“ဗ်ာ..”
“မဗ်ာ နဲ႔.. လုပ္.. တို႔ထဲ ပန္းထည့္ေပး..”
“……..”
“မင္း အရည္ေတြ ေလ..”
“……..”
“တို႔ အတြင္းထဲ.. ဟိုး အတြင္းထဲ ပန္း ထည့္လိုက္..”
“က်ေနာ္.. ဘာ အကာကြယ္မွ..”
“သိတယ္.. ကိစၥ မရွိဘူး..”
“……..”
“လိုခ်င္လို႔.. တို႔ ကိုယ္တိုင္က..”
“……..”
“မင္း အရည္ေတြ.. တို႔ထဲ ပန္း ထည့္ေပးတာ ခံခ်င္လို႔..”
“ေသ.. ေသ ခ်ာ လား.. မ.. တ ကယ္ လား..”
“ေအာ္ ကြယ္.. လိုး.. ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုး ပစ္စမ္း.. မင္း လရည္ေတြ ငါ့ ထဲ ပန္း ထဲ့ျပီး လိုးပစ္ ကြာ..”
“……..”
“ေဆာင့္.. တအား ေဆာင့္ ျပီး ပန္းထဲ့ေပး.. ဟိုး အထဲထိ..”

သူ႕ အတြက္ ေျပာေပးတာလား၊ မိမိ ကိုယ္တိုင္ ခံစားခ်င္တာလား မေသခ်ာ။ ေသခ်ာတာေတာ့ ၀င့္ တစ္ေယာက္ ဒီည အဘို႔ ကာမ၏ အျမင့္ဆံုး မွတ္တိုင္ကို တတိယအၾကိမ္ ေရာက္ရွိဘို႔ နီးစပ္ လာျပန္သည္။ ကိုယ္အတြင္းရွိ အားအင္မ်ား အားလံုး တစ္ေနရာတည္းဆီ စုစည္း..။ ျပည့္သိပ္ တစ္ဆို႔ေနသည့္ အတံၾကီးကို ၾကပ္သထက္ ၾကပ္ေအာင္ ညွစ္ထားလိုက္သည္။ သူနဲ႕ တူတူ ျပီးခ်င္လိုက္တာ။ အိမ္ေထာင္သက္ ရင့္ေနသည့္ မိန္းမ တစ္ဦးအဘို႔ လိင္ဆက္ဆံ စဥ္မွာ ႏွစ္ေယာက္ အတူ ျပီးေျမာက္ရျခင္း၏ အရသာကို ေကာင္းစြာ သိ သည္။ အထူးသျဖင့္ သူ႕လို အားေကာင္းေမာင္းသန္ ခ်ာတိတ္ေလး ပန္းထုတ္ လိုက္မည့္ သုတ္ရည္ပူေတြ မိမိထဲ ၀င္သြားမည့္ ခံစားခ်က္။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိုက္မလဲေလ..။ ၀င့္ တစ္ေယာက္ ထို ခံစားခ်က္ကို အလြန္အမင္း ေတာင့္တမိေတာ့သည္။

“ေဆာင့္.. ေဆာင့္.. နာ နာ ေလး..”
“အားး.. မ.. မ.. က်ေနာ္.. က် က် ေနာ္..”
“အင္း.. ပန္းထည့္လိုက္.. တို႔ ထဲ.. ျပည့္လွ်ံ သြားေအာင္.. ထည့္.. ထည့္..”
“အင့္.. အင့္..”
“အင္း.. လုပ္.. ရွီးးး..”

ကိုယ္တြင္းဆီမွ ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲ ။ ခံစားခ်က္က အီ စိမ့္ ျပီး ေကာင္းလြန္းသည္။ ၀င့္ တကယ္ပဲ အတိုင္းမသိ ၾကည္ႏူးမိသလို ရဲရင့္လည္း အားရေက်နပ္မည္ မလြဲ။ ဒါပဲေလ.. ျပီးျပည့္စံုတဲ့ သာယာျခင္း ဆိုတာ။ ႏွစ္ဦးသား ဖက္ထားရင္း အနမ္းမ်ား အျပန္အလွန္ ေပးျဖစ္ၾကျပန္သည္။ အသက္ရႈႏႈန္းမ်ား ျငိမ္က် သြားမွ လူျခင္းခြာ ျပီး ေျခပစ္လက္ပစ္ အနားယူလိုက္ၾကသည္။ စကၠန္႔ေပါင္း မ်ားစြာ အေတြး ကိုယ္စီႏွင့္ ျငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္သြားျပီး အတန္ၾကာမွ တစ္ဦးမ်က္ႏွာ တစ္ဦး လွည့္ၾကည့္ ျဖစ္ၾက၏။ ၾကည္လင္ေသာ အျပံဳး ကိုယ္စီ ႏွင့္။

ရဲရင့္ လက္တစ္ဘက္က ၀င့္ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ကပိုကယို ျဖစ္ေနသည့္ ဆံစ မ်ားကို အသာ သပ္တင္ေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ ပါးျပင္ဆီ ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ ေခ်ာ့ျမဴေပး၏။ ၀င့္က သူ႕လက္ကို အသာ ဆြဲယူျပီး မိမိ ရင္စိုင္ ထက္ဆီ တင္ေပးလိုက္သည္။ ရဲရင့္က ရင္သားတစ္ဘက္ကို ဆုပ္နယ္ ျဖစ္ညွစ္ရင္း ၀င့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ဖိနမ္း လိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ပူးကပ္ နမ္းစုပ္ရင္း လွ်ာခ်င္း ေပြ႕ဖက္ က်ီစယ္ၾက၏။ ေမာေလာက္ေအာင္ စုပ္နမ္းလို႔ ၀ ေတာ့ တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ စိုက္ ၾကည့္ ျဖစ္ျပန္သည္။ “ဘယ္လိုလဲ ဆရာသမား.. ေနာက္ တစ္ေခါက္ အတြက္.. အဆင္သင့္ ပဲလား..” ျပံဳးစစ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ေျပာလိုက္ေသာ ၀င့္ စကား၏ ေနာက္တြင္..

“ဟားဟားဟား..”
“ခစ္ ခစ္..”

ခ်ိဳျမေသာ ရယ္သံ လြင္လြင္ေလး ႏွစ္ခု ေပါင္းစည္း ေရာယွက္ သြားသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ဦးလည္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အနမ္းမ်ားျဖင့္ ေပြ႕ဖက္ က်ီစယ္ကာ ေျခလွမ္းသစ္ စ လုိက္ၾကျပန္၏။ တစ္ခုတည္းေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္က အခ်စ္ မပါေသာ ခ်စ္ခရီးတြင္ စတုတၳေျမာက္ မွတ္တိုင္ စိုက္ထူရန္ ……………. ………….. ။
ေရပန္းမွ တဖြဲဖြဲ က်ေနသည့္ ေရေႏြးေႏြးေလးက ခႏၶာကိုယ္ရွိ ႏြမ္းနယ္မႈမ်ားကို တစိတ္တပိုင္းအားျဖင့္ ေလ်ာ့ပါးသြားေစသည္။ ဒီထက္ နည္းနည္း စိမ္ ခ်ိဳးလိုေသာ္လည္း အျမန္ လက္စသတ္ျပီး ထြက္လာလိုက္သည္။ ခပ္မိုက္မိုက္ေဘာ္ဒီႏွင့္ ေကာင္ေလး အ၀တ္လဲတာကို ၾကည့္ခ်င္ေသး၏။ ေရခ်ိဳးခန္း အျပင္ေရာက္ေတာ့ ရဲရင့္က အ၀တ္လဲလက္စ။ အက်ီ မ၀တ္ရေသးသျဖင့္ ကိုယ္အေပၚပိုင္း ဗလာ က်င္းေနသည့္ သူ႕ အနား သြားရပ္လိုက္၏။ ေရခ်ိဳးျပီးစ သူ႕ ကိုယ္မွ သင္းပ်ံ႕လတ္ဆတ္ေသာ ရနံ႔က ၀င့္ စိတ္ကို ၾကည္ႏူး လန္းဆန္းသြားေစသည္။ သူ႕ ရင္ခြင္ထဲ ရုတ္တရက္ တိုး၀င္လိုက္ျပီး ရင္အုပ္က်ယ္ၾကီးကို တရိႈက္မက္မက္ နမ္းလိုက္၏။ ေရစက္လက္က်ေနသည့္ ၀င့္ ဆံပင္မ်ားေၾကာင့္ သူ ပါ ျပန္ စိုသြားသည္။

“ဟဟ.. အဲ့လို မလုပ္နဲ႔ေလ မ ရဲ႕.. က်ေနာ္ သြားရေတာ့မယ့္ဟာကို..”
“အင္းပါ.. ဒီ ဗလၾကီးကို ထပ္ မနမ္းလိုက္ရဘဲ ျပန္မလႊတ္ခ်င္လို႔..”

၀င့္ စကားဆံုးေတာ့ ႏွစ္ဦးသား တိုးသဲ့သဲ့ ရယ္မိလိုက္ၾကသည္။ ရဲရင့္က ၀င့္ မ်က္ႏွာေလးကို အသာ ဆြဲေမာ့လိုက္၏။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္ နမ္းလိုက္သည္။ ျပင္းရွေသာ အနမ္းတို႔ အဆံုးသတ္ျပီးေနာက္ ၀င့္က “တို႔ တစ္ခုေလာက္ ေမးခ်င္လို႔..” ။ ရဲရင့္က ေခါင္းတစ္ခ်က္ ျငိမ့္ျပျပီး ၀င့္ ဆက္ေျပာမည့္ စကားကို အေလးအနက္ နားေထာင္ေပးသည္။

“မင္းးး…”
“………..”
“ဟိုကြာ.. တို႔ သိခ်င္တာက..”
“………..”
“မင္း ၾကံဳခဲ့ဖူးသမွ်ထဲမွာေပါ့.. Client ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို တြယ္တာသြားတာမ်ိဳး ျဖစ္ဖူးလား..”
“မ.. က် ေနာ္..”
“ဟိုးထား ဆရာသမား.. တစ္မ်ိဳး ထင္မသြားနဲ႔အုန္း.. တို႔က ဒီလိုပဲ စပ္စုၾကည့္တာပါ.. တျခားသေဘာ ဘာမွ မပါဘူး..”

ရဲရင့္ ခပ္တိုးတိုး ရယ္လိုက္သည္။ ၀င့္ ေမးခြန္းအား အေလးအနက္ ေတြးဆ ဟန္ ျဖင့္ “က်ေနာ့္ အေနနဲ႔က လူတိုင္းအေပၚ ဂရုတစိုက္ ထားတတ္တာေတာ့ အမွန္ပဲ မ.. ဒါေပမယ့္ မ ေျပာသလို Client တစ္ေယာက္ေယာက္ကို တြယ္တာ ဖူးလား ဆိုတာက်ေတာ့.. က်ေနာ္နဲ႕ Client ေတြၾကားမွာ sexual pleasurement ကလြဲျပီး တျခား ဘာမွ မရွိဘူးေလ.. ဆရာ၀န္နဲ႕ လူနာ ၾကားက ဆက္ဆံေရးလိုေပါ့ မ ရယ္.. က်ေနာ္ ဆိုလိုခ်င္တာ ျမင္လား မသိ..”။ သူ႕ စကားဆံုးေတာ့ ၀င့္ ေခါင္းေလး တဆတ္ဆတ္ ျငိမ့္မိသည္။ “အြမ္း.. ျမင္ပါတယ္..” စားပြဲရွိရာဆီ ေလွ်ာက္သြားလိုက္ျပီး ဖန္ခြက္ ႏွစ္ခြက္ထဲသို႔ လက္က်န္ ရွန္ပိန္ေလးေတြ မွ် ထည့္လိုက္သည္။ သူ႕ လက္ထဲ တစ္ခြက္ ကမ္းေပးလိုက္ျပီး “ဒီလိုၾကီးက်ေတာ့ ေနရတာ အထီး မက်န္ဘူးလား.. တကယ္ဆို မင္းလည္း smart ျဖစ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပဲေလ.. အနည္းဆံုးေတာ့ စကားေျပာေဖာ္ေလး ျဖစ္ျဖစ္ ရွိသင့္တာေပါ့.. ဟုတ္ဖူးလား..”။ ရဲရင့္က ရွန္ပိန္ခြက္ကို အသာ လႈပ္ရင္း “ခုလည္း မ နဲ႔ က်ေနာ္ စကားေျပာေနတာပဲေလ..”

သူ႕ အေျဖစကားေၾကာင့္ ၀င့္ မ်က္ခံုးေလး တစ္ဘက္ ပင့္လိုက္မိသည္။ သူ႕ အယူအဆနဲ႔ သူေတာ့ ဟုတ္ေနသားေလ.. ေခါင္း ဆတ္ဆတ္ျငိမ့္လ်က္ ျပံဳးမိရင္း ဆက္ နားေထာင္ ေနလိုက္၏။ “က်ေနာ္ တစ္ခုေတာ့ ၀န္ခံစရာ ရွိတယ္ဗ်..” ေျပာျပီး ၀င့္ကို စိုက္ၾကည့္သည္။ ၀င့္လည္း သူ႕ကို စူးစိုက္ ျပန္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ “မ က.. က်ေနာ္ ၾကံဳဖူးသမွ် ထဲမွာ အထူးျခားဆံုးလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္..” သူ႕ စကားေလးက ၀င့္ အတြက္ ၾကည္ႏူး ရင္ဖိုစရာ။ သို႕ေသာ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလး မဟုတ္သည္မို႔ သူ ဆက္ေျပာမည့္ စကားကို အိေျႏၶရရပဲ နားေထာင္ ေနျဖစ္သည္။ “အရင္ကဆို က်ေနာ္ အလြန္ဆံုး ၁၅ မိနစ္ပဲ.. အဲ့ေလာက္နဲ႔ပဲ ျပီး ျပီး သြားတာ..” သူ႕ စကား ဆံုးေတာ့ ၀င့္က အံ့ၾသျမဴးထူး ဟန္ေလးျဖင့္.. “အိုး ဟိုး.. ဒါဆို မင္း တို႔ကို ဂုဏ္ျပဳသင့္တာေပါ့.. တို႔ ပိုက္ဆံေတြ ျပန္အမ္းသင့္တယ္..”။ “မ ပိုက္ဆံ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.. မ ေယာက်ၤား ပိုက္ဆံပါ..” သူ ေျပာလိုက္သည့္ စကားက ၀င့္ အတြက္ အေျခအေနမွန္ တစ္ခုကို ျပန္ သတိေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားသည္။

ႏွစ္ဦးသား စကားစ ျပတ္ သြား၏။ ရဲရင့္က ရွန္ပိန္ခြက္ကို စားပြဲေပၚ ျပန္တင္ျပီး ကင္မရာ ရွိရာဆီ ေလွ်ာက္သြားသည္။ ကင္မရာကို ပါ၀ါ ပိတ္လိုက္ျပီး မမ္မိုရီ ကဒ္ ကေလးကို ဆြဲထုတ္လိုက္၏။ ကဒ္ေလးကို တစ္ခ်က္ အေသအခ်ာ ၾကည့္လိုက္ျပီး ၀င့္ ရွိရာဆီ ျပန္ေလွ်ာက္လာကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လ်က္ လာထိုင္လိုက္သည္။ “အြမ့္.. ဒီမွာ..” ကဒ္ေလးအား ကိုင္ထားရင္း ၀င့္ မ်က္လံုးမ်ားကို စိုက္ၾကည့္လ်က္ စကားဆက္သည္။

“ဒီလို လုပ္ပါ လို႔ေတာ့ မတိုက္တြန္းခ်င္ပါဘူး.. ဒါေပမယ့္..”
“ဒါေပမယ့္ ဘာ ျဖစ္လဲ..”
“ေအာ္.. ဒီလိုပါ.. မ ေယာက်ၤားကို က်ေနာ္ မသိပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ သူက တကယ္ ကံေကာင္းတဲ့လူ ဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္ေလ.. မ လို အရမ္း လွ ျပီး အံၾသေလာက္ေအာင္ ျပည့္စံုတဲ့ မိန္းမကို ရထားတာ.. က်ေနာ့္ မွာသာ သူမ်ား မိန္းမကို ခိုးရဲတဲ့ အစြမ္းမ်ိဳး ရွိရင္ အဲ့လို ကံေကာင္းခ်င္တာဗ်..”

သူ႕ စကားေၾကာင့္ ၀င့္ တစ္ေယာက္ တကယ္ပဲ ရွက္ေသြး ျဖာမိသည္။

“အဟင္းဟင္း.. Thank you ပါ.. တုိ႔ ဒီညကို တကယ္ သေဘာက်တယ္.. တို႔တြက္ တကယ့္ sexy ပဲ..”
“မ ကိုယ္တိုင္က အရမ္း sexy ျဖစ္တာပါ.. က်ေနာ့္ေတာင္လန္႔ ေအာင္ လုပ္လိုက္ေသးတာ..”
“ဟင္းဟင္း..” “ဟားဟားဟား..”

ႏွစ္ဦးသား ျပိဳင္တူ ရယ္လိုက္ၾကျပီး ေခတၱၾကာေတာ့ ရဲရင့္က ေတြးဆဟန္ အျပည့္ျဖင့္

“ဘယ္လို ေျပာရမလဲ.. ဒီ အေတြ႕အၾကံဳက ………. …….. မ ေယာက်ၤား အတြက္.. အြမ္းး.. က်ေနာ္ ဆိုလိုတာ မ တို႔ ႏွစ္ေယာက္ အတြက္.. …….. ဆိုပါေတာ့.. ………. ………. ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာမယ္ မ ရာ.. သူ လိုခ်င္တာက မ တျခား ေယာက်ၤား တစ္ေယာက္နဲ႔ ခံစားတာကို ၾကည့္ဘို႔ပဲ..”

အေလးအနက္ ေျပာေနသည့္ သူ႕ စကားတို႔ကို ၀င့္ တိတ္ဆိတ္စြာပဲ နားေထာင္ ေနမိသည္။

“မ အတြက္ က်ေတာ့ ဒီညက ဒီေလာက္ထက္ အမ်ားၾကီး ပို ေလးနက္တယ္ မွတ္လား.. မ က်ေနာ့္ကို ရူးေလာက္ေအာင္ အထိတ္တလန္႔ လုပ္ပစ္လိုက္တာေတြ.. က်ေနာ္နဲ႔ တူတူ ခံစားတာေတြ.. က်ေနာ့္ အတြက္ မ စိတ္လိုလက္ရ ေပးခဲ့တာေတြ.. ……… ……….. က်ေနာ္ ေတြးမိသေလာက္ေတာ့.. ဒီည အေတြ႕အၾကံဳက မ တစ္ေယာက္တည္း အတြက္ပဲ အမွတ္တရ ျဖစ္သင့္သလားလို႔..”
သူ႕စကား ဆံုးေတာ့ ကဒ္ ကေလးကို ၾကည့္ရင္း ျပန္ေမးမိသည္။ “ဒါျဖင့္ ဒီဥစၥာက ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ..” ရဲရင့္ အသာ ထ ရပ္ လိုက္ရင္း “မ သေဘာပါ.. ေပးခ်င္လည္း ေပးလိုက္ေပါ့..” ။ ၀င့္ တစ္ေယာက္ ေ၀ခြဲရ ခက္သည့္ မ်က္၀န္းမ်ားနွင့္ သူ႕ကို ေမာ့ ေငး မိသည္။ ရဲရင့္က ကိုယ္ကို ကိုင္းညႊတ္ျပီး ၀င့္ လက္မ်ားကို ဆုပ္ကိုင္လုိက္၏။ ေအးစက္ေနေသာ လက္ဖ်ားေလးကို တစ္ခ်က္ ျဖစ္ညွစ္လိုက္ရင္း

“ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္.. ဒီေန႔ရဲ႕ အမွတ္တရေတြကို မ တစ္ေယာက္ပဲ သိမ္းထားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့..”
“…….”
“…….”
“…….”
“မ အတြက္.. လိုအပ္ရင္ က်ေနာ့္ကို ေခၚလိုက္..”

အက်ီ အိတ္ကပ္ထဲမွ visiting card ေလး တစ္ခု ထုတ္ျပီး ၀င့္ လက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္။ “ဒီမွာ က်ေနာ့္ ဖုန္းနံပါတ္ရယ္.. မဟန္နီ႔ နံပါတ္ရယ္ ပါတယ္.. ေနာက္သံုးပတ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ခရီးသြားရမယ္.. က်ေနာ္တို႔ စီစဥ္ေနတဲ့ ပြဲ တစ္ခု ရွိတယ္ေလ.. အဲ့ဒီမွာ မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အံၾသစရာေတြ ပါမယ္.. မ စိတ္၀င္စားမယ္ ဆိုရင္ လာခဲ့ဘို႔ ဖိတ္ပါတယ္.. ေမးခ်င္တာ ရွိလည္း ခုေတာ့ မေမးနဲ႔အုန္း.. လာသာ လာခဲ့.. ဒီညထက္ ထူးဆန္းတာေတြ ခံစားရဘို႔ တာ၀န္ယူတယ္..”

၀င့္ တစ္ေယာက္ ရင္ေတြ တဒိုင္းဒိုင္း ခုန္လာသည္။ တကိုယ္လံုးလည္း ၾကက္သီး အပိန္႔ပိန္႔ႏွင့္။ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားျပီး အူလိႈက္ အသည္းလႈိက္ တုန္ရီလာသည္မွာ ဒီ အခန္းထဲ ေရာက္ကာစ၊ မဟန္နီႏွင့္ စကားေျပာ အျပီး သူ႕ အလာကို ေစာင့္မိစဥ္ အခ်ိန္တုန္းက အတုိင္းပင္။ ရုတ္ခ်ဥ္း ေျခာက္ကပ္ သြားေသာ လည္ေခ်ာင္းထဲသို႔ တံေတြး တစ္ခ်က္ မရမက ျမိဳခ်လိုက္ျပီး..

“ဘယ္မွာလဲ အဲ့ ပြဲ က..”
“ျပင္ဦးလြင္..”
“ျပင္ဦး လြင္..? ”
“အြမ္း.. အကယ္၍ မ ဆႏၵ ရွိရင္ ေယာက်ၤားကို ဒီလို ေျပာေလ.. ဒီည ဒီကို ဘယ္သူမွ ေရာက္မလာဘူးေပါ့.. က်ေနာ္ မဟန္နီကိုလည္း ေျပာခိုင္းလိုက္မယ္.. က်ေနာ္ မ ဆီ မလာျဖစ္ဘဲ တျခား အခန္းကို မွား၀င္သြားလိုက္လို႔ပါ.. ဘာ ညာ ေပါ့..”
“အဲ့ေတာ့ သူက ပိုက္ဆံ ျပန္ေတာင္းရင္ေရာ..”

ရဲရင့္ စဥ္းစားရ ၾကပ္ သြားဟန္ျဖင့္ ပုခံုး တြန္႕လိုက္ရင္း.. “အဲ့လို ဆိုရင္ေတာ့လည္း.. ဟီးး.. သူ႕မိန္းမကို ဘယ္သူမွ လာ လိုး မသြားလို႔ ပိုက္ဆံ ျပန္ေတာင္းသလို ျဖစ္မေနဘူးလား..” ။ သူ႕ စကားေၾကာင့္ ၀င့္လည္း ႏွစ္ျခိဳက္စြာ ရယ္မိသည္။ “ခိ ခိ.. အဲ့လိုသာ ဆိုရင္ေတာ့ မဟန္နီ စိုက္ ေလွ်ာ္ ေပါ့.. ခိ ခိ ခိ..” ။

ႏွစ္ဦးသား ရယ္သံမ်ား ဆံုးေတာ့ လက္ထဲက မမ္မိုရီကဒ္ကေလးကို အိပ္ရာေပၚ အသာ ခ်လိုက္ရင္း “မင္း တို႔ကို တကယ္ အၾကပ္ရိုက္ေအာင္ လုပ္ သြားတာပဲ..” ။ ရဲရင့္က တစ္ခ်က္ ျပံဳးလိုက္ျပီး ၀င့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ျပီးမွ.. “ခုေနတုန္းေတာ့ မ အဲ့လိုပဲ ဒြိဟ ျဖစ္ေနအုန္းမွာပဲေလ.. သေဘာပါ.. ဒီ ဗီြဒီယိုဖိုင္ကို ေပးခ်င္လည္း ေပးလိုက္ေပါ့.. က်ေနာ့္ အထင္ေတာ့ မ ဒီထက္ ေရွ႕ကို နည္းနည္း ခရီး ဆက္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ခုထက္ ပို အဘိုးတန္တာေတြ ရလာဦးမွာ.. မ ေယာက်ၤား အတြက္လည္း အက်ိဳး မယုတ္လွပါဘူး..”

သူ႕ စကားမ်ားေၾကာင့္ ၀င့္ တစ္ေယာက္ စိတ္လည္း အိုက္၊ ရယ္လည္း ရယ္ခ်င္။ ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဘက္ႏွင့္ အုပ္ကိုင္ျပီး တြင္တြင္ ရမ္းခါ လိုက္ရင္း.. “ခိခိခိ.. မင္းကေလ.. တကယ့္ အရႈပ္ထုတ္ေလး.. တကယ္ တကယ္.. ခိခိခိ..”

ရဲရင့္က တံခါးရွိရာဆီ ေျခလွမ္း ျပင္လိုက္ျပီး “ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူျပီး ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္လိုက္ပါ မ.. Think you for an incredible night.. ” ။ “Thank you, too..” ၀င့္လည္း တည္ျငိမ္ေသာ အျပံဳးႏွင့္ ျပန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ အခန္းတံခါး ဖြင့္ျပီး ထြက္မသြားေသးခင္ ၀င့္ဘက္ လွည့္၍

“သြားမယ္ေနာ္ မ.. ဒါေပမယ့္ Goodbye လို႔ ေတာ့ ႏႈတ္မဆက္ဘူး.. က်ေနာ္တို႔ ျပန္ေတြ႕ျဖစ္မွာပါ..”
“ျပင္ဦးလြင္ မွာလား..”
“အြမ္း.. ဆိုပါေတာ့.. ဒါမယ့္ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္က မ လက္ထဲမွာပါ..”
“………”
“ေအာ.. တစ္ခု ေျပာဘို႔ က်န္ေသးတယ္..”
“………..”
“စိတ္ပါရင္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေလာက္ ေခၚလာလည္း ရတယ္..”
“………..”
“ျပန္ဆံုမယ္ေနာ္ မ.. တာ့တာ..”

လက္ျပ ႏႈတ္ဆက္ျပီး ထြက္သြားေသာ ရဲရင့္။ တံခါး ျပန္ပိတ္သြားသည္ အထိ ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ စၾကၤန္လမ္း ဆီမွ ေျခသံ ေ၀းသထက္ ေ၀းသြား၏။ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္သြားျပီ။ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္ လွန္လွဲခ်လိုက္ျပီး မမ္မိုရီကဒ္ ကေလးကို ကိုင္ၾကည့္မိ၏။ ၀င့္ အာရံုထဲတြင္ ဒီေန႔ ဒီည၏ ျဖစ္ရပ္မ်ားအားလံုး တရိပ္ရိပ္ ျပန္ေပၚလာသည္။ ရမၼက္ည၏ ခ်ိဳျမိန္ေသာ အမွတ္တရ မ်ားကို ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္း ကိုယ္တြင္း တစ္ေနရာဆီက ေငြ႕ရည္ ဖြဲ႕ကာ.. ဖြဲ႕ကာျဖင့္.. …… ……… ။
ကိုသန္႔စင္ တစ္ေယာက္ အိမ္သို႔ အျမန္ ျပန္ေရာက္ရန္ စိတ္ေလာ ေနျပီ။ မိမိ လက္ေဆာင္ ေပးေသာ အပ်ံစားအတြင္းခံေလးႏွင့္ ၀င့္ကို ျမင္လိုလွျပီ။ ျပီးေတာ့ သူမ၏ ေမြးေန႔ည အေတြ႕အၾကံဳ။ Taxi ေပၚမွေန၍ ၀င့္ ဆီ လွမ္းျပီး မက္ေဆ့ ပို႔လိုက္၏။ How was your birthdya? ခပ္သြက္သြက္ စာစီျပီး Send လိုက္ျပီးခါမွပဲ စာလံုး မွားေပါင္းထားတာ ျပန္ျမင္ေတာ့သည္။ ေအာ္ ငါ့ ႏွယ္.. ေျခတုန္လက္တုန္နဲ႔.. ။ စိတ္ထဲလည္း တထိတ္ထိတ္ စိုးရြံ႕ ေန၏။ ၀င့္က မိမိ လက္ေဆာင္ကို လက္ေရာ ခံႏိုင္ခဲ့ရဲ႕လား။ တုန္ ကနဲ ျမည္သံေလးၾကားရျပီး ၀င့္ ထံမွ ျပန္စာ ေရာက္လာသည္။ Gr8! Amazing, cant wait 2 C U. စာေလး ဖတ္လိုက္ရမွ ရင္ထဲက အလံုးၾကီး က် သြားေတာ့သည္။ ဒါဆို ၀င့္ ေပ်ာ္ တယ္ေပါ့။

*****

“မိန္းမေရ.. ေမာင္ ျပန္လာျပီ ေ၀့..”

လက္ဆြဲအိတ္ႏွင့္ အေပၚအက်ီကို အိမ္ေပါက္၀တြင္ပင္ ပစ္ခ်ျပီး ဒေရာေသာပါး ၀င္လာလိုက္သည္။ ၀င့္က ေအာက္ထပ္မွာ မရွိ။

“မိန္းမေရ..”
“ဒီမွာေမာင္ေရ႕.. အိပ္ခန္းထဲမွာ..”

ဟန္က်လိုက္ေလျခင္း။ ဒီလို အလုိက္သိမႈေလးေတြက ၀င့္ ရဲ႕ သေကၤတ။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို အရင္ ၀င္မေခၚဘဲ ျပန္လာလိုက္တာ မွန္ သြားျပီ။ ေလွခါးကို ေက်ာ္ခြ ေျပးတက္ခဲ့၏။ အပ်ံစား အတြင္းခံ ၀မ္းဆက္ေလးရယ္.. ေဒါက္ဖိနပ္ နီနီေလးရယ္ နဲ႔ သိပ္ ေဟာ့ ေနမယ့္ ေမာင့္ မိန္းမ.. ျမင္ခ်င္လွျပီ.. ေတြ႕ ခ်င္လွျပီ..။ အိပ္ခန္းတံခါးကို တြန္းဖြင့္ရင္း “ဘိုလဲ မိန္းမ.. မင္းရဲ႕ ေမြးေန႕ည.. ေပ်ာ္ ရဲ႕..” လား ဆိုေသာ စကားက အိပ္ခန္းထဲတြင္ ေခြ်းတလံုးလံုးႏွင့္ မီးပူ ထိုင္ တိုက္ေနေသာ ၀င့္ကို ၾကည့္ျပီး ဆက္ ထြက္မလာ။ “ဘာျဖစ္သြားတာတုန္း.. လူကို ျမင္တာနဲ႔ သရဲ ေတြ႕သလို အလန္႔တၾကား..” ၀င့္ လွမ္းေမးေတာ့ သူ ျပန္မေျဖမိ။ ဆက္ဆီ ဒီဇိုင္းေလးႏွင့္ ၾကိဳေနေစခ်င္ကာမွ မိန္းမက အိမ္ အလုပ္ထဲတြင္ ေခြ်း တလံုးလံုး။ သူမ ပံုစံက ခါတိုင္းထက္ ထူး ေနတာ ဘာမွ မရွိ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိ အတြက္ အသက္ေလာက္အေရးၾကီးေသာ ကိစၥမို႔ ရေအာင္ေတာ့ လွည့္ပတ္ ေမးရမည္။ အခန္းထဲ ေ၀့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မွန္တင္ခံုေပၚမွာ အနက္ေရာင္ ကတၱီပါသားႏွင့္ လုပ္ထားသည့္ ေသတၱာေလး။ အြမ္းးး.. ဒါေလး ရွိေနေတာ့ ေမးရမွာ မဆိုးဘူးပဲ..။

“၀င့္..”
“အြမ္း..”
“ဟိုေလ..”
“……”
“……”
“ဘာလဲ ေမာင္ရဲ႕.. ဟုိေလ ဆိုျပီး ဖင္ကုတ္ေခါင္းကုတ္နဲ႔.. ခရီးပန္းလာတာ ခဏနား.. ျပီးရင္ ေရမိုးခ်ိဳး.. ကေလးေတြ လည္း တစ္ခါတည္း ၀င္ေခၚလာလိုက္တာမဟုတ္ဘူး.. ထပ္ ထြက္ေနရဦးမယ္ တစ္ေခါက္..”
“အာ.. ေမး မလို႔..”
“ကဲ ေမး..”
“ဟိုေလ.. ၾကိဳက္လား လို႔.. ေမာင္ေပးတဲ့ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္..”
“ၾကိဳက္ပါသတဲ့ရွင္.. ၾကိဳက္ပါသတဲ့..”

၀င့္ က မီးပူတိုက္မပ်က္ဘဲ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေျပာေနသည္။ ကိုသန္႔စင္ တစ္ေယာက္ သူမ ထံမွ ဒီထက္ ဘာပိုၾကားရမလဲ ေမွ်ာ္လင့္ ေနမိသည္။ ရင္ေတြလည္း ခုန္ေနပါ၏။ ပမာ ျပရလွ်င္ အထက္တန္းေက်ာင္းသား အရြယ္ေလာက္က ရည္းစားႏွင့္ ခ်ိန္းေတြ႕သည့္ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ သူငယ္ခ်င္းမ တစ္ေယာက္အား ပထမဆံုး အေတြ႕အၾကံဳ ဘယ္လိုေနလဲဆိုတာ ေမးေနရ သလိုပင္။ ၀င့္လည္း ကိုသန္႔စင္ ျဖစ္ေနပံုကို မ်က္လံုးေထာင့္မွ ျမင္ေနရသည္။ သူ႕ဘာသာ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ဟယ္.. ဒါ သူ ငါ့ကို ေပးခ်င္လို႔ ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္.. ငါ့ အတြက္ပဲေပါ့.. ဟု ခပ္တည္တည္ပဲေတြးကာ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ ဆက္လုပ္ေနလိုက္၏။

“၀င့္..”
“ေျပာ..”
“ဟိုေလ.. အဲ့ဟိုက ဗူးထဲမွာ ေမာင့္ အတြက္ ဘာေလးမ်ား မပါဘူးလား..”
“အြမ္..”
“ဟိုေလ.. မမ္မိုရီကဒ္ တို႔ ဘာတို႔ ေပါ့..”
“ဟင့္အင္း.. ပါ ပါဘူး..”
“ဟမ္.. အြမ္း.. ဟို.. ဟိုဒင္း..”
“ဘာလဲ ေမာင္ရယ္.. ဘာ ျဖစ္ ေနတာတုန္း..”
“ေအာ္.. ဟို.. ဟိုဥစၥာပါ.. အဲ့ညက ၀င့္ဆီ ဘယ္သူမွ ေရာက္မလာဘူးလား..”
“အြန္း.. လာတယ္ေလ.. မဟန္နီခ်ိဳ ဆိုတာ.. ခင္ဘို႔ေကာင္းသား ေမာင္ရဲ႕.. ရွန္ပိန္ေတြ ေခ်ာ့ကလက္ေတြနဲ႔ သူ အက်အနကို စီစဥ္ေပးထားတာပဲ..”
“န.. န.. ေနာက္ ေရာ.. ဘယ္သူမွ ေရာက္မလာဘူးလား..”
“ဟင့္အင္း.. မလာပါဘူး.. တကယ့္ Wonderful night ပါ ေမာင္ရယ္.. တစ္ေယာက္တည္း ေအးေအးေဆးေဆး စာအုပ္ေတြ ဖတ္.. ရုပ္ရွင္ ၾကည့္နဲ႕ ဘာမွ မစဥ္းစားဘဲကို ေကာင္းေကာင္း အနားယူလိုက္ပါတယ္.. အဲ့လိုျဖင့္ မေနရတာ ၾကာေပါ့ေလ.. ေက်းဇူးတင္ေနတာ ငါ့ ေယာက်ၤားေလးကို.. ခိခိခိ..”
“အြမ္.. အင္း.. ဟီး.. ဟဲဟဲ.. ေမာင့္.. ေမာင့္ မိန္းမ ေပ်ာ္တယ္ဆို ျပီး ေရာ.. ဟဲဟဲ.. ေမာင္ ေရ ခ်ဳိးလိုက္အုန္းမယ္ ေနာ္..”
“ဟုတ္ ဟုတ္..”

ငါ လိုးးးး မ ကုမၸဏီ.. အမႈန္႔ကို သြားက်ိတ္ပစ္အုန္းမယ္.. ကိုသန္႔စင္ တစ္ေယာက္ အံက်ိတ္ ဆဲရင္း ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေလွခါးကိုသာ တဒုန္းဒုန္းျမည္ေအာင္ ေဆာင့္နင္းလ်က္ ေရခ်ိဳးခန္း ရွိရာ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။ ၀င့္လည္း မီးပူေလး ေဘးခ်ျပီး မွန္တင္ခုံ ရွိရာ ေလွ်ာက္လာကာ လက္ကိုင္အိတ္ထဲမွ တစ္စံုတစ္ခုကို ထုတ္ယူၾကည့္ရင္း ျပံဳးလိုက္မိသည္။ တကယ္က ခုမွ စ တာပါ.. ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္လိုက္ေသာ စကားေလးကို ကိုသန္႔စင္ မၾကားေသာ္လည္း ၀င့္ လက္ထဲမွ ရဲရင့္၏ လိပ္စာကဒ္ေလးကေတာ့ “ဟုတ္လိုက္ေလ မ ရယ္..” ဟု ေခါင္း မ်ားပင္ ျငိမ့္ ျပ လိုက္ ေလသလား…….. ။

~ ျပီးပါျပီ ~